Ibuprofen, Ibuprofenum - Zastosowanie, działanie, opis

Ibuprofen jest stosowany w gorączce o różnym podłożu (także przy występowaniu infekcji wirusowej czy odczynach poszczepiennych).

Ze względu na komponentę przeciwzapalną i przeciwbólową, ibuprofen jest używany w łagodzeniu objawów reumatoidalnego zapalenia stawów oraz choroby zwyrodnieniowej stawów.

Wskazaniem do stosowania ibuprofenu jest leczenie bólu różnego pochodzenia:

• ból głowy;
• ból gardła;
• ból mięśni;
• ból miesiączkowy;
• ból uszu spowodowany zapaleniem ucha środkowego;
• ból zębów, w tym także bolesne ząbkowanie.

Duże dawki ibuprofenu są wykorzystywane w terapii mukowiscydozy, zmniejszają procesy zapalne towarzyszące chorobie.

Ibuprofen jest stosowany w neonatologii, do zamykania przewodu Botalla (przewodu tętniczego, łączącego aortę z tętnicą płucną).

Ze względu na możliwość retencji sodu i podnoszenia ciśnienia tętniczego wywołanego działaniem NLPZ, ibuprofen jest czasem wykorzystywany w ciężkiej hipotonii ortostatycznej (stany spadków  wartości ciśnienia tętniczego spowodowane zmianą pozycji ciała).

Podczas terapii ibuprofenem powinno się stosować jak najmniejszą skuteczną dawkę leku przez jak najkrótszy okres trwania leczenia.

Doustnie ibuprofen należy przyjmować po posiłku, aby zmniejszyć podrażnienie przewodu pokarmowego.

Dawka stosowana w leczeniu jest zależna od wieku pacjenta, jednostki chorobowej oraz wydolności wewnątrznarządowej.

Przy podaniu doustnym dawki zwykle stosowane (dobowe) u osób dorosłych to od 1200 mg do 1800 mg. Nie należy przekraczać 2400 mg na dobę. U dzieci poniżej 12 roku życia, zwykle stosuje się 20 mg/kg masy ciała (przy młodzieńczym reumatoidalnym zapaleniu stawów do 40 mg/kg masy ciała).  Osoby w podeszłym wieku ze względu na wzrost ryzyka wystąpienia działań niepożądanych i możliwe interakcje powinny być leczone najmniejszymi skutecznymi dawkami.

Pacjenci z upośledzoną czynnością wątroby lub nerek również powinni mieć ustalone indywidualne dawkowanie zależne od stopnia niewydolności narządów wewnętrznych.

Przy podaniu dożylnym maksymalna dawka dobowa dla osób dorosłych wynosi 1200 mg. Pacjenci w wieku podeszłym oraz z niewydolnością nerek lub wątroby, podobnie jak przy podaniu doustnym podlegają dawkowaniu indywidualnemu.

Przy podaniu na skórę stosowane dawki ibuprofenu to zwykle około 20 mg na dobę, co odpowiada 600 mg ibuprofenu.

Przeciwwskazaniem do stosowania ibuprofenu jest nadwrażliwość na substancję czynną bądź na inne leki z grupy NLPZ, w tym także wystąpienie w przeszłości objawów alergii po zastosowaniu kwasu acetylosalicylowego (łącznie z astmą aspirynową). 

Wśród przeciwwskazań można wyróżnić także:

• czynną lub występującą w przeszłości chorobę wrzodową żołądka lub dwunastnicy;
• perforacje lub krwawienia z przewodu pokarmowego powstałe po stosowaniu NLPZ;
• ciężką niewydolność nerek, wątroby lub serca;
• skazę krwotoczną.

Stosowanie ibuprofenu jest również przeciwwskazane w III trymestrze ciąży.

Leczenie ibuprofenem powinno być przeprowadzone przy stosowaniu najmniejszej skutecznej dawki leku i w najkrótszym możliwym czasie. Wydłużenie terapii oraz wykorzystywanie wysokich dawek substancji zwiększa ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.

