Strefa okazji
Nowości
Krótkie daty
Minoksydyl, Minoxidilum - Zastosowanie, działanie, opis
Podstawowe informacje o minoksydylu
- Rok wprowadzenia na rynek
-
1979
- Substancje aktywne
-
minoksydyl
- Działanie minoksydylu
-
pobudza wzrost włosów, rozszerza naczynia krwionośne, przeciwnadciśnieniowe (hipotensyjne), zapobiega niedociśnieniu (hipotensji)
- Postacie minoksydylu
-
aerozol, płyn do stosowania na skórę, płyn do stosowania na skórę głowy, roztwór do stosowania miejscowego, roztwór do stosowania na skórę
- Układy narządowe
-
powłoka wspólna (skóra i błony śluzowe), układ krwionośny (sercowo-naczyniowy)
- Specjalności medyczne
-
Dermatologia i wenerologia
- Rys historyczny minoksydylu
-
Minoksydyl został odkryty w trakcie poszukiwań leku na wrzody. Ze względu na swoje właściwości był jednak opracowywany jako lek na nadciśnienie. W trakcie badan klinicznych leku zaobserwowano, że owłosienie pacjentów przyjmujących środek stają się bardziej bujne. Uznano to za nieszkodliwe działanie niepożądane. Firma (wtedy Upjohn, aktualnie Pfizer) nie chciała badać czegoś tak prozaicznego jak środek na łysienie, byli bowiem znani z opracowywania leków na poważniejsze dolegliwości.
Minoksydyl skutecznie redukował nadciśnienie, jednak powodował poważne działania niepożądane – zatrzymanie soli w organizmie (co wywoływało obrzęki), przyśpieszenie akcji serca oraz mógł potencjalnie powodować zmiany przedsionkowe w sercu. Z powodu wysokiego zapotrzebowania na lek tak skutecznie obniżający ciśnienie, został warunkowo dopuszczony do użycia przez FDA (amerykańska Agencja Żywności i Leków) w 1971 roku. Lek miał być stosowany tylko u ciężko chorych pacjentów i to przez ograniczony czas (2 tygodnie). Pełną rejestrację uzyskał w 1979 roku pod nazwą Loniten.
Wieść o tym o tym, że minoksydyl powoduje wzrost włosów rozeszła się i wkrótce ludzie dotknięci problemem łysienia próbowali zdobyć substancję. Część lekarzy sprzedawała próbki leku, pojawiły się również preparaty sfałszowane. Upjohn zrozumiał, że jeśli nie wprowadzi minoksydylu jako leku na łysienie, ktoś inny to zrobi. Lek został zarejestrowany w 1988 roku jako roztwór (2%) do miejscowego stosowania u łysiejących mężczyzn pod nazwą Rogaine (pierwotnie miał się nazywać Regain – FDA odrzuciło nazwę). w 1990 roku powstała wersja dla kobiet.
- Wzór sumaryczny minoksydylu
-
C9H15N5O
Spis treści
- Wybrane produkty lecznicze dopuszczone do obrotu w RP zawierające minoksydyl
- Wskazania do stosowania minoksydylu
- Dawkowanie minoksydylu
- Przeciwskazania do stosowania minoksydylu
- Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania minoksydylu
- Przeciwwskazania minoksydylu do łączenia z innymi substancjami czynnymi
- Interakcje minoksydylu z innymi substancjami czynnymi
- Wpływ minoksydylu na ciążę
- Wpływ minoksydylu na laktację
- Inne możliwe skutki uboczne
- Objawy przedawkowania minoksydylu
- Mechanizm działania minoksydylu
- Wchłanianie minoksydylu
Wybrane produkty lecznicze dopuszczone do obrotu w RP zawierające minoksydyl
Wskazania do stosowania minoksydylu
- leczeniu łysienia typu męskiego (alopecia adrogenetica) u mężczyzn i kobiet w wieku od 18 do 65 lat (roztwór 2%),
- leczeniu łysienia typu męskiego (alopecia adrogenetica) u mężczyzn w wieku od 18 do 65 lat (roztwór 5%).
Dawkowanie minoksydylu
Minoksydyl stosuje się zewnętrznie na skórę głowy.
Substancję nanosi się na suchą skórę głowy i lekko rozciera opuszkami palców. Substancji nie powinno nakładać się na inne części ciała — może to zwiększyć jej wchłanianie i wywołać efekty niepożądane.
U dorosłych stosuje się zwykle roztwory 2% lub 5%.
