Frowatryptan, Frovatriptanum - Zastosowanie, działanie, opis

Frowatryptan stosowany jest w celu przerwania ostrego napadu migreny (z aurą lub bez aury). Prawdopodobnie frowatryptan jest najskuteczniejszym tryptanem w napadach migrenowych w okresie krwawienia miesiączkowego.

Dawka stosowana w leczeniu zależna jest od wieku, chorób towarzyszących (niewydolność wątroby) itp.

Frowatryptan przyjmuje się doustnie. Maksymalna dawka dobowa stosowana u dorosłych to 5 mg.
Nie należy przyjmować drugiej dawki leku podczas tego samego napadu, gdy pierwsza okazała się nieskuteczna. Leku nie należy stosować w celu zapobiegania napadom migrenowym.
Brak danych potwierdzających bezpieczeństwo i skuteczność frowatryptanu w grupie wiekowej do 17 roku życia i powyżej 65 roku życia, dlatego nie jest zalecane stosowanie leku w tej grupie pacjentów.

Przeciwwskazaniem są nadwrażliwość na frowatryptan, ciężkie nadciśnienie (w tym nieleczone nadciśnienie), choroby serca i naczyń obwodowych. Leku nie należy stosować u osób z ciężką niewydolnością wątroby, z rozpoznaną chorobą wieńcową i incydentami naczyniowo-mózgowymi (np. udar naczyniowy mózgu).

Frowatryptan nie jest przeznaczony do stosowania w przypadku stwierdzonej migreny podstawnej, hemiplegicznej lub okoporaźnej.
U pacjentów z nietypowymi bólami głowy należy wykluczyć inne, ciężkie choroby neurologiczne.
Pacjenci z grup podwyższonego ryzyka wystąpienia choroby niedokrwiennej serca wymagają konsultacji kardiologicznej przed rozpoczęciem leczenia frowatryptanem. Do tej grupy pacjentów należą m.in. osoby palące papierosy, kobiety po menopauzie, mężczyźni powyżej 40 roku życia. Objawami, które mogą sygnalizować chorobę niedokrwienną po zastosowaniu leku są duszności i bóle w klatce piersiowej. W takim przypadku nie należy przyjmować kolejnej dawki leku.
Długotrwałe stosowanie leków przeciwbólowych może prowadzić do rozwoju polekowego bólu głowy, dlatego przy częstych i nasilonych bólach głowy należy pacjenta poddać diagnozie w tym kierunku.

Frowatryptanu nie należy łączyć z innymi agonistami receptora serotoninowego 5-HT_1B/1D, ergotaminą i pochodnymi sporyszu (np. bromokryptyna, kabergolina, metysergid).

Przyjęcie frowatryptanu jednocześnie z pokarmem może opóźnić osiągnięcie stężenia maksymalnego o około 1 h.

Frowatryptan może w różnym stopniu nasilać senność i zawroty głowy, dlatego pacjent musi dokonać samooceny wpływu leku na zdolność prowadzenia pojazdów.

Jednoczesne stosowanie preparatów z dziurawca (Hypericum perforatum) może zwiększać częstość występowania działań niepożądanych.

Badania wpływu frowatryptanu na ciążę zostały przeprowadzone tylko wśród zwierząt, u których zaobserwowano toksyczny wpływ leku na płód. Należy ograniczyć stosowanie frowatrypanu u kobiet w ciąży do przypadków, gdy jest to bezwzględnie konieczne.

Nie potwierdzono jednoznacznie bezpieczeństwa stosowania frowatryptanu w okresie laktacji. Z badań przeprowadzonych wśród szczurów wywnioskowano, że lek osiąga czterokrotnie wyższe stężenia maksymalne w mleku szczurów w porównaniu do stężenia we krwi. Należy zachować 24-godzinny odstęp czasowy pomiędzy przyjęciem dawki frowatryptanu a karmieniem, aby ograniczyć narażenie dziecka na działanie leku.

Dotychczas odnotowane objawy przedawkowania frowatryptanu pokrywają się z działaniami niepożądanymi występującymi po przyjęciu standardowych dawek.

Frowatryptan poprzez agonistyczne działanie na receptory 5-HT_1B/1D powoduje skurcz patologicznie rozszerzonych wewnątrzczaszkowych naczyń krwionośnych i jednocześnie hamuje uwalnianie prozapalnych neuropeptydów, przeciwdziałając rozwojowi stanu zapalnego i powstawaniu bólu, który jest indukowany sygnałami przekazywanymi przez włókna nerwu trójdzielnego. Frowatryptan w niewielkim stopniu może powodować skurcz naczyń wieńcowych, z czym wiąże się ryzyko niedokrwienia mięśnia sercowego. Frowatryptan w niewielkim stopniu wpływa na aktywność farmakologiczną innych receptorów.

Frowatryptan jest szybko wchłaniany z przewodu pokarmowego, ale jego biodostępność jest niewielka zarówno u kobiet jak i u mężczyzn i wynosi odpowiednio 30% i 22%. Stężenie maksymalne leku zostaje osiągnięte w ciągu 2-4 h od podania.

Frowatryptan wiąże się w 15% z białkami osocza. Stopień wiązania leku z komórkami krwi w fazie stacjonarnej wynosi 60%.

Frowatryptan jest metabolizowany głównie przy udziale enzymu CYP1A2. Jeden z metabolitów - demetylofrowatryptan charakteryzuje się około 3-krotnie mniejszym powinowactwem do receptorów 5-HT₁ w porównaniu do związku macierzystego. Minimalną aktywność wykazuje N-acetylodemetylofrowatryptan, natomiast aktywność innych metabolitów (m.in. hydroksyfrowatryptanu, hydroksy-N-acetylodemetylofrowatryptanu) nie jest znana. 

Frowatryptan wydalany jest głównie z kałem, natomiast mniejsza część dawki zostaje wydalona z moczem. Biologiczny okres półtrwania frowatryptanu wynosi 26 h.