Nabumeton, Nabumetonum - Zastosowanie, działanie, opis
Podstawowe informacje o nabumetonie
- Rok wprowadzenia na rynek
-
1991
- Substancje aktywne
-
nabumeton
- Działanie nabumetonu
-
przeciwbólowe (bez opioidów), przeciwgorączkowe, przeciwreumatyczne, przeciwzapalne
- Postacie nabumetonu
-
tabletki
- Układy narządowe
-
układ połączeń kości (stawy i jego elementy)
- Specjalności medyczne
-
Reumatologia
- Wzór sumaryczny nabumetonu
-
C15H16O2
Spis treści
- Wybrane produkty lecznicze dopuszczone do obrotu w RP zawierające nabumeton
- Wskazania do stosowania nabumetonu
- Dawkowanie nabumetonu
- Przeciwskazania do stosowania nabumetonu
- Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania nabumetonu
- Przeciwwskazania nabumetonu do łączenia z innymi substancjami czynnymi
- Interakcje nabumetonu z innymi substancjami czynnymi
- Interakcje nabumetonu z pożywieniem
- Interakcje nabumetonu z alkoholem
- Wpływ nabumetonu na prowadzenie pojazdów
- Wpływ nabumetonu na ciążę
- Wpływ nabumetonu na laktację
- Wpływ nabumetonu na płodność
- Skutki uboczne
- Objawy przedawkowania nabumetonu
- Mechanizm działania nabumetonu
- Wchłanianie nabumetonu
- Dystrybucja nabumetonu
- Metabolizm nabumetonu
- Wydalanie nabumetonu
Wybrane produkty lecznicze dopuszczone do obrotu w RP zawierające nabumeton
Wskazania do stosowania nabumetonu
Wskazaniem do stosowania nabumetonu jest choroba zwyrodnieniowa stawów oraz reumatoidalne zapalenie stawów.
Dawkowanie nabumetonu
Zwykle stosowana dawka dobowa u dorosłych to 1 g. W razie konieczności można ją zwiększyć do 2 g.
Dawka powinna być dostosowana do wieku i stanu klinicznego pacjenta.
Przeciwskazania do stosowania nabumetonu
Leku nie powinno się stosować w przypadku stwierdzonej nadwrażliwości na nabumeton.
Stosowanie nabumetonu jest przeciwwskazane u osób, u których w przeszłości zaobserwowano reakcje nadwrażliwości na kwas acetylosalicylowy i inne leki z grupy NLPZ (astma salicylowa, pokrzywka itp.).
Pozostałymi przeciwwskazaniami do stosowania nabumetonu są przebyte lub czynne krwawienia z przewodu pokarmowego, choroba wrzodowa lub perforacja żołądka, ciężka niewydolność wątroby i serca.
Nabumetonu nie wdraża się do leczenia również w trzecim trymestrze ciąży i w okresie laktacji.
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania nabumetonu
Stosując nabumeton, jak i każdy inny lek z grupy NLPZ, należy zwrócić szczególną uwagę na niebezpieczeństwo wystąpienia krwawień z przewodu pokarmowego i jego owrzodzeń. W przypadku pojawienia się niepokojących objawów należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem, ze względu na odnotowane do tej pory przypadki śmiertelne.
U osób ze stwierdzonymi chorobami przewodu pokarmowego (w szczególności chorobą Leśniowskiego-Crohna, wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego) niesteroidowe leki przeciwzapalne należy stosować z zachowaniem szczególnej ostrożności.
Dodatkowej kontroli powinni również podlegać pacjenci z chorobami układu krążenia. Ze względu na możliwość zatrzymania płynów i pojawienia się obrzęków w trakcie stosowania leku, trzeba w głównej mierze mieć na uwadze osoby z nadciśnieniem i niewydolnością serca.
Pacjenci z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek przed rozpoczęciem leczenia muszą wykonać odpowiednie badania laboratoryjne, które należy powtórzyć również w trakcie trwania terapii.
