Krotamiton, Crotamitonum - Zastosowanie, działanie, opis

Krotamiton jest wykorzystywany w leczeniu świerzbu oraz łagodzenia świądu pojawiającego się w przebiegu kontaktowego zapalenia skóry o podłożu alergicznym i mechanicznym oraz po ukąszeniu owadów.

W przypadku terapii świądu krotamiton aplikuje się na skórę chorobowo zmienioną do trzech razy dziennie.

Leczenie świerzbu polega na jednorazowym w ciągu doby wtarciu krotamitonu w zainfekowaną skórę. Kurację prowadzi się przez trzy do pięciu dni.

Przeciwwskazaniem do nie wdrażania krotamitonu do leczenia jest nadwrażliwość na substancję czynną, zmiany zapalne skóry o ostrym przebiegu.

Nie aplikuje się krotamitonu na uszkodzoną skórę oraz w okolice oczu.

Nie stosuje się krotamitonu na uszkodzoną skórę, twarz i błony śluzowe oraz ze szczególną ostrożnością aplikuje w okolice pach, pachwin i narządów płciowych.

Terapia u dzieci poniżej 10 roku życia powinna być monitorowana przez lekarza.

Przeciwwskazane jest stosowanie krotamitonu pod opatrunki okluzyjne.

Nie były przeprowadzone badania w zakresie interakcji lekowych z krotamitonem.

Stosowanie krotamitonu zgodnie z zaleceniami zapewnia, że nie wystąpią działania niepożądane mające wpływ na sprawność psychofizyczną.

Nieliczne badania na zwierzętach donoszą o niekorzystnym wpływie krotamitonu na płód, u ludzi analogiczne badania nie były prowadzone. Nie zaleca się stosowania substancji czynnej u ciężarnych szczególnie w pierwszym trymestrze ciąży.

Nie określono dotychczas czy krotamiton przenika do mleka matki. Ze względu na ryzyko wystąpienia działań toksycznych na oseska nie zaleca się stosowania w okresie laktacji.

Po zastosowaniu krotamitonu może pojawić się rumień i uczucie ciepła. Rzadko odnotowano reakcje nadwrażliwości objawiające się wysypką, rumieniem, wypryskiem czy obrzękiem naczynioruchowym.

W przypadkach niezalecanego, przewlekłego stosowania obserwowano zmiany zanikowe skóry, teleangiektazje, rozstępy i nadmierne owłosienie.

W przypadku niezamierzonego połknięcia lub zastosowania krotamitonu na duże powierzchnie uszkodzonej skóry odnotowano nudności, wymioty, podrażnienie błony śluzowej jamy ustnej i górnego odcinka przewodu pokarmowego. W ciężkich przypadkach występowały drgawki, utrata przytomności i methemoglobinemia.

Mechanizm działania krotamitonu nie został poznany, choć przypuszcza się, że jednym z działań jest pozostawiane uczucie chłodu podczas odparowywania preparatu ze skóry.

Krotamiton działa świerzbobójczo, bakteriostatycznie i przeciwświądowo.

Krotamiton łatwo przenika do skóry, ocenia się, że w zależności od leczonej powierzchni i stanu skóry wchłanianie ogólnoustrojowe sięga poziomu 10%.