
Encyklopedia leków
Glukozamina, Glucosamine, Glucosaminum - zastosowanie, działanie, opis
Podstawowe informacje o glukozaminie
- Rok wprowadzenia na rynek
-
koniec lat 80.
- Substancje aktywne
-
chlorowodorek glukozaminy, glukozamina, siarczan glukozaminy
- Działanie glukozaminy
-
pobudza odbudowę chrząstki stawowej, przeciwreumatyczne, przeciwzapalne, wspomaga regenerację chrząstki stawowej
- Postacie glukozaminy
-
kapsułki twarde, proszek do sporządzania roztworu, roztwór do wstrzykiwań, tabletki, żel
- Układy narządowe
-
układ mięśniowy, układ połączeń kości (stawy i jego elementy)
- Specjalności medyczne
-
Medycyna sportowa, Ortopedia i traumatologia narządu ruchu, Reumatologia
- Rys historyczny glukozaminy
-
Od 1980 roku przeprowadzono wiele badań klinicznych glukozaminy o różnej wiarygodności naukowej. Food and Drug Administration (FDA) nie zatwierdziło substancji do użytku medycznego w Stanach Zjednoczonych. FDA oświadczyło w 2004 roku, że nie ma wystarczających dowodów na skuteczność działania glukozaminy. Z kolei większość krajów Europy wprowadziło substancję na rynek jako lek.
- Wzór sumaryczny glukozaminy
-
C6H13NO5
Spis treści
- Wybrane produkty lecznicze dopuszczone do obrotu w RP zawierające glukozaminę
- Wskazania do stosowania glukozaminy
- Dawkowanie glukozaminy
- Przeciwskazania do stosowania glukozaminy
- Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania glukozaminy
- Wpływ glukozaminy na prowadzenie pojazdów
- Inne rodzaje interakcji
- Wpływ glukozaminy na ciążę
- Wpływ glukozaminy na laktację
- Skutki uboczne
- Inne możliwe skutki uboczne
- Objawy przedawkowania glukozaminy
- Mechanizm działania glukozaminy
- Substancje czynne o tym samym mechanizmie działania
- Wchłanianie glukozaminy
- Dystrybucja glukozaminy
- Metabolizm glukozaminy
- Wydalanie glukozaminy
Wybrane produkty lecznicze dopuszczone do obrotu w RP zawierające glukozaminę
Wskazania do stosowania glukozaminy
Glukozamina jest pochodną cukru (zawierającą grupę aminową). Naturalnie występuje w organizmie człowieka. Jest stosowana w łagodzeniu objawów łagodnego i umiarkowanego zapalenia stawu kolanowego.
Dawkowanie glukozaminy
Glukozaminę stosuje się doustnie, we wstrzyknięciach domięśniowych i zewnętrznie na skórę.
Dawka stosowana w leczeniu zależna od stopnia nasilenia objawów jednostki chorobowej.
Podanie doustne:
Dawki zwykle stosowane (dobowe) u osób dorosłych: 1,5 g.
Podanie we wstrzyknięciach domięśniowych:
Dawki zwykle stosowane (dobowe) u osób dorosłych: 400 mg – 800 mg (nie są stosowane codziennie, lecz kilka razy w tygodniu).
Podanie zewnętrzne na skórę:
Dawki zwykle stosowane (dobowe) u osób dorosłych: niewielka ilość żelu na miejsce zmienione chorobowo.
Przeciwskazania do stosowania glukozaminy
Przeciwwskazaniem są nadwrażliwość na glukozaminę. Substancji nie należy stosować u pacjentów uczulonych ma skorupiaki, ponieważ to z nich otrzymywany jest związek.
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania glukozaminy
Glukozaminy nie należy stosować u dzieci i młodzieży do 18 roku życia, ponieważ nie przeprowadzono badań w tej grupie wiekowej.
W rzadkich przypadkach obserwowano u pacjentów hipercholesterolemię, dlatego zalecane jest kontrolowanie stężenia lipidów we krwi, zwłaszcza u pacjentów z rozpoznanym czynnikiem ryzyka schorzeń sercowo–naczyniowych.