Ibuprofen należy stosować ostrożnie u osób z układowym toczniem rumieniowatym oraz u pacjentów z chorobą mieszaną tkanki łącznej, gdyż odnotowano wzrost ryzyka zachorowania na aseptyczne zapalenie opon mózgowych w czasie terapii lekiem.

Osoby z przewlekłymi chorobami przewodu pokarmowego (wrzody, choroba Leśniowskiego-Crohna i inne stany zapalne jelit), a także pacjenci w starszym wieku, są szczególnie narażone na wystąpienie krwawień i innych uszkodzeń układu trawiennego podczas stosowania ibuprofenu. Ryzyko krwawień z przewodu pokarmowego jest również nasilone podczas jednoczesnego przyjmowania leków przeciwzakrzepowych.

Pacjenci kardiologiczni powinni zachować ostrożność podczas przyjmowania ibuprofenu. Substancja może powodować obrzęki, retencję sodu, podwyższenie ciśnienia krwi, a także osłabia działanie wielu leków stosowanych w chorobach sercowo-naczyniowych. Należy pamiętać, że terapia z wykorzystaniem dużych dawek ibuprofenu (ponad 2400 mg na dobę) przez długi okres czasu wiąże się ze wzrostem wystąpienia ostrych incydentów kardiologicznych, takich jak udar czy zawał serca.

Ibuprofen stosowany przewlekle znosi przeciwpłytkowe działanie kwasu acetylosalicylowego. Pacjenci kardiologiczni powinni unikać długotrwałego przyjmowania tej substancji w trakcie terapii niskimi dawkami kwasu acetylosalicylowego lub zaleca się zachowanie odpowiedniego odstępu między zażywaniem obydwu leków.

Osoby z niewydolnością nerek powinny podlegać indywidualnym schematom dawkowania, gdyż stosowanie ibuprofenu może doprowadzić do pogłębienia zaburzeń w obrębie tych narządów. Nefrotoksyczność substancji wzrasta podczas jednoczesnego przyjmowania innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych oraz u pacjentów odwodnionych. 

Ze względu na wydłużenie okresu półtrwania u pacjentów z niewydolnością wątroby i wzrost ryzyka działań niepożądanych, osoby te powinny zachować ostrożność w trakcie terapii lekiem.

Ibuprofen może powodować ciężkie reakcje nadwrażliwości, w tym także zagrażający życiu zespół Stevensa-Johnsona oraz martwicę toksyczno-rozpływną naskórka. W przypadku wystąpienia jakichkolwiek reakcji nadwrażliwości należy przerwać terapię ibuprofenem.

Podczas terapii ibuprofenem mogą wystąpić zaburzenia widzenia (mroczki, zakłócenia postrzegania barw). Jeśli takie objawy wystąpią, należy odstawić lek i udać się na badanie okulistyczne.

Stosowanie ibuprofenu może utrudniać zajście w ciążę oraz zwiększa ryzyko poronień zwłaszcza w I trymestrze. Kobiety planujące potomstwo powinny unikać przyjmowania substancji.

Stosowanie ibuprofenu z innymi lekami z grupy NLPZ (niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi), zwłaszcza wybiórczych inhibitorów COX-2, zwiększa ryzyko wystąpienia działań niepożądanych w czasie terapii.

Zmniejszenie skuteczności przeciwpłytkowej kwasu acetylosalicylowego przy długotrwałej terapii ibuprofenem. Stosowanie leków z tej samej grupy terapeutycznej zwiększa ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Kwas acetylosalicylowy (Acetylsalicylic acid)	leki przeciwzakrzepowe - inhibitory agregacji płytek

Wysoki wzrost ryzyka wystąpienia krwawień, w tym też krwotoków.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Apiksaban (Apixaban)	leki przeciwzakrzepowe - inhibitory czynnika Xa
Ibrutynib (Ibrutinib)	inhibitory kinazy białkowej

Wysoki wzrost ryzyka krwawień z przewodu pokarmowego.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Ibrytumomab (Ibritumomab)	radiofarmaceutyki

Wysokie ryzyko przedawkowania ibuprofenu, nasilenie działań niepożądanych (ibuprofen jest metabolizowany do deksibuprofenu).

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Deksibuprofen (Dexibuprofen)	NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol

Wzrost ryzyka uszkodzenia nerek oraz możliwość wystąpienia nadciśnienia.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Cyklosporyna (Cyclosporine)	inhibitory kalcyneuryny
Takrolimus (Tacrolimus)	inhibitory kalcyneuryny

Możliwość nasilenia działań niepożądanych pemetreksedu (zapalenie przełyku, uszkodzenie nerek, spadek liczby elementów morfotycznych krwi).

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Pemetreksed (Pemetrexed)	antymetaboilty kwasu foliowego (inhibitory reduktazy kwasu dihydrofoliowego)

Zwiększenie wrażliwości na promieniowanie słoneczne, mogą wystąpić zaczerwienienia, świąd oraz poparzenia skóry.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Kwas 5-aminolewulinowy (5-aminolevulinic acid)	leki stosowane w terapii fotodynamicznej
Metoksalen (Methoxsalen)	substancje czynne stosowane w dermatologii

Stosowanie leków z tej samej grupy terapeutycznej (NLPZ), nie zwiększa skuteczności leczenia, natomiast powoduje nasilenie działań niepożądanych zwłaszcza ze strony przewodu pokarmowego oraz nerek

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Aceklofenak (Aceclofenac)	NLPZ hamujące silniej COX-2 niż COX-1
Acemetacyna (Acemetacin)	NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Celekoksyb (Celecoxibum)	NLPZ hamujące wybiórczo COX-2 - koksyby
Deksketoprofen (Dexketoprofen)	NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Etorykoksyb (Etoricoxib)	NLPZ hamujące wybiórczo COX-2 - koksyby
Fenylobutazon (Phenylbutazone)	NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Indometacyna (Indomethacin)	NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Ketoprofen (Ketoprofen)	NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Ketorolak (Ketorolac)	NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Kwas mefenamowy (Mefenamic acid)	NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Lornoksykam (Lornoxicam)	NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Metamizol (Metamizole)	NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Nabumeton (Nabumetone)	NLPZ hamujące silniej COX-2 niż COX-1
Naproksen (Naproxen)	NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Nimesulid (Nimesulide)	NLPZ hamujące silniej COX-2 niż COX-1
Piroksykam (Piroxicam)	NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Salicylamid (Salicylamide)	NLPZ hamujące silniej COX-2 niż COX-1
Diklofenak (Diclofenac)	NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol

Wzrost ryzyka krwawień z przewodu pokarmowego oraz nasilenie działania przeciwzakrzepowego.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Acenokumarol (Acenocoumarol)	leki przeciwzakrzepowe - antagoniści witaminy K
Bemiparyna (Bemiparin)	leki przeciwzakrzepowe - heparyna, heparynoidy i pochodne
Dabigatran (Dabigatran)	leki przeciwzakrzepowe-inhibitory trombiny
Dalteparyna (Dalteparin)	leki przeciwzakrzepowe - heparyna, heparynoidy i pochodne
Fondaparynuks (Fondaparinux)	leki przeciwzakrzepowe - inhibitory czynnika Xa
Heparyna (Heparin)	leki przeciwzakrzepowe - heparyna, heparynoidy i pochodne
Klopidogrel (Clopidogrel)	leki przeciwzakrzepowe - inhibitory agregacji płytek
Nadroparyna (Nadroparin calcium)	leki przeciwzakrzepowe - heparyna, heparynoidy i pochodne
Parnaparyna (Parnaparin)	leki przeciwzakrzepowe - heparyna, heparynoidy i pochodne
Prasugrel (Prasugrel)	leki przeciwzakrzepowe - inhibitory agregacji płytek
Rywaroksaban (Rivaroxaban)	leki przeciwzakrzepowe - inhibitory czynnika Xa
Sulodeksyd (Sulodexide)	leki przeciwzakrzepowe - heparyna, heparynoidy i pochodne
Tikagrelor (Ticagrelor)	leki przeciwzakrzepowe - inhibitory agregacji płytek
Tiklopidyna (Ticlopidine)	leki przeciwzakrzepowe - inhibitory agregacji płytek
Warfaryna (Warfarin)	leki przeciwzakrzepowe - antagoniści witaminy K
Worapaksar (Vorapaksar)	leki przeciwzakrzepowe - inhibitory agregacji płytek
Enoksaparyna (Enoxaparin)	leki przeciwzakrzepowe - heparyna, heparynoidy i pochodne