U osób leczonych lekami z grupy NLPZ sporadycznie obserwowano przypadki niewydolności wątroby i żółtaczki. Dlatego pacjenci z ciężkimi zaburzeniami wydolności wątroby powinny w trakcie terapii być poddawani szczególnym obserwacjom.
Niesteroidowe leki przeciwzapalne w rzadkich przypadkach mogą spowodować zaburzenia widzenia. W takich okolicznościach należy przeprowadzić badanie okulistyczne.
Osoby w podeszłym wieku są bardziej narażone na wystąpienie działań niepożądanych. Należy ostrożnie prowadzić leczenie u tego typu pacjentów.
Przeciwwskazania nabumetonu do łączenia z innymi substancjami czynnymi
Przeciwwskazane jest podawanie nabumetonu łącznie z innymi lekami z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych ze względu na addycję działania i zwiększenie ryzyka wystąpienia groźnych działań niepożądanych.
Interakcje nabumetonu z innymi substancjami czynnymi
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Prednizolon (Prednisolone) | glikokortykosteroidy |
Prednizon (Prednisone) | glikokortykosteroidy |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Escitalopram (Escitalopram) | SSRI - selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny |
Klopidogrel (Clopidogrel) | leki przeciwzakrzepowe - inhibitory agregacji płytek |
Kwas acetylosalicylowy (Acetylsalicylic acid) | leki przeciwzakrzepowe - inhibitory agregacji płytek |
Sertralina (Sertraline) | SSRI - selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny |
Warfaryna (Warfarin) | leki przeciwzakrzepowe - antagoniści witaminy K |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Deksketoprofen (Dexketoprofen) | NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol |
Ibuprofen (Ibuprofen) | NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol |
Indometacyna (Indomethacin) | NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol |
Ketoprofen (Ketoprofen) | NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol |
Naproksen (Naproxen) | NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol |
Nimesulid (Nimesulide) | NLPZ hamujące silniej COX-2 niż COX-1 |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Losartan (Losartan) | ARB, sartany - blokery receptora angiotensyny II |
Peryndopryl (Perindopril) | inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI |
Ramipryl (Ramipril) | inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI |
Telmisartan (Telmisartan) | ARB, sartany - blokery receptora angiotensyny II |
Torasemid (Torasemide) | leki moczopędne, diuretyk - pętlowe |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Eplerenon (Eplerenone) | leki moczopędne, diuretyki - oszczędzające potas - antagoniści aldosteronu |
Spironolakton (Spironolactone) | leki moczopędne, diuretyki - oszczędzające potas - antagoniści aldosteronu |
Interakcje nabumetonu z pożywieniem
Nabumetonu nie należy stosować na czczo. Ze względu na ryzyko podrażnienia błony śluzowej przewodu pokarmowego i możliwość spowodowania krwawień w jego obrębie, lek ten należy przyjmować po posiłku.
Przyjmowanie nabumetonu w trakcie posiłku i z produktami mlecznymi przyspiesz jego wchłanianie.
Interakcje nabumetonu z alkoholem
Brak danych na temat interakcji nabumetonu z alhoholem.
Wpływ nabumetonu na prowadzenie pojazdów
Nabumeton w niektórych przypadkach może powodować wystąpienie działań niepożądanych takich jak zawroty głowy, delikatna dezorientacja. W razie ich pojawienia się pacjent nie powinien prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn.
Wpływ nabumetonu na ciążę
Brak wystarczających danych na temat stosowania nabumetonu w czasie ciąży.
W pierwszym i drugim trymestrze podawanie tego leku powinno być ograniczone jedynie do szczególnych przypadków, kiedy korzyść z leczenia przewyższa potencjalne ryzyko.
W trzecim trymestrze leki z grupy NLPZ mogą doprowadzić do zwężenia przewodu tętniczego, dlatego w tym okresie nabumeton jest przeciwwskazany.
