Migalastat, Migalastatum - Zastosowanie, działanie, opis

Migalastat stosowany jest w długotrwałym leczeniu potwierdzonej choroby Fabry'ego (niedoboru α-galaktozydazy A) z wrażliwą mutacją u osób dorosłych oraz dzieci powyżej 16 roku życia. 

Migalastat stosowany jest doustnie pod ścisłą kontrolą lekarską w lecznictwie zamkniętym. 

Dawki stosowane w leczeniu zależne są od schorzeń współtowarzyszących, odpowiedzi organizmu na terapię, wskazań lekarskich itp.

Dawki zwykle stosowane (dobowe) u osób dorosłych oraz dzieci powyżej 16 roku życia: 123 mg. 

Przeciwwskazaniem do stosowania jest nadwrażliwość na migalastat, ciężka niewydolność nerek, choroba Fredy'ego z niewrażliwą mutacją.

Stosując migalastat należy regularnie monitorować funkcjonowanie nerek, markery biochemiczne oraz parametry echokardiograficzne. 

U pacjentów przyjmujących migalastat nie zaobserwowano zmniejszenia ilości białka w moczu (białkomocz). 

W przypadku wystąpienia ciężkiej niewydolności nerek należy przerwać stosowanie migalastatu. 

Jednoczesne stosowanie migalastatu z enzymatyczną terapią zastępczą nie jest wskazane. 

Jednoczesne przyjmowanie migalastatu z pożywieniem obniża jego wchłanianie do krwioobiegu (biodostępność) oraz skuteczność w leczeniu choroby Fabry'ego. Substancję należy przyjmować 2 godziny przed jedzeniem lub 2 godziny po posiłku. 

Migalastat nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów obraz obsługę maszyn. 

Brak wystarczających badań klinicznych wykazujących wpływ migalastatu na przebieg ciąży.  Dane pochodzące z badań na organizmach zwierzęcych wskazały możliwą toksyczność dla płodu. Ze względów bezpieczeństwa stosowanie migalastatu w czasie ciąży nie jest zalecane. 

Badania na organizmach zwierzęcych wykazały zdolność migalastatu do przenikania do mleka. Nie można wykluczyć ryzyka szkodliwości substancji dla dziecka karmionego piersią. W czasie laktacji przyjmowanie migalastatu jest przeciwwskazane. 

Podczas przyjmowania migalastatu przez pacjentki w wieku rozrodczym zalecane jest stosowanie skutecznych metod antykoncepcji. Badania na męskich organizmach zwierzęcych wykazały przemijającą i całkowicie odwracalną bezpłodność. 

W zależności od wielkości przyjętej dawki migalastatu wśród objawów niepożądanych przedawkowania mogą wystąpić bóle oraz zawroty głowy. 

Migalastat stosowany jest w leczeniu choroby spichrzeniowej Fredy'ego związanej z niedoborem enzymu lizosomalnego α-galaktozydazy A, którego brak prowadzi do zaburzonego metabolizmu glikosfingolipidów oraz odkładania substratów w tkankach i narządach. Przyjmowanie migalastatu zwiększa stężenie oraz aktywność α-galaktozydazy A w limfocytach, skórze oraz nerkach umożliwiając prawidłowy metabolizm glikosfingolipidów. 

Migalastat wchłaniany jest z przewodu pokarmowego w 75% osiągając stężenie maksymalne po 3 godzinach po podaniu. Substancja wykazuje wyższą wchłanialność przyjmowana na czczo. 

Nie wykazano wiązania migalastatu z białkami osocza.

Migalastat ulega metabolizmowi jako substrat dla urydyno 5'-difosfo-glukuronozylotransferazy (UGT) do 3 metabolitów w sprzężonych z O-glukuronidem. 

Czas półtrwania migalastatu wynosi od 3 do 5 godzin. Wydalanie substancji oraz jej metabolitów w 70% odbywa się z moczem, pozostała część usuwana jest z kałem.