Elwitegrawir, Elvitegravirum - Zastosowanie, działanie, opis
Podstawowe informacje o elwitegrawirze
- Rok wprowadzenia na rynek
-
2012
- Substancje aktywne
-
elwitegrawir
- Działanie elwitegrawiru
-
przeciwwirusowe
- Postacie elwitegrawiru
-
tabletki powlekane
- Układy narządowe
-
układ immunologiczny (odpornościowy)
- Specjalności medyczne
-
Choroby zakaźne i pasożytnicze
- Rys historyczny elwitegrawiru
-
Amerykańska instytucja US FDA (Food And Drug Administration, Agencja Żywności i Leków) zatwierdziła w 2012 roku wprowadzenie elwitegrawiru na rynek USA przez podmiot odpowiedzialny Gilead Scienses Inc.
- Wzór sumaryczny elwitegrawiru
-
C23H23ClFNO5
Spis treści
- Wskazania do stosowania elwitegrawiru
- Dawkowanie elwitegrawiru
- Przeciwskazania do stosowania elwitegrawiru
- Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania elwitegrawiru
- Przeciwwskazania elwitegrawiru do łączenia z innymi substancjami czynnymi
- Interakcje elwitegrawiru z innymi substancjami czynnymi
- Interakcje elwitegrawiru z pożywieniem
- Interakcje elwitegrawiru z alkoholem
- Wpływ elwitegrawiru na prowadzenie pojazdów
- Inne rodzaje interakcji
- Wpływ elwitegrawiru na ciążę
- Wpływ elwitegrawiru na laktację
- Wpływ elwitegrawiru na płodność
- Skutki uboczne
- Objawy przedawkowania elwitegrawiru
- Mechanizm działania elwitegrawiru
- Wchłanianie elwitegrawiru
- Dystrybucja elwitegrawiru
- Metabolizm elwitegrawiru
- Wydalanie elwitegrawiru
Wskazania do stosowania elwitegrawiru
Elwitegrawir w połączeniu z kobicystatem, emtrycytabiną, tenofowirem wskazany jest w leczeniu dorosłych i dzieci powyżej 12 roku życia i masie ciała co najmniej 35 kg zakażonych ludzkim wirusem niedoboru odporności typu 1 (HIV-1).
Dawkowanie elwitegrawiru
Dawkowanie ustalane jest indywidualnie wyłącznie przez doświadczonych lekarzy w leczeniu zakażeń HIV.
Przyjmuje się raz na dobę 150 mg elwitegrawiru w czasie posiłku.
Przeciwskazania do stosowania elwitegrawiru
Elwitegrawir przeciwwskazany jest w przypadku nadwrażliwości na tę substancję.
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania elwitegrawiru
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby lub zapaleniem wątroby typu B lub C są szczególnie narażeni na działania niepożądane dotyczące wątroby. Mogą prowadzić do zgonu.
W trakcie leczenia elwitegrawirem w połączeniu z innymi lekami przeciwretrowirusowymi dochodzi do zwiększenia zakażeń drobnoustrojami oportunistycznymi. Ma to miejsce najczęściej w ciągu pierwszych tygodniu lub miesięcy od rozpoczęcia skojarzonej terapii przeciwretrowirusowej - ang. combination antiretroviral therapy CART (zapalenie siatkówki wywołane wirusem cytomegalii, zapalenie płuc wywołane Pseudomycis jirovecii lub miejscowe zakażenia).
Bardzo poważnym schorzeniem jakie może nastąpić podczas długotrwałego stosowania CART jest martwica kