Idarucyzumab, Idarucizumabum - Zastosowanie, działanie, opis

Podstawowe informacje o idarucyzumabie

Rok wprowadzenia na rynek
2015
Substancje aktywne
idarucyzumab
Działanie idarucyzumabu
odtruwające (antidotum)
Postacie idarucyzumabu
roztwór do infuzji, roztwór do wstrzykiwań
Układy narządowe
układ krwiotwórczy i krew
Specjalności medyczne
Chirurgia ogólna, Medycyna ratunkowa
Rys historyczny idarucyzumabu

Lek został wprowadzony przez Stany Zjednoczone 16 października 2015 roku.

Spis treści

Wskazania do stosowania idarucyzumabu

Idarucyzumab wskazany jest w celu odwrócenia przeciwzakrzepowego działania dabigatranu w przypadku, gdy niezbędne jest przeprowadzenie nieplanowanego zabiegu w trybie pilnym lub w przypadku zagrożenia życia albo w razie nieopanowanego krwawienia. 

Dawkowanie idarucyzumabu

Dawka idarucyzumabu zwykle stosowana wynosi 5 g i jest podawana dożylnie w dwóch kolejnych wlewach.

Wznowienie dawki jest możliwe po 24 godzinach i zależy od stanu i wskazań pacjenta. 

Produkt stosuje się tylko u osób dorosłych. Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby czy nerek nie wymagają modyfikacji dawek. 

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania idarucyzumabu

Idarucyzumab należy stosować ostrożnie u pacjentów z nadwrażliwością na tę substancję, aby zapobiec poważnej reakcji alergicznej. 

Działanie idarucyzumabu polegające na odwróceniu działania przeciwzakrzepowego może zwiększać ryzyko zdarzeń zakrzepowo-zatorowych, dlatego należy rozważyć w odpowiednim momencie wznowienie i kontynuację leczenia środkami przeciwzakrzepowymi. 

Idarucyzumab może przyczynić się do wystąpienia białkomoczu o charakterze przemijającym, co należy uwzględnić w czasie badania moczu. 

Podczas infuzji idarucyzumabu nie należy podawać równocześnie innych produktów leczniczych.

