Ambrisentan, Ambrisentanum - Zastosowanie, działanie, opis

Podstawowe informacje o ambrisentanie

Rok wprowadzenia na rynek
2007
Substancje aktywne
ambrisentan
Działanie ambrisentanu
rozszerza naczynia krwionośne, przeciwnadciśnieniowe (hipotensyjne)
Postacie ambrisentanu
tabletki powlekane
Układy narządowe
układ oddechowy, układ krwionośny (sercowo-naczyniowy)
Specjalności medyczne
Kardiologia, Pulmonologia
Rys historyczny ambrisentanu

Ambrisentan został wprowadzony przez firmę Gilead na rynek amerykański w 2007 roku pod nazwą handlową Letairis. Rok później wprowadzono go w Kanadzie (przez firmę Glaxosmithkline Inc.) i w Europie (przez firmę Glaxo Group Limited) pod nazwą Volibris.

W 2018 roku na rynku kanadyjskim pojawił się lek generyczny, na rynku amerykańskim miało to miejsce rok później.

Wzór sumaryczny ambrisentanu

C22H22N2O4

Spis treści

Wskazania do stosowania ambrisentanu

Ambrisentan jest stosowany w leczeniu tętniczego nadciśnienia płucnego (z angielskiego PAH, pulmonary arterial hypertension, PAH) u dorosłych pacjentów. Jest zarejestrowany w Europie, Kanadzie i USA w monoterapii, gdzie stosuje się go, żeby zwiększyć zdolność wysiłkową i zapobiec pogorszeniu stanu klinicznego pacjenta. Dodatkowo w USA stosuje się go w skojarzeniu z tadalafilem w celu zmniejszenia ryzyka postępu choroby i hospitalizacji pacjenta oraz zwiększenia zdolności wysiłkowej. Badania potwierdziły skuteczność ambrisentanu zarówno w terapii pacjentów z idiopatycznym lub dziedzicznym tętniczym nadciśnieniu płucnym, jak i u tych z PAH związanym z chorobami tkanki łącznej. Badani pacjenci wykazywali objawy sklasyfikowane według WHO do klasy czynnościowej II i III tętniczego nadciśnienia płucnego.

Ambrisentan jest selektywnym antagonistą receptora endoteliny A (ETA), która odgrywa istotną rolę w patofizjologii PAH. Ambrisentan hamuje działanie endoteliny-hamuje skurcze mięśniówki naczyń krwionośnych, pozwalając na ich rozluźnienie, a co za tym idzie zmniejsza ciśnienie krwi.

Dawkowanie ambrisentanu

Ambrisentan stosuje się doustnie, połykając całą tabletkę (bez dzielenia, kruszenia i żucia). Lek można stosować podczas posiłków lub niezależnie od nich.

Dawka dobowa zwykle stosowana w monoterapii i leczeniu skojarzonym z tadalafilem wynosi od 5 do 10 mg.

Ograniczona liczba danych wskazuje na to, że nagłe odstawienie ambrisentanu nie ma związku z pogorszeniem się przebiegu płucnego nadciśnienia tętniczego (PAH).

Nie wykazano konieczności dostosowywania dawek leku u pacjentów powyżej 65. roku życia lub z zaburzeniami czynności nerek. Natomiast w przypadku pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny <30 ml/min) zaleca się ostrożność w doborze dawki ze względu na ograniczone doświadczenie w stosowaniu leku w tej grupie pacjentów.

Brak jest danych dotyczących wpływu ambrisentanu na pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Natomiast ze względu na metabolizm tego leku, należy spodziewać się jego znaczącego wpływu na osoby z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby lub ze zwiększonymi aktywnościami aminotransferaz wątrobowych (przekraczającymi 3-krotnie górną granicę normy).

Obecnie brak jest danych umożliwiających ocenę bezpieczeństwa i skuteczności tego leku u dzieci i młodzieży.

Przeciwskazania do stosowania ambrisentanu

Przeciwwskazaniem są nadwrażliwość na ambrisentan, ciąża, kobiety w wieku rozrodczym, niestosujące skutecznej antykoncepcji, karmienie piersią.

Wśród przeciwwskazań można wyróżnić również:

  • ciężkie zaburzenia czynności wątroby ( z marskością lub bez);
  • wyjściowe wartości AspAT i (lub) AlAT ponad 3-krotnie przekraczające górną granicę normy;
  • idiopatyczne zwłóknienie płuc z wtórnym nadciśnieniem płucnym lub bez.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania ambrisentanu

Ambrisentan należy stosować ostrożnie u osób z zaburzeniami czynności wątroby. Przed zastosowaniem terapii należy skontrolować aktywność aminotransferaz wątrobowych (AlAT i AspAT) i najlepiej wykonywać je co miesiąc. Nie należy rozpoczynać leczenia ambrisentanem, ani go kontynuować, gdy poziom AlAt i AspAT jest trzykrotnie wyższy niż górna granica normy.

