Erybulina, Eribulinum - Zastosowanie, działanie, opis

Podstawowe informacje o erybulinie

Rok wprowadzenia na rynek
2010
Substancje aktywne
eribulina, erybulina
Działanie erybuliny
przeciwnowotworowe (cytostatyczne, cytotoksyczne)
Postacie erybuliny
roztwór do wstrzykiwań
Układy narządowe
układ limfatyczny (chłonny)
Specjalności medyczne
Choroby wewnętrzne, Medycyna paliatywna, Onkologia kliniczna
Rys historyczny erybuliny

Erybulina została wprowadzona na rynek farmaceutyczny w 2010 roku w Stanach Zjednoczonych przez podmiot odpowiedzialny EISAI MEDICAL. Substancja jest syntetycznym analogiem halichondryny B, substancji wyizolowanej z gąbek morskich Halichondria okadai. Erybulina blokuje cykl komórkowy w fazie G2/M, co prowadzi do apoptozy komórek nowotworowych. Związek znalazł zastosowanie w leczeniu przeciwnowotworowym tłuszczakomięsaka oraz raka piersi opornych na wcześniejszą chemioterapię z użyciem innych leków.

Wzór sumaryczny erybuliny

C40H59NO11

Spis treści

Wskazania do stosowania erybuliny

Wskazaniem do stosowania erybuliny jest leczenie dorosłych pacjentów z rakiem piersi miejscowo zaawansowanym lub z przerzutami, po niepowodzeniu z zastosowaniem co najmniej dwóch cykli chemioterapii. Lek jest również wskazany w terapii nieoperacyjnego tłuszczakomięsaka lub z przerzutami, u pacjentów otrzymujących wcześniej chemioterapię obejmującą substancję z grupy antracyklin.

Dawkowanie erybuliny

Erybulina powinna być podawana wyłącznie przez wykwalifikowany personel medyczny mający doświadczenie w podawaniu cytostatyków. Substancję stosuje się dożylnie, dawkę można rozcieńczyć w 0,9% roztworze do wstrzykiwań chlorku sodu do objętości 100 ml.

Dawka stosowana w leczeniu zależna jest od jednostki chorobowej, wyników badań krwi, wieku, masy ciała, chorób towarzyszących (zaburzona praca nerek, niewydolność wątroby).

Dawka zwykle stosowana (dobowa) u osób dorosłych: 2,8 mg.

Erybulinę należy podać dożylnie w czasie od 2 do 5 minut, w 1 oraz 8 dniu każdego, 21-dniowego cyklu.

Przeciwskazania do stosowania erybuliny

Przeciwwskazaniami do stosowania erybuliny jest nadwrażliwość na substancję czynną oraz karmienie piersią.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania erybuliny

U wszystkich pacjentów przed podaniem każdej dawki erbuliny należy skontrolować morfologię krwi, ze względu na często występującą supresję szpiku kostnego. Może objawiać się ona neutropenią oraz niebezpieczną dla życia gorączką neutropeniczną. Ciężkie postacie neutropenii występują częściej u pacjentów z podwyższoną aktywnością enzymów wątrobowych i hiperbilirubinemią. Należy zachować szczególną ostrożność w tej grupie osób.

Pacjenci powinni być poddani ścisłej kontroli pod kątem występowania objawów obwodowej neuropatii czuciowej i ruchowej. W przypadku ciężkich objawów neurotoksyczności, konieczne jest wstrzymanie leczenia lub zmniejszenie dawki.

Wykazano, że erybulina, niezależnie od dawki wydłuża odstęp QT w obrazie EKG. Należy zachować ostrożność u pacjentów z wrodzoną niewydolnością serca, bradyarytmiami oraz równocześnie przyjmujących leki wydłużające odstęp QT, leki przeciwarytmiczne oraz u pacjentów z zaburzeniami elektrolitów. Przed rozpoczęciem terapii erybuliną należy skorygować niskie stężenie potasu, magnezu oraz wapnia oraz okresowo badać stężenia elektrolitów w surowicy.

Interakcje erybuliny z innymi substancjami czynnymi

Jednoczesne stosowanie powyższych substancji z erybuliną może prowadzić do uszkodzenia nerwów obwodowych, które objawia się mrowieniem, drętwieniem oraz bólem kończyn, osłabieniem mięśni i zaburzeniami ruchowymi.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Adalimumab (Adalimumab) przeciwciała monoklonalne - immunosupresyjne
Atorwastatyna (Atorvastatin) statyny - inhibitory reduktazy HMG-CoA
Bortezomib (Bortezomib) inne leki przeciwnowotworowe
Chlorochina (Chloroquine) substancje przeciwpierwotniakowe
Dinutuksymab beta (Dinutuximab beta) przeciwciała monoklonalne - przeciwnowotworowe i immunosupresyjne
Elotuzumab (Elotuzumab) przeciwciała monoklonalne - przeciwnowotworowe i immunosupresyjne
Fluwastatyna (Fluvastatin) statyny - inhibitory reduktazy HMG-CoA
Izoniazyd (Isoniazid) substancje stosowane w leczeniu gruźlicy
Kolchicyna (Colchicine) substancje niewpływające na metabolizm kwasu moczowego (przeciw dnie moczanowej)
Lewodopa (Levodopa) DOPA i pochodne
Lowastatyna (Lovastatin (monacolin k, mevinolin)) statyny - inhibitory reduktazy HMG-CoA
Pitawastatyna (Pitavastatin) statyny - inhibitory reduktazy HMG-CoA
Prawastatyna (Pravastatin) statyny - inhibitory reduktazy HMG-CoA
Stawudyna (Stavudine) nukleozydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy
Talidomid (Thalidomide) inne leki immunosupresyjne
Trabektedyna (Trabectedin) inne cytostatyki pochodzenia naturalnego
Hydroksychlorochina (Hydroxychloroquine) substancje przeciwmalaryczne o zróżnicowanym mechanizmie działania
Stosowanie powyższych substancji z erybuliną zwiększa ryzyko groźnych zaburzeń rytmu serca.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Alfuzosyna (Alfuzosin) antagoniści receptorów alfa-1 adrenergicznych
Amantadyna (Amantadine) antagoniści receptora NMDA
Amiodaron (Amiodarone) leki przeciwarytmiczne - klasa III
Amisulpryd (Amisulpride) neuroleptyki atypowe
Amitryptylina (Amitriptyline) TLPD - trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne
Apomorfina (Apomorphine) agoniści receptorów dopaminowych
Atazanawir (Atazanavir) inne substancje przeciwwirusowe działające bezpośrednio na wirusy
Atomoksetyna (Atomoxetine) substancje psychostymulujące i nootropowe
Azytromycyna (Azithromycin) antybiotyki makrolidowe - makrolidy
Bedakilina (Bedaquiline) substancje stosowane w leczeniu gruźlicy
Boceprewir (Boceprevir) inne substancje przeciwwirusowe działające bezpośrednio na wirusy
Cerytynib (Ceritinib) inhibitory kinazy białkowej
Chlorochina (Chloroquine) substancje przeciwpierwotniakowe
Chlorpromazyna (Chlorpromazine) neuroleptyki klasyczne - pochodne fenotiazyny
Ciprofloksacyna (Ciprofloxacin) fluorochinolony
Citalopram (Citalopram) SSRI - selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny
Cyzapryd (Cisapride) substancje hamujące perystaltykę jelit o zróżnicowanym mechanizmie działania
Doksepina (Doxepin) TLPD - trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne
Dronedaron (Dronedarone) leki przeciwarytmiczne - klasa III
Efawirenz (Efavirenz) nienukleozydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy
Erytromycyna (Erythromycin) antybiotyki makrolidowe - makrolidy
Escitalopram (Escitalopram) SSRI - selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny
Fenylefryna (Phenylephrine) agoniści receptorów alfa-1 adrenergicznych
Flukonazol (Fluconazole) przeciwgrzybicze pochodne triazolu
Fluoksetyna (Fluoxetine) SSRI - selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny
Galantamina (Galantamine) inhibitory AChE - inhibitory acetylocholinoesterazy
Granisetron (Granisetron) setrony - antagoniści receptora serotoninowego 5-HT3
Itrakonazol (Itraconazole) przeciwgrzybicze pochodne triazolu
Iwabradyna (Ivabradine) inne leki nasercowe
Ketokonazol (Ketoconazole) przeciwgrzybicze pochodne imidazolu
Klomipramina (Clomipramine) TLPD - trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne
Klozapina (Clozapine) neuroleptyki atypowe