Interakcje idarucyzumabu z innymi substancjami czynnymi

Równoczesne stosowanie obu leków prowadzi do zmniejszonego wydalania idarucyzumabu i tym samym zwiększenia jego stężenia w surowicy krwi.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Amfoterycyna B (Amphotericin b) antybiotyki przeciwgrzybicze
Ampicylina (Ampicillin) penicyliny wrażliwe na beta-laktamazę
Atazanawir (Atazanavir) inne substancje przeciwwirusowe działające bezpośrednio na wirusy
Bacytracyna (Bacitracin) antybiotyki polipeptydowe
Baklofen (Baclofen) leki zwiotczające mięśnie o działaniu ośrodkowym o zróżnicowanym mechanizmie działania
Benzydamina (Benzydamine) substancje znieczulające miejscowo - INNE
Bisoprolol (Bisoprolol) antagoniści receptorów beta 1 oraz rozszerzające naczynia obwodowe
Bromazepam (Bromazepam) BZD - benzodiazepiny
Cefadroksyl (Cefadroxil) cefalosporyny I generacji
Cefaklor (Cefaclor) cefalosporyny II generacji
Cefazolina (Cefazolin) cefalosporyny I generacji
Ceftriakson (Ceftriaxone) cefalosporyny III generacji
Cefuroksym (Cefuroxime) cefalosporyny II generacji
Celekoksyb (Celecoxibum) NLPZ hamujące wybiórczo COX-2 - koksyby
Chlorochina (Chloroquine) substancje przeciwpierwotniakowe
Chlorpromazyna (Chlorpromazine) neuroleptyki klasyczne - pochodne fenotiazyny
Witamina B12 (Cyjanokobalamina) (Cyanocobalamin) witaminy z grupy B
Cyklosporyna (Cyclosporine) inhibitory kalcyneuryny
Daptomycyna (Daptomycin) antybiotyki lipopeptydowe
Deksibuprofen (Dexibuprofen) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Deksketoprofen (Dexketoprofen) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Diazepam (Diazepam) BZD - benzodiazepiny
Digoksyna (Digoxin) glikozydy nasercowe
Doksepina (Doxepin) TLPD - trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne
Dopamina (Dopamine) agoniści receptorów dopaminowych
Duloksetyna (Duloxetine) SNRI - inhibitory wychwytu zwrotnego noradrenaliny i serotoniny, bez działania na receptory
Edoksaban (Edoxaban) leki przeciwzakrzepowe - inhibitory czynnika Xa
Fentanyl (Fentanyl) agoniści receptora opioidowego
Flukonazol (Fluconazole) przeciwgrzybicze pochodne triazolu
Gabapentyna (Gabapentin) inne leki przeciwpadaczkowe
Gancyklowir (Ganciclovir) przeciwwirusowe nukleozydy i nukleotydy
Ketoprofen (Ketoprofen) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Ketorolak (Ketorolac) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Klopamid (Clopamide) leki moczopędne, diuretyk - tiazydy i tiazydopodobne
Kodeina (Codeine) agoniści receptora opioidowego
Kolchicyna (Colchicine) substancje niewpływające na metabolizm kwasu moczowego (przeciw dnie moczanowej)
Lamotrygina (Lamotrigine) leki przeciwpadaczkowe - blokujące kanały sodowe i stabilizujące błony neuronów
Lewofloksacyna (Levofloxacin) fluorochinolony
Lorazepam (Lorazepam) BZD - benzodiazepiny
Mesalazyna (Mesalazine) pochodne kwasu aminosalicylowego
Metotreksat (Methotrexate) antymetaboilty kwasu foliowego (inhibitory reduktazy kwasu dihydrofoliowego)
Metyldopa (Methyldopa) agoniści receptorów alfa-2 adrenergicznych
Nalokson (Naloxone) antagoniści receptora opioidowego
Naproksen (Naproxen) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Piracetam (Piracetam) substancje psychostymulujące i nootropowe
Rasagilina (Rasagiline) IMAO - inhibitory monoaminooksydazy
Sukralfat (Sucralfate) selektywne leki osłaniające stosowane w chorobie wrzodowej
Sumatryptan (Sumatriptan) tryptany - selektywni agoniści receptora serotoninowego 5-HT1
Tymolol (Timolol) antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych
Walgancyklowir (Valganciclovir) przeciwwirusowe nukleozydy i nukleotydy
Karmustyna (Carmustine) cytostatyki alkilujące
Diklofenak (Diclofenac) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Jednoczesne stosowanie tych leków zwiększa ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Immunoglobulina ludzka przeciwtężcowa (Tetanus immune globulin human) immunoglobuliny
Immunoglobulina Anty-T Limfocytarna Pochodzenia Zwierzęcego Stosowana U Ludzi (Antithymocyte immunoglobulin (rabbit)) przeciwciała monoklonalne - immunoglobuliny
Immunoglobulina ludzka anty-D (Human rho(d) immune globulin) immunoglobuliny
Immunoglobulina ludzka G (zmodyfikowana) (Human immunoglobulin g) immunoglobuliny
Immunoglobulina ludzka normalna (Human immunoglobulin g) immunoglobuliny
Immunoglobulina ludzka przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu B (Hepatitis b immune globulin) immunoglobuliny
Idarucyzumab zmniejsza szybkość wydalania czynników krzepnięcia krwi.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Ludzki czynnik krzepnięcia IX (Coagulation factor ix human) leki zwiększające krzepliwość krwi - czynniki krzepnięcia krwi
Ludzki czynnik krzepnięcia VIII (Coagulation factor viii, antihemophilic factor human) leki zwiększające krzepliwość krwi - czynniki krzepnięcia krwi
Ludzki czynnik krzepnięcia X (Coagulation factor x human) leki zwiększające krzepliwość krwi - czynniki krzepnięcia krwi
Ludzki czynnik krzepnięcia XIII (Human clotting factor xiii) leki zwiększające krzepliwość krwi - czynniki krzepnięcia krwi
Ludzki Czynnik Von Willebranda (Von willebrand factor human) leki zwiększające krzepliwość krwi - czynniki krzepnięcia krwi
Jednoczesne stosowanie prowadzi do zwiększonego wydalania idarucyzumabu i tym samym do zmniejszenia jego ilości w surowicy i zmniejszenia skuteczności jego działania.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Indapamid (Indapamide) sulfonamidy

Wpływ idarucyzumabu na ciążę

Brak wystarczających danych odnośnie stosowania idarucyzumabu w okresie ciąży. Lek można zastosować u kobiet ciężarnych w przypadku, gdy korzyści dla matki przeważają nad potencjalnym ryzykiem dla płodu.

Wpływ idarucyzumabu na laktację

Brak danych dotyczących przenikania idarucyzumabu do mleka matki.

Inne możliwe skutki uboczne

Działanie niepożądane występują niezwykle rzadko. Najczęstszym działaniem niepożądanym jest ból głowy, hipokaliemia, majaczenie, zaparcia, gorączka i zapalenie płuc.

Mechanizm działania idarucyzumabu

Idarucyzumab jest swoistym przeciwciałem monoklonalnym, którego działanie polega na wiązaniu się z dabigatranem i jego metabolitami, co w konsekwencji prowadzi do zneutralizowania ich przeciwzakrzepowego działania. Idarucyzumab jest pozyskiwany metodą rekombinacji DNA z komórek jajnika chomika chińskiego.

Dystrybucja idarucyzumabu

Idarucyzumab ma ograniczoną dystrybucją pozanaczyniową, a wartość dystrybucji po podaniu dożylnym wynosi 8,9 l.

Metabolizm idarucyzumabu

Istnieje kilka szlaków rozkładu przeciwciał do cząstek o mniejszej wielkości, takich jak aminokwasy i małe peptydy. Cząstki te są z kolei wchłaniane i wykorzystane do syntezy białek.

Wydalanie idarucyzumabu

Okres półtrwania idarucyzumabu wynosi w początkowej fazie - 47 minut, a w końcowej 10,3 godziny. 

Po podaniu dożylnym idarucyzumab usuwany jest wraz z moczem w czasie 6 godzin, a tylko niecały procent leku wydalany jest w ciągu następnych 18 godzin. Reszta dawki usuwana jest w procesie rozpadu białek w nerkach. 

Różnice w eliminacji idarucyzumabu mogą dotyczyć pacjentów z zaburzeniami czynności nerek.

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl

Ważne: Użytkowanie Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacje w Regulaminie.

Zamnij