Wzrost ryzyka nasilenia podrażnienia przewodu pokarmowego, możliwość wystąpienia krwawień z przewodu pokarmowego.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Betametazon (Betamethasone)	glikokortykosteroidy
Deksametazon (Dexamethasone)	glikokortykosteroidy
Fludrokortyzon (Fludrocortisone)	mineralokortykosteroidy
Fluocynolon (Fluocinolone acetonide)	glikokortykosteroidy
Hydrokortyzon (Hydrocortisone)	glikokortykosteroidy
Metyloprednizolon (Methylprednisolone)	glikokortykosteroidy
Prednizolon (Prednisolone)	glikokortykosteroidy
Prednizon (Prednisone)	glikokortykosteroidy
Triamcynolon (Triamcinolone)	glikokortykosteroidy

Wzrost ryzyka wystąpienia owrzodzeń przewodu pokarmowego.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Alendronian sodu (Sodium alendronate, alendronic acid)	bisfosfoniany
Klodronian (Clodronate)	bisfosfoniany
Kwas ibandronowy (Ibandronic acid)	bisfosfoniany

Wzrost ryzyka wystąpienia działań niepożądanych ze strony układu nerwowego, takich jak: zawroty głowy, zaburzenia snu, smaku, węchu, drżenia. Mogą pojawić się drgawki.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Ciprofloksacyna (Ciprofloxacin)	fluorochinolony
Kwas pipemidynowy (Pipemidic acid)	chinolony - inhibitory gyrazy
Lewofloksacyna (Levofloxacin)	fluorochinolony
Moksyfloksacyna (Moxifloxacin)	fluorochinolony
Norfloksacyna (Norfloxacin)	fluorochinolony
Ofloksacyna (Ofloxacin)	fluorochinolony

Wzrost ryzyka zaburzenia funkcji nerek.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Amikacyna (Amikacin)	aminoglikozydy
Gentamycyna (Gentamicin)	aminoglikozydy
Paracetamol (Paracetamol (acetaminophen))	NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Streptomycyna (Streptomycin)	aminoglikozydy
Tenofowir (Tenofovir)	inne substancje przeciwwirusowe działające bezpośrednio na wirusy
Tobramycyna (Tobramycin)	aminoglikozydy

Wzrost ryzyka krwawień z przewodu pokarmowego.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Citalopram (Citalopram)	SSRI - selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny
Duloksetyna (Duloxetine)	SNRI - inhibitory wychwytu zwrotnego noradrenaliny i serotoniny, bez działania na receptory
Escitalopram (Escitalopram)	SSRI - selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny
Fluoksetyna (Fluoxetine)	SSRI - selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny
Fluwoksamina (Fluvoxamine)	SSRI - selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny
Paroksetyna (Paroxetine)	SSRI - selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny
Sertralina (Sertraline)	SSRI - selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny
Wenlafaksyna (Venlafaxine)	SNRI - inhibitory wychwytu zwrotnego noradrenaliny i serotoniny, bez działania na receptory

Wzrost ryzyka uszkodzenia nerek, wystąpienia hiperkaliemii oraz osłabienia działania obniżającego ciśnienie krwi leków stosowanych w terapii nadciśnienia.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Azylsartan (Azilsartan medoxomil)	ARB, sartany - blokery receptora angiotensyny II
Benazepryl (Benazepril)	inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI
Chinapryl (Quinapril)	inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI
Cilazapryl (Cilazapril)	inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI
Eplerenon (Eplerenone)	leki moczopędne, diuretyki - oszczędzające potas - antagoniści aldosteronu
Eprosartan (Eprosartan)	ARB, sartany - blokery receptora angiotensyny II
Fozynopryl (Fosinopril)	inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI
Imidapryl (Imidapril)	inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI
Irbesartan (Irbesartan)	ARB, sartany - blokery receptora angiotensyny II
Kandesartan (Candesartan)	ARB, sartany - blokery receptora angiotensyny II
Lizynopryl (Lisinopril)	inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI
Losartan (Losartan)	ARB, sartany - blokery receptora angiotensyny II
Olmesartan (Olmesartan)	ARB, sartany - blokery receptora angiotensyny II
Peryndopryl (Perindopril)	inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI
Ramipryl (Ramipril)	inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI
Sakubitryl (Sacubitril)	inhibitory neprylizyny
Spironolakton (Spironolactone)	leki moczopędne, diuretyki - oszczędzające potas - antagoniści aldosteronu
Telmisartan (Telmisartan)	ARB, sartany - blokery receptora angiotensyny II
Trandolapryl (Trandolapril)	inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI
Walsartan (Valsartan)	ARB, sartany - blokery receptora angiotensyny II
Zofenopryl (Zofenopril)	inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI

Wzrost ryzyka uszkodzenia nerek, osłabienie działania moczopędnego i obniżającego ciśnienie krwi leków moczopędnych.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Chlorotalidon (Chlorthalidone)	leki moczopędne, diuretyk - tiazydy i tiazydopodobne
Furosemid (Furosemide)	leki moczopędne, diuretyk - pętlowe
Hydrochlorotiazyd (Hydrochlorothiazide)	leki moczopędne, diuretyk - tiazydy i tiazydopodobne
Indapamid (Indapamide)	sulfonamidy
Torasemid (Torasemide)	leki moczopędne, diuretyk - pętlowe

Wzrost ryzyka uszkodzenia nerek oraz osłabienie działania obniżającego ciśnienie krwi aliskirenu.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Aliskiren (Aliskiren)	inne leki nasercowe

Przy jednoczesnym stosowaniu, nasilenie działania desmopresyny, może wystąpić nadmierne zatrzymanie wody oraz spadek jonów sodu w organizmie.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Desmopresyna (Desmopressin)	wazopresyna i analogi

Zmniejszenie skuteczności działania leków kardiologicznych.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Acebutolol (Acebutolol)	antagoniści receptorów beta 1 oraz rozszerzające naczynia obwodowe
Amlodypina (Amlodipine)	leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne
Atenolol (Atenolol)	antagoniści receptorów beta 1 oraz rozszerzające naczynia obwodowe
Betaksolol (Betaxolol)	antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych
Bisoprolol (Bisoprolol)	antagoniści receptorów beta 1 oraz rozszerzające naczynia obwodowe
Celiprolol (Celiprolol)	antagoniści receptorów beta 1 oraz rozszerzające naczynia obwodowe
Diltiazem (Diltiazem)	leki blokujące kanały wapniowe - działające na mięsień sercowy
Esmolol (Esmolol)	antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych
Felodypina (Felodipine)	leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne
Isradypina (Isradypine)	leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne
Karteolol (Carteolol)	antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych
Karwedilol (Carvedilol)	antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych
Lacydypina (Lacidipine)	leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne
Metoprolol (Metoprolol)	antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych
Nebiwolol (Nebivolol)	antagoniści receptorów beta 1 oraz rozszerzające naczynia obwodowe
Nimodypina (Nimodipine)	leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne
Nitrendypina (Nitrendipine)	leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne
Pindolol (Pindolol)	antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych
Propranolol (Propranolol)	antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych
Sotalol (Sotalol)	antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych
Tymolol (Timolol)	antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych
Werapamil (Verapamil)	leki blokujące kanały wapniowe - działające na mięsień sercowy
Metipranolol (Metipranolol)	antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych

Nasilenie działania leków przeciwcukrzycowych.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Glimepiryd (Glimepiride)	doustne leki przeciwcukrzycowe - pochodne sulfonylomocznika
Glipizyd (Glipizide)	doustne leki przeciwcukrzycowe - pochodne sulfonylomocznika
Nateglinid (Nateglinide)	doustne leki przeciwcukrzycowe - INNE
Repaglinid (Repaglinide)	doustne leki przeciwcukrzycowe - glinidy

Możliwość obniżenia krzepliwości krwi.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Iloprost (Iloprost)	leki przeciwzakrzepowe - inhibitory agregacji płytek

Wzrost ryzyka uszkodzenia wątroby.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Naltrekson (Naltrexone)	antagoniści receptora opioidowego
Nimesulid (Nimesulide)	NLPZ hamujące silniej COX-2 niż COX-1

Możliwość wystąpienia krwotoków, a nawet wylewów.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Pegaspargaza (Pegaspargase)	inne cytostatyki pochodzenia naturalnego

Wzrost ryzyka wystąpienia uszkodzenia mięśni i nerek.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Ciprofibrat (Ciprofibrate)	fibraty

Możliwość obniżenia liczby krwinek oraz wystąpienia krwawień.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Zydowudyna (Azydotymidyna, AZT) (Zidovudine)	nukleozydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy

Wzrost ryzyka wystąpienia drgawek.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Bencyklan (Bencyclane)	leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne

Możliwość nasilenia uspokajającego działania amitryptyliny.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Amitryptylina (Amitriptyline)	TLPD - trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne

Wzrost ryzyka uszkodzenia wątroby, nerek oraz układu krwiotwórczego.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Mesalazyna (Mesalazine)	pochodne kwasu aminosalicylowego
Sulfasalazyna (Sulfasalazine)	pochodne kwasu aminosalicylowego

Możliwość osłabienia działania ibuprofenu.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Aprepitant (Aprepitant)	antagoniści receptorów neurokiniowych 1 - NK1
Fosaprepitant (Fosaprepitant)	antagoniści receptorów neurokiniowych 1 - NK1

Możliwość obniżenia szybkości metabolizmu ibuprofenu i do wzrostu jego działań niepożądanych.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Flukonazol (Fluconazole)	przeciwgrzybicze pochodne triazolu
Worykonazol (Voriconazole)	przeciwgrzybicze pochodne triazolu

Możliwość zatrzymania płynów w organizmie i wystąpienia obrzęków.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Pioglitazon (Pioglitazone)	doustne leki przeciwcukrzycowe - INNE

Wzrost ryzyka podrażnienia przewodu pokarmowego.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Donepezil (Donepezil)	inhibitory AChE - inhibitory acetylocholinoesterazy
Milnacypran (Milnacipran)	SNRI - inhibitory wychwytu zwrotnego noradrenaliny i serotoniny, bez działania na receptory

Możliwość zmniejszenia stężenia melatoniny we krwi i obniżenia jej skuteczności.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Melatonina (Melatonin)	melatonina i analogi

Wzrost ryzyka wystąpienia działań niepożądanych leków hormonalnych, takich jak uderzenia gorąca, zmiany skórne, zakrzepy.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Ospemifen (Ospemifene)	SERM - selektywne modulatory receptora estrogenowego
Raloksyfen (Raloxifene)	SERM - selektywne modulatory receptora estrogenowego

Wzrost ryzyka wystąpienia działań niepożądanych leków przeciwpadaczkowych.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Fenytoina (Phenytoin)	leki przeciwpadaczkowe - blokujące kanały sodowe i stabilizujące błony neuronów
Kwas walproinowy (Valproic acid)	inne leki przeciwpadaczkowe
Lakozamid (Lacosamide)	leki przeciwpadaczkowe - blokujące kanały sodowe

Prawdopodobieństwo wystąpienia wzrostu stężenia potasu we krwi.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Drospirenon (Drospirenone)	progestageny
Etynyloestradiol (Ethinylestradiol)	estrogeny naturalne i syntetyczne

Pokarm opóźnia proces wchłaniania ibuprofenu z przewodu pokarmowego, ale nie zmniejsza biodostępności substancji. Przyjmowanie ibuprofenu po posiłkach zmniejsza ryzyko wystąpienia działań niepożądanych ze strony układu pokarmowego.

Spożywanie alkoholu w trakcie terapii ibuprofenem zwiększa ryzyko wystąpienia niewydolności nerek. Łączne stosowanie z alkoholem może doprowadzić do uszkodzenia przewodu pokarmowego, w tym do wystąpienia krwawień (szczególnie narażeni są pacjenci z wrzodami żołądka i dwunastnicy). Alkohol może także nasilać neurologiczne działania niepożądane ibuprofenu.

Brak wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn przy krótkotrwałym bądź jednorazowym stosowaniu ibuprofenu. Natomiast niektóre działania niepożądane (zawroty głowy, zmęczenie nasilone przy jednoczesnym spożyciu alkoholu, bądź występujące przy zażywaniu dużych dawek substancji), mogą wpływać negatywnie na zdolność obsługiwania maszyn lub prowadzenia pojazdów.

Badania na zwierzętach wykazały, że ibuprofen może mieć negatywny wpływ na przebieg ciąży, a także na rozwój zarodkowo-płodowy. Uważa się, że ryzyko wystąpienia tego typu działań niepożądanych wzrasta, wraz ze zwiększeniem stosowanej ilości leku lub wydłużeniem czasu stosowania ibuprofenu.

Terapia ibuprofenem w czasie ciąży może skutkować zwiększonym ryzykiem poronienia (szczególnie w  pierwszym trymestrze ciąży) oraz  wzrostem występowania wad serca i wytrzewień. Dlatego kobiety w I i II trymestrze ciąży powinny stosować ibuprofen w jak najmniejszych dawkach i możliwie jak najkrócej.

Ibuprofen jest przeciwwskazany w III trymestrze ciąży, ponieważ może wywołać u płodu:

• przedwczesne zamknięcie przewodu Botalla (przewodu tętniczego), prowadzącego do nadciśnienia płucnego i uszkodzenia serca oraz płuc;
• zaburzenia funkcji nerek skutkujących ich niewydolnością z towarzyszącym małowodziem;
• wydłużenie czasu krwawienia.

W końcowym okresie ciąży, ibuprofen u kobiet rodzących może zahamować skurcze macicy i wydłużać akcję porodową lub opóźniać poród oraz hamować procesy krzepnięcia krwi.

Decyzję o stosowaniu ibuprofenu podczas ciąży podejmuje lekarz.

Ibuprofen przenika do mleka matki w znikomej ilości, nieistotnej klinicznie. Nie istnieją doniesienia o działaniach niepożądanych, występujących u dziecka karmionego przez matkę przyjmującą lek. W związku z tym ibuprofen klasyfikuje się jako lek zgodny z karmieniem piersią (bezpieczny podczas karmienia piersią).

Decyzję o stosowaniu ibuprofenu podczas karmienia piersią podejmuje lekarz.

Ibuprofen może zaburzać owulacje u kobiet - działanie to jest przemijające i ustępuje po zaprzestaniu stosowania substancji. Ibuprofen może wywierać negatywny wpływ na płodność. Należy rozważyć zaprzestanie stosowania ibuprofenu u kobiet, które mają problem z zajściem w ciążę.

