Paraformaldehyd, Paraformaldehydum - Zastosowanie, działanie, opis

Paraformaldehyd znalazł zastosowanie w stomatologii. Substancja czynna jest wykorzystywana do dewitalizacji miazgi zębowej podczas uśmiercania zęba metodą mortalną. Lek jest stosowany w przypadku nieodwracalnych i ciężkich stanów zapalnych miazgi.

Paraformaldehyd jest wykorzystywany w złożonym procesie dewitalizacji miazgi zębowej. Stosowanie leku jest dopuszczalne jedynie w przypadku braku możliwości leczenia zapalenia miazgi metodą ekstyrpacji przyżyciowej lub amputacji.

Lek jest stosowany w niewielkich ilościach na powierzchnię odkrytej miazgi. Zwykle stosuje się od 2 mg do 4 mg preparatu zawierającego paraformaldehyd.
Należy zachować ostrożność w trakcie wykorzystania leku w zabiegach dewitalizacyjnych. Paraformaldehyd nie powinien dostać się do wnętrza jamy zębowej. Po zakończeniu zabiegu zalecane jest nałożenie tymczasowego opatrunku, który będzie zapobiegał przedostaniu się substancji czynnej w kierunku przyzębia brzeżnego. Dopuszczalne jest ponowne zastosowanie preparatu w przypadku niedostatecznej dewitalizacji miazgi.

Lek po upływie około sześciu dni powoduje martwicę miazgi, a po kolejnych sześciu dniach prowadzi do jej mumifikacji.

Przeciwwskazaniem do stosowania paraformaldehydu jest wystąpienie reakcji nadwrażliwości na tę substancję czynną. Innymi ograniczeniami w wykorzystaniu leku w procesie dewitalizacji miazgi zębowej jest możliwość zastosowania metod ekstyrpacji przyżyciowej lub amputacji w leczeniu pacjenta.

Leku nie należy stosować podczas zabiegów dentystycznych u dzieci poniżej 4 roku życia.

Należy zachować ostrożność podczas stosowania paraformaldehydu. Nie należy stosować preparatów przeterminowanych.

Lek nie jest przeznaczony do leczenia pacjentów poniżej 4 roku życia.

Paraformaldehyd nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn podczas stosowania leku w zakresie stężeń wykorzystywanych w stomatologii.

Brak badań potwierdzających bezpieczeństwo stosowania paraformaldehydu u kobiet ciężarnych. Ze względów bezpieczeństwa nie zaleca się stosowania substancji czynnej podczas ciąży.

Bezpieczeństwo stosowania paraformaldehydu podczas karmienia nie zostało dostatecznie przebadane. Nie można wykluczyć transferu substancji czynnej do mleka matki karmiącej. Stosowanie paraformaldehydu podczas karmienia piersią nie jest zalecane.

Po zastosowaniu produktu leczniczego istnieje ryzyko pojawienia się bólu o przemijającym charakterze. Ponadto, istnieje prawdopodobieństwo wystąpienia rzadkiej nadwrażliwości na substancję czynną. 

Mechanizm działania paraformaldehydu wykorzystuje zjawisko stopniowej depolimeryzacji cząsteczki leku do aldehydu mrówkowego. Powolne przenikanie cząsteczek formaldehydu do miazgi zębowej prowadzi do jej martwicy. Substancja czynna uszkadza zakończenia nerwu zęba oraz prowadzi do denaturacji naczyń krwionośnych doprowadzających krew do miazgi. Podczas stosowania leku wytwarza się wyraźna linia demarkacyjna oddzielająca żywą tkankę miazgi od martwej. 

Zaletą stosowania paraformaldehydu jest wywołanie procesu mumifikacji miazgi, co pozwala na skrócenie czasu trwania terapii. Pewnym utrudnieniem podczas wykorzystania paraformaldehydu są napady bólu w trakcie kuracji. 

Linia demarkacyjna zapobiega wchłanianiu substancji czynnej do wnętrza organizmu. 

Paraformaldehyd nie ulega dystrybucji do innych tkanek organizmu.