Pacjenci chorzy na astmę powinni przez rozpoczęciem leczenia glukozaminą brać pod uwagę możliwość nasilenia się objawów.
Glukozaminę należy stosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami tolerancji glukozy.
Wpływ glukozaminy na prowadzenie pojazdów
Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu glukozaminy na prowadzenie pojazdów i obsługiwania maszyn. W przypadku odczuwania zawrotów głosy, senności, bólu głowy, zmęczenia, zaburzenia widzenia nie zaleca się prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Inne rodzaje interakcji
W badaniach zauważono, że wartości parametru INR podczas stosowania glukozaminy z doustnymi antagonistami witaminy K, ulegają zwiększeniu. Z tego względu ta grupa pacjentów powinna być ściśle kontrolowana podczas rozpoczynania i kończenia leczenia substancją.
Wpływ glukozaminy na ciążę
Ze względu na brak dostatecznych danych, stosowanie glukozaminy w ciąży jest przeciwwskazane.
Wpływ glukozaminy na laktację
Ze względu na brak dostatecznych danych, stosowanie glukozaminy w okresie karmienia piersią jest przeciwwskazane.
Skutki uboczne
- biegunka
- Często
- ból głowy
- Często
- niestrawność
- Często
- nudności
- Często
- senność
- Często
- zaparcia
- Często
- zmęczenie
- Często
- ból brzucha
- Często
- świąd
- Niezbyt często
- wysypka
- Niezbyt często
- zaczerwienienie
- Niezbyt często
- bezsenność
- Częstość nieznana
- obrzęk naczynioruchowy
- Częstość nieznana
- pokrzywka
- Częstość nieznana
- wymioty
- Częstość nieznana
- zaburzenia widzenia
- Częstość nieznana
- zawroty głowy
- Częstość nieznana
- żółtaczka
- Częstość nieznana
- zaburzenia rytmu serca
- Częstość nieznana
- obrzęki obwodowe
- Częstość nieznana
- podwyższona aktywność enzymów wątrobowych
- Częstość nieznana
- zaostrzenie astmy
- Częstość nieznana
- obrzęk
- Częstość nieznana
Działa niepożądane zostały podzielone ze względu na częstotliwość występowania u pacjentów. (Klasyfikacja MdDRA)
- Bardzo często
- (≥1/10)
- Często
- (≥1/100 do <1/10)
- Niezbyt często
- (≥1/1000 do <1/100)
- Rzadko
- (≥1/10 000 do < 1/1000)
- Bardzo rzadko
- (<1/10 000)
- Częstość nieznana
- Nie można ocenić na podstawie dostępnych danych
Inne możliwe skutki uboczne
Podanie we wstrzyknięciach domięśniowych: reakcje w miejscu wstrzyknięcia oraz działania niepożądane jak w podaniu doustnym.
Podanie zewnętrzne na skórę: reakcje alergiczne.
Objawy przedawkowania glukozaminy
W zależności od przyjętej dawki glukozaminy, mogą wystąpić takie objawy jak: ból głowy, dezorientacja, biegunka, zaparcia, nudności, wymioty, bóle stawów.
Mechanizm działania glukozaminy
Mechanizm działania glukozaminy w leczeniu choroby zwyrodnieniowej stawów jest nieznany. Badania in vitro oraz in vivo wykazały, że substancja pobudza syntezę fizjologicznych glikozaminoglikanów oraz proteoglikanów przez chondrocyty, natomiast kwasu hialuronowego przez synowiocyty.
Substancje czynne o tym samym mechanizmie działania
- Chondroityna
- Hialuronian sodu
- Meloksykam
Wchłanianie glukozaminy
Glukozamina z przewodu pokarmowego wchłania się w 89%.
Dystrybucja glukozaminy
Glukozamina nie wiąże się z białkami. Ulega dystrybucji przede wszystkim w wątrobie, nerkach oraz chrząstkach stawowych.
Metabolizm glukozaminy
Metabolizm glukozaminy jest głównie wątrobowy (70%).
Wydalanie glukozaminy
Glukozamina wydalana jest z moczem (około 9,6%), z kałem (około 11,3%) oraz przez płuca w postaci dwutlenku węgla (około 80%).