Podanie dożylne ibuprofenu: obrzęk, krwiak w miejscu wstrzyknięcia, mogą również wystąpić uczucie pieczenia, ból oraz reakcje nadwrażliwości w miejscu podania.

Podanie zewnętrzne (miejscowe) ibuprofenu: mrowienie i zaczerwienienie skóry oraz  powierzchniowe reakcje nadwrażliwości w miejscu podania.

Po przedawkowaniu ibuprofenu mogą wystąpić zaburzenia neurologiczne takie jak:

• szumy uszne;
• ból głowy;
• senność;
• ataksja;
• zaburzenia równowagi;
• napady drgawkowe;
• utrata przytomności.

Przedawkowanie substancji może także powodować nudności, wymioty, ból brzucha oraz krwawienie z przewodu pokarmowego. Możliwe są zaburzenia czynności wątroby i nerek. Ze strony układu sercowo-naczyniowego mogą pojawić się spadki ciśnienia, zaburzenia rytmu serca, sinica oraz depresja oddechowa. Ciężkie zatrucie skutkuje rozwinięciem się kwasicy metabolicznej.

Ibuprofen należy do niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ). 

Mechanizm działania ibuprofenu opiera się na kompetycyjnym hamowaniu aktywności enzymów uczestniczących w syntezie prostaglandyn i tromboksanów (cząsteczek biorących udział w powstawaniu reakcji zapalnej w organizmie). Ibuprofen jest inhibitorem cyklooksygenazy, wykazuje porównywalne powinowactwo do obu form enzymu: COX-1 oraz COX-2. Izoforma COX-1 jest produkowana stale przez organizm i reguluje wiele fizjologicznych procesów komórkowych, natomiast odmiana COX-2, jest wytwarzana w czasie przebiegu procesów zapalnych.  Działanie przeciwbólowe, przeciwgorączkowe oraz przeciwzapalne wynika  z hamowania izoformy COX-2. Skutki uboczne pojawiające się w trakcie terapii ibuprofenem, takie jak: uszkodzenie błony śluzowej przewodu pokarmowego, dysfunkcje nerek czy wydłużenie czasu krzepnięcia, są następstwem hamowania odmiany COX-1.

Ibuprofen dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego (w około 80%), w większości proces ten zachodzi w świetle jelita cienkiego, w mniejszym stopniu w żołądku. Pożywienie nie zmniejsza stopnia biodostępności ibuprofenu, ale może opóźnić proces wchłaniania.

Ibuprofen wiąże się w 99% z białkami osocza-albuminami. Maksymalne stężenie w osoczu pojawia się zwykle po 30-60 minutach (proces zachodzi szybciej  w przypadku kapsułek i zawiesin doustnych). Ibuprofen przenika do mazi stawowej, co pozwala na wykorzystanie substancji w leczeniu schorzeń układu kostno-stawowego.

Ibuprofen występuje w postaci mieszaniny racemicznej (posiada dwie formy S-ibuprofen i R-ibuprofen, przy czym S-ibuprofen jest postacią czynną farmakologicznie). Po wchłonięciu leku z przewodu pokarmowego, R-ibuprofen szybko ulega przekształceniu do aktywnego S-ibuprofenu. Dalszy metabolizm cząsteczki odbywa się w wątrobie przy udziale enzymów wątrobowych ( w tym także izoformy cytochromu p450-CYP2C9 ) do dwóch nieaktywnych metabolitów.

Metabolity ibuprofenu oraz niewielkie ilości samej substancji są wydalane głownie przez nerki. Pozostałe ilości substancji są wydzielane z żółcią i eliminowane wraz z kałem. Okres półtrwania wynosi zwykle około 2 godzin. 

U osób z upośledzoną czynnością wątroby lub nerek okres półtrwania ibuprofenu ulega wydłużeniu, dodatkowo u pacjentów z niewydolnością nerek może dojść do kumulacji metabolitów ibuprofenu.