Kwetiapina (Quetiapine) neuroleptyki atypowe
Lewofloksacyna (Levofloxacin) fluorochinolony
Lewometadon (Levomethadone) agoniści receptora opioidowego
Loperamid (Loperamide) leki przeciwbiegunkowe
Maprotylina (Maprotiline) substancje przeciwdepresyjne o innym mechanizmie działania
Metadon (Methadone) agoniści receptora opioidowego
Midodryna (Midodrine) agoniści receptorów alfa-1 adrenergicznych
Moksyfloksacyna (Moxifloxacin) fluorochinolony
Paliperydon (Paliperidone) neuroleptyki atypowe
Palonosetron (Palonosetron) setrony - antagoniści receptora serotoninowego 5-HT3
Paroksetyna (Paroxetine) SSRI - selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny
Pitolisant (Pitolisant) inne substancje działające na układ nerwowy
Ranolazyna (Ranolazine) inne leki nasercowe
Rysperydon (Risperidone) neuroleptyki atypowe
Rytonawir (Ritonavir) inhibitory proteazy HIV
Salbutamol (Salbutamol) agoniści receptorów beta-2 adrenergicznych
Salmeterol (Salmeterol) agoniści receptorów beta-2 adrenergicznych
Sertindol (Sertindole) neuroleptyki atypowe
Solifenacyna (Solifenacin) leki stosowane w częstomoczu i w nietrzymaniu moczu
Sotalol (Sotalol) antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych
Takrolimus (Tacrolimus) inhibitory kalcyneuryny
Telawancyna (Telavancin) antybiotyki glikopeptydowe
Telitromycyna (Telithromycin) antybiotyki makrolidowe - makrolidy
Tolterodyna (Tolterodine) leki stosowane w częstomoczu i w nietrzymaniu moczu
Tramadol agoniści receptora opioidowego
Trazodon (Trazodone) SARI - selektyne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, dodatkowo blokujące receptor dla serotoniny
Trimetoprim (Trimethoprim) sulfonamidy i trimetoprim
Wardenafil (Vardenafil) inhibitory fosfodieasterazy V - PDE5
Wenlafaksyna (Venlafaxine) SNRI - inhibitory wychwytu zwrotnego noradrenaliny i serotoniny, bez działania na receptory
Worykonazol (Voriconazole) przeciwgrzybicze pochodne triazolu
Efedryna (Ephedrine) agoniści receptorów alfa- i beta-adrenergicznych
Inotuzumab ozogamycyny (Inotuzumab ozogamicin) przeciwciała monoklonalne - przeciwnowotworowe i immunosupresyjne
Hydroksychlorochina (Hydroxychloroquine) substancje przeciwmalaryczne o zróżnicowanym mechanizmie działania
Haloperidol (Haloperidol) neuroleptyki klasyczne - pochodne butyrofenonu
Stosowanie wymienionych substancji z erybuliną zmniejsza zdolność organizmu do walki z infekcjami bakteryjnymi, wirusowymi i grzybiczymi.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Adalimumab (Adalimumab) przeciwciała monoklonalne - immunosupresyjne
Deferypron (Deferiprone) antidota - odtrutki i środki chelatujące
Iksazomib (Ixazomib) inne leki przeciwnowotworowe
Topotekan (Topotecan) inne leki przeciwnowotworowe
Stosowanie powyższych substancji może prowadzić do osłabienia przeciwnowotworowego działania erybuliny oraz niepowodzenia terapii.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Fenobarbital (Luminal) (Phenobarbital) inne leki przeciwpadaczkowe
Fenytoina (Phenytoin) leki przeciwpadaczkowe - blokujące kanały sodowe i stabilizujące błony neuronów
Karbamazepina (Carbamazepine) leki przeciwpadaczkowe - blokujące kanały sodowe
Newirapina (Nevirapine) nienukleozydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy
Okskarbazepina (Oxcarbazepine) leki przeciwpadaczkowe - blokujące kanały sodowe i stabilizujące błony neuronów
Prymidon (Primidone) barbiturany i pochodne
Stosowanie powyższych substancji może prowadzić do nasilenia działania erybuliny i zwiększać ryzyko jej działań ubocznych.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Cyklosporyna (Cyclosporine) inhibitory kalcyneuryny
Emtrycytabina (Emtricitabine) przeciwwirusowe nukleozydy i nukleotydy
Klarytromycyna (Clarithromycin) antybiotyki makrolidowe - makrolidy
Rytonawir (Ritonavir) inhibitory proteazy HIV
Sakwinawir (Saquinavir) przeciwwirusowe nukleozydy i nukleotydy
Werapamil (Verapamil) leki blokujące kanały wapniowe - działające na mięsień sercowy