Wpływ nabumetonu na laktację
Brak danych na temat wpływu nabumetonu na laktację u ludzi. Nie zaleca się stosowania tego leku w czasie karmienia piersią.
Badania na zwierzętach wykazały, że aktywny metabolit tego leku przenika do mleka szczura.
Wpływ nabumetonu na płodność
Istnieją doniesienia, że nabumeton może negatywnie wpływać na płodność u kobiet. Nie poleca się przyjmowania tego leku o kobiet chcących zajść w ciążę.
Skutki uboczne
- szumy uszne
- zapalenie błony śluzowej żołądka
- zaparcia
- wzdęcia
- wysypka
- świąd
- ból brzucha
- zaburzenia słuchu
- nudności
- niestrawność
- zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi
- biegunka
- choroba wrzodowa żołądka
- krwawienia z nosa
- smoliste stolce
- choroba wrzodowa dwunastnicy
- nadmierne pocenie się
- nadwrażliwość na światło
- zapalenie błony śluzowej jamy ustnej
- bóle głowy
- zawroty głowy
- krwawienia z przewodu pokarmowego
- bezsenność
- zaburzenia oddychania
- dezorientacja
- duszność
- miopatia
- nerwowość
- parestezje
- pokrzywka
- senność
- suchość błony śluzowej jamy ustnej
- wymioty
- zaburzenia widzenia
- rumień wielopostaciowy
- reakcje anafilaktyczne
- niewydolność nerek
- zespół nerczycowy
- obrzęk naczynioruchowy
- trombocytopenia
- żółtaczka
- reakcje anafilaktoidalne
- śródmiąższowe zapalenie płuc
- łysienie
Działania niepożądane zostały podzielone ze względu na częstotliwość występowania u pacjentów. (Klasyfikacja MdDRA)
- Bardzo często
- (≥1/10)
- Często
- (≥1/100 do <1/10)
- Niezbyt często
- (≥1/1000 do <1/100)
- Rzadko
- (≥1/10 000 do < 1/1000)
- Bardzo rzadko
- (<1/10 000)
- Częstość nieznana
- Nie można ocenić na podstawie dostępnych danych
Objawy przedawkowania nabumetonu
Brak wyczerpujących danych na temat objawów przedawkowania nabumetonu. Do przedawkowania dochodzi niezwykle rzadko.
Potencjalne objawy obejmują przede wszystkim ból brzucha, nudności, wymioty. Oprócz tego można zaobserwować senność, zmęczenie, zawroty głowy, drgawki. W najcięższych przypadkach może dojść do uszkodzenia wątroby i niewydolności nerek.
Mechanizm działania nabumetonu
Nabumeton, podobnie jak pozostali przedstawiciele NLPZ, wykazuje działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe i przeciwgorączkowe. Mechanizm działania opiera się na hamowaniu syntezy prostaglandyn.
Aktywność nabumetonu nie jest duża. Większą aktywnością cechuje się jego czynny metabolit, czyli kwas-6-metoksy-2-naftylooctowy. Metabolit ten jest inhibitorem zarówno COX-1 oraz COX-2, jednak wykazuje w pewnym stopniu selektywność względem COX-2.
Wchłanianie nabumetonu
Po podaniu doustnym nabumeton dobrze wchłania się przewodu pokarmowego. Ulega efektowi pierwszego przejścia, w wyniku czego zostaje w dużym stopniu przekształcony do aktywnego metabolitu, kwasu 6-metoksy-2-naftylooctowego.
Dystrybucja nabumetonu
Ok. 99% aktywnego metabolitu nabumetonu, kwasu 6-metoksy-2-naftylooctowego, wiąże się z białkami osocza.
Metabolizm nabumetonu
Kwas 6-metoksy-2-naftylooctowy przemianom metabolicznym ulega w wątrobie.
Wydalanie nabumetonu
Aktywny metabolit nabumetonu wydalany jest z organizmu przede wszystkim z moczem, w mniejszym stopniu z kałem.