Nie zalecane jest rozpoczynanie terapii ambrisentanem u pacjentów z klinicznie istotną niedokrwistością. Należy monitorować stężenie hemoglobiny i (lub) hematokrytu podczas leczenia ambrisentanem, na przykład po 1 miesiącu, 3 miesiącach, a następnie okresowo, zgodnie z praktyką kliniczną. Należy rozważyć zmniejszenie dawki lub przerwanie leczenia ambrisentanem w przypadku istotnego obniżenia stężenia hemoglobiny lub hematokrytu.

Najczęściej po zastosowaniu ambrisentanu w dawce 10 mg obserwowano obrzęki obwodowe nasilone u osób powyżej 65. roku życia.

Nie wolno rozpoczynać leczenia ambrisentanem u kobiet w wieku rozrodczym, dopóki nie zostanie uzyskany ujemny wynik testu ciążowego oraz dopóki nie są stosowane skuteczne metody antykoncepcji.

Stwierdzono przypadki obrzęku płuc u pacjentów cierpiących na chorobę żylno-okluzyjną płuc, stosujących ambrisentan.

Należy dokładnie monitorować pacjentów stosujących ambrisentan, u których rozpoczęto leczenie ryfampicyną.

Przeciwwskazania ambrisentanu do łączenia z innymi substancjami czynnymi

Brak przeciwwskazań łączenia ambrisentanu z innymi substancjami czynnymi.

Interakcje ambrisentanu z innymi substancjami czynnymi

Zwiększenie stężenia ambrisentanu w osoczu.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Cyklosporyna (Cyclosporine) inhibitory kalcyneuryny
Zmniejszenie metabolizmu ambrisentanu a w konsekwencji zwiększenie stężenia ambrisentanu w osoczu.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Ryfampicyna (Rifampicin (rifampin)) antybiotyki - INNE
Zwiększenie działania przeciwnadciśnieniowego ambrisentanu.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Tadalafil (Tadalafil) inhibitory fosfodieasterazy V - PDE5
Zmniejszenie metabolizmu ambrisentanu.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Ketokonazol (Ketoconazole) przeciwgrzybicze pochodne imidazolu
Zwiększenie hipotensyjnego (zmniejszającego ciśnienie krwi) działania ambrisentanu.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Tyzanidyna (Tizanidine) agoniści receptorów alfa-2 adrenergicznych

Interakcje ambrisentanu z pożywieniem

Ponieważ ambrisentan jest stosunkowo nowym lekiem i istnieje zbyt mała liczba badań dotyczących interakcji tego leku z żywnością, na chwilę obecną zakłada się, że nie istnieją żadne znaczące klinicznie interakcje z pożywieniem.

Badania jedynie wskazują, że przyjmowane posiłki nie wpływają znacząco na farmakokinetykę ambrisentanu.

Interakcje ambrisentanu z alkoholem

Dane na temat interakcji ambrisentanu z alkoholem są dość ograniczone. Jednakże biorąc pod uwagę główne przeciwwskazania ambrisentanu (ciężka niewydolność wątroby) można spodziewać się, że jednoczesne stosowanie alkoholu, który negatywnie wpływa na czynność wątroby, może dodatkowo nasilać jej uszkodzenie.

Wpływ ambrisentanu na prowadzenie pojazdów

W związku z charakterystycznymi dla ambrisentanu działaniami niepożądanymi, takimi jak niedociśnienie, zawroty głowy, astenia, zmęczenie, lek może zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Zaleca się zachowanie ostrożności podczas terapii ambrisentanem, a także gdy dojdzie do modyfikacji jego dawki i/lub sposobu dawkowania.

Wpływ ambrisentanu na ciążę

Stosowanie ambrisentanu w okresie ciąży jest przeciwwskazane. Badania przeprowadzone na zwierzętach wykazały, że lek ma działanie teratogenne, czyli toksyczne dla płodu. Brak danych dotyczących stosowania u ludzi. Ambrisentan może powodować poważne wady płodu, z tego względu zaleca się stosowanie skutecznych metod antykoncepcji u kobiet w wieku rozrodczym.

Wpływ ambrisentanu na laktację

Brakuje informacji na temat przenikania ambrisentanu do mleka ludzkiego. Wysoki stopień wiązania się ambrisentanu z białkami krwi (99%) wskazuje na to, że jego stężenie w mleku będzie niskie. Z uwagi na ryzyko wystąpienia poważnych działań niepożądanych u  karmionych piersią niemowląt, ostrożność w tej kwestii jest wskazana dopóki nie pojawią się dane dotyczące przenikania ambrisentanu do mleka kobiecego.