Interakcje erybuliny z pożywieniem

Brak danych na temat interakcji erybuliny z żywnością.

Interakcje erybuliny z alkoholem

Brak danych na temat interakcji erybuliny z alkoholem.

Wpływ erybuliny na prowadzenie pojazdów

Erybulina często może powodować zmęczenie oraz zawroty głowy. W przypadku wystąpienia powyższych objawów, nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn w ruchu.

Inne rodzaje interakcji

Erybulina wchodzi w interakcję z zielem dziurawca, który powoduje osłabienie działania przeciwnowotworowego substancji. 

Wpływ erybuliny na ciążę

Erybulina jest przeciwskazana u kobiet ciężarnych z wyjątkiem sytuacji, gdy jej stosowanie jest wyraźnie niezbędne. Substancja może powodować poważne wady wrodzone. Kobietom w wieku rozrodczym zaleca się stosowanie skutecznych metod antykoncepcji w trakcie leczenia oraz do 3 miesięcy po jego zakończeniu.

Wpływ erybuliny na laktację

Nie wiadomo, czy erybulina przenika do mleka matki. Substancja jest przeciwskazana u kobiet w trakcie karmienia piersią ze względu na potencjalne ryzyko dla zdrowia dziecka.

Wpływ erybuliny na płodność

Erybulina może spowodować nieodwracalną bezpłodność u mężczyzn stosujących ten lek. W badaniach na zwierzętach wykazano toksyczny wpływ na gonady u samców. Należy omówić wszelkie wątpliwości dotyczące wpływu na reprodukcję z lekarzem przed rozpoczęciem terapii i zasięgnąć informacji o możliwości konserwacji nasienia. 

Inne możliwe skutki uboczne

Podanie dożylne: supresja szpiku kostnego (spadek liczby neutrofili, leukopenia, niedokrwistość, małopłytkowość) oraz związane z tym zakażenia bakteryjne, wirusowe i grzybicze, rozwój lub nasilenie wcześniejszej neuropatii obwodowej, zaburzenia łaknienia, nudności, wymioty, bóle brzucha, biegunka, zaparcia, niestrawność, zapalenie i owrzodzenie jamy ustnej. Inne działania niepożądane erybuliny to zmęczenie, łysienie, zwiększona aktywność enzymów wątrobowych, hiperbilirubinemia, posocznica, ból mięśni. Mogą pojawić się także zaburzenia skóry i tkanki podskórnej takie jak suchość skóry, wysypka, świąd, choroby paznokci, rumień, nadmierne pocenie się, zapalenie błon śluzowych oraz zaburzenia ze strony nerek i dróg moczowych: bolesne oddawanie moczu, krwiomocz, białkomocz, niewydolność nerek.

Objawy przedawkowania erybuliny

Erybulina jest podawana przez wykwalifikowany personel medyczny, dlatego ryzyko przedawkowania substancji jest niewielkie. Odnotowano przypadek, w którym pacjent otrzymał około czterokrotność zalecanej dawki, co wywołało reakcję nadwrażliwości oraz neutropenię. Objawy te ustąpiły po zastosowaniu leczenia podtrzymującego.

Mechanizm działania erybuliny

Erybulina jest inhibitorem fazy wzrostu mikrotubul bez wpływu na ich skracanie, rozdziela tubulinę w nieproduktywne agregaty. Substancja prowadzi do blokady cyklu komórkowego w fazie G2/M, rozerwania wrzeciona mitotycznego i w konsekwencji apoptozy komórki nowotworowej w wyniku nieodwracalnej blokady mitozy.

Dystrybucja erybuliny

Erybulina po podaniu dożylnym słabo wiąże się z białkami osocza (od 49 do 65%). Substancję charakteryzuje szybka faza dystrybucji, po której następuje wydłużona faza eliminacji, ze średnim okresem półtrwania wynoszącym około 40 godzin. Objętość dystrybucji osiąga znaczne wartości, waha się od 43 do 114 l/m2.

Metabolizm erybuliny

Badania in vitro wykazały, że erybulina jest metabolizowana w znikomych ilościach przy udziale izoenzymu CYP3A4, substancja występuje w krążeniu głównie w postaci niezmienionej. Określono, że stężenie metabolitu wynosi poniżej 0,6% substancji macierzystej i nie odgrywa on istotnej roli w aktywności przeciwnowotworowej.

Wydalanie erybuliny

Erybulina jest wydalana głównie w postaci niezmienionej. Badania z użyciem substancji znakowanej izotopem węgla C14 wykazały, że około 82% podanej dawki jest eliminowana z kałem, natomiast 9% wydalana jest przez nerki.

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl

Ważne: Użytkowanie Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacje w Regulaminie.

Zamnij