Przeciwskazania do stosowania minoksydylu
- nadwrażliwość na substancję czynną,
- występowanie leczonego lub nieleczonego nadciśnienia,
- nagła lub niewyjaśniona utrata włosów,
- utrata włosów związana z ciężkimi stanami mp. choroby tarczycy, toczeń układowy, stan zapalny skóry głowy,
- ogolona lub zmieniona chorobowo lub urazowo skóra głowy (łuszczyca, zaczerwienienie, zakażenia, przerwania skóry),
- stosowanie innych preparatów miejscowych na ten sam obszar skóry,
- ciąża lub okres karmienia piersią,
- nie stosować pod opatrunek okluzyjny.
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania minoksydylu
- W okresie 2-6 pierwszych tygodni stosowania może wystąpić zmożone wypadania włosów. Jeśli utrzymuje się dłużej niż 2 tygodnie, substancję należy odstawić.
- Substancja może powodować zmiany struktury lub zabarwienia włosów.
- Zabrudzenia skóry substancją w miejscach niepożądanych należy zmyć, gdyż lek może wywołać na nich wzrost owłosienia.
- Zastosowanie większej lub częstszej dawki nie wpływa na skuteczność leczenia.
- W przypadku występowania chorób układu krążenia lub zaburzeń rytmy serca, należy skontaktować się z lekarzem przed zastosowaniem substancji.
- Substancję należy stosować jedynie na zdrową, nieuszkodzoną skórę głowy. W przypadku zastosowania na uszkodzoną lub zmienioną chorobowo skórę, mogą pojawić się niekorzystne działania ogólnoustrojowe.
- W przypadku wystąpienia bólu w klatce piersiowej, niedociśnienia, szybkiej akcji serca, omdlenia lub zawrotów głowy należy zgłosić się do lekarza.
Przeciwwskazania minoksydylu do łączenia z innymi substancjami czynnymi
-
nie stosować łącznie z innymi substancjami stosowanymi miejscowo na ten sam obszar skóry.
Interakcje minoksydylu z innymi substancjami czynnymi
| Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
|---|---|
| Betametazon (Betamethasone) | glikokortykosteroidy |
| Deksametazon (Dexamethasone) | glikokortykosteroidy |
| Hydrokortyzon (Hydrocortisone) | glikokortykosteroidy |
| Izotretynoina (Izotretinoina) (Isotretinoin) | retinoidy i pochodne |
| Prednizolon (Prednisolone) | glikokortykosteroidy |
| Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
|---|---|
| Bencyklan (Bencyclane) | leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne |
| Nicergolina (Nicergoline) | antagoniści receptorów alfa-1 adrenergicznych |
Wpływ minoksydylu na ciążę
- Znane są przypadki urodzeń noworodków z wadami przy stosowaniu doustnego minoksydylu przez kobiety w ciąży.
- Substancja jest przeciwwskazana do stosowania w trakcie ciąży.
Wpływ minoksydylu na laktację
- Minoksydyl stosowany doustnie przenika do mleka matki.
- Substancja jest przeciwwskazana do stosowania w trakcie karmienia piersią.
Inne możliwe skutki uboczne
Podanie zewnętrzne (miejscowe):
- reakcje alergiczne,
- świąd miejscowy rumień, wysypka, zapalenie skóry,
- nadmierny wzrost włosów,
- suchość skóry, łuszczenie skóry,
- przejściowa utrata włosów,
- zmiana tekstury włosów, zmiana koloru włosów,
- nadmierne owłosienie poza miejscem aplikacji,
- ból głowy,
- ból w klatce piersiowej.
- obrzęk w miejscu podania,
- zakażenie ucha, zapalenie ucha zewnętrznego,
- nieżyt nosa,
- depresja,
- bóle głowy, zawroty głowy,
- uczucie mrowienia, pieczenia,
- zaburzenie widzenia, podrażnienie oka,
- duszność,
- zapalenie wątroby,
- obrzęki obwodowe.
Objawy przedawkowania minoksydylu
- zawroty głowy,
- zatrzymanie płynów w organizmie (mogące się objawiać obrzękami i wzrostem masy ciała),
- przyśpieszona akcja serca,
- niedociśnienie.
Mechanizm działania minoksydylu
Dokładny mechanizm działa substancji nie jest znany. Wiadomo, że minoksydyl stosowany miejscowo pobudza wzrost włosów u mężczyzn i u kobiet z łysieniem typu męskiego (alopecia adrogenetica). Stymuluje on namnażanie komórek mieszków w trakcie fazy wzrostu włosa (anagenu) przez co hamuje lub odwraca proces miniaturyzacji mieszków włosowych. Substancja nie wykazuje działania antyadrogenowego. Końcowe efekty terapii widać po roku regularnego stosowania. Efekt nie jest stały, po odstawieniu leku, włosy powrócą do stanu początkowego w przeciągu 3-4 miesięcy.
Wchłanianie minoksydylu
Substancja w bardzo niewielkim stopniu wchłania się do krążenia ogólnego przez nieuszkodzoną skórę.