Wpływ ambrisentanu na płodność

Przewlekłemu stosowaniu antagonistów receptora endoteliny, m. in. ambrisentanu, towarzyszył zanik kanalików nasiennych u zwierząt podczas badań laboratoryjnych. Podczas badania ARIES_E nie potwierdzono szkodliwego wpływu długotrwałego stosowania ambrisentanu na liczbę plemników, jednakże udowodniono wpływ długotrwałego przyjmowania ambrisentanu na zmianę markerów spermatogenezy. Zaobserwowano spadek stężenia osoczowego inhibiny B oraz wzrost stężenia hormonu folikulotropowego (FSH) w osoczu. Na chwilę obecną nie jest znany wpływ tego zjawiska na płodność mężczyzn, jednak nie można wykluczyć upośledzenia procesu powstawania plemników. Nie wykazano w badaniach klinicznych, żeby długotrwałe stosowanie ambrisentanu miało wpływ na zmianę stężenia testosteronu we krwi.

Skutki uboczne

biegunka
duszność
nudności
zawroty głowy
zmęczenie
bóle głowy
katar
obrzęki obwodowe
niedokrwistość
zapalenie nosogardzieli
zatrzymanie płynów
kołatania serca
astenia
ból w klatce piersiowej
wymioty
wysypka
niewydolność serca
ból brzucha
krwawienie z nosa
dyskomfort w klatce piersiowej
zapalenie zatok
reakcja anafilaktyczna, w tym obrzęk alergiczny i obrzęk naczynioruchowy
zaczerwienienie twarzy
zaparcie
zaburzenia ostrości widzenia
omdlenie
niedociśnienie

Działania niepożądane zostały podzielone ze względu na częstotliwość występowania u pacjentów. (Klasyfikacja MdDRA)

Bardzo często
(≥1/10)
Często
(≥1/100 do <1/10)
Niezbyt często
(≥1/1000 do <1/100)
Rzadko
(≥1/10 000 do < 1/1000)
Bardzo rzadko
(<1/10 000)
Częstość nieznana
Nie można ocenić na podstawie dostępnych danych

Objawy przedawkowania ambrisentanu

Brakuje danych dotyczących stosowania przez pacjentów z płucnym nadciśnieniem tętniczym dawek dobowych większych niż 10 mg ambrisentanu. W jednym z badań u zdrowych ochotników, stosujących dawki 5-10 razy większe niż maksymalna zalecana dawka terapeutyczna wystąpiły bóle głowy, uderzenia gorąca, zawroty głowy, nudności oraz obrzęk błony śluzowej nosa.

Przedawkowanie ambrisentanu może również prowadzić do niedociśnienia, które może prowadzić do zastosowania aktywnego wspomagania układu sercowo-naczyniowego.

Na chwilę obecną nie jest dostępna swoista odtrutka.

Mechanizm działania ambrisentanu

Ambrisentan jest selektywnym antagonistą receptora endoteliny A (ETA), czyli substancji odgrywającej kluczową rolę w patofizjologii tętniczego nadciśnienia płucnego (PAH). Endotelina A zwęża naczynia krwionośne, przez co krew ma utrudniony przepływ. Ambrisentan z kolei blokuje działanie endoteliny A. Naczynia krwionośne rozszerzają się, krew może swobodnie przepływać, co  w rezultacie powoduje obniżenie ciśnienia krwi.

Wchłanianie ambrisentanu

Ambrisentan szybko wchłania się z przewodu pokarmowego i po dwóch godzinach osiąga maksymalne stężenie w osoczu. Bezwzględna biodostępność po podaniu doustnym ambrisentanu nie jest znana. Posiłek nie wpływa na wchłanianie leku.

Dystrybucja ambrisentanu

Ambrisentan charakteryzuje się niską dystrybucją do czerwonych krwinek, a średni stosunek krew:osocze zależy od płci i wynosi odpowiednio 0,57 dla mężczyzn i 0,61 dla kobiet. Ambrisentan wiąże się w 99% z białkami osocza, głownie do albuminy (96,5%) oraz w mniejszym stopniu do alfa 1-kwaśnej glikoproteiny.

Metabolizm ambrisentanu

Ambrisentan jest metabolizowany głównie do glukuronidu ambrisentanu i w mniejszym stopniu do 4-hydroksymetyloambrisentanu, który następnie jest dalej glukuronidowany do glukuronidu 4-hydroksymetyloambrisentanu.

Wydalanie ambrisentanu

Okres półtrwania ambrisentanu wynosi 15 godzin. Uważa się, że stan stacjonarny ambrisentanu, czyli stan, w którym szybkość jego wprowadzenia do organizmu jest równa szybkości jego eliminacji, zostaje osiągnięty po 4 dniach od wielokrotnego podania leku.

Ambrisentan jest usuwany głównie drogą pozanerkową. Ambrisentan oraz jego metabolity występują głównie w kale po przejściu metabolizmu wątrobowego i/lub pozawątrobowego. Około 22% przyjętej doustnie dawki jest wydalana z moczem, przy czym 3,3% stanowi niezmieniony ambrisentan.

Stwierdzono, że średni klirens ambrisentanu po podaniu doustnym wyniósł 38 ml/min u osób zdrowych i 19 ml/min u pacjentów z płucnym nadciśnieniem tętniczym.

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl

Ważne: Użytkowanie Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacje w Regulaminie.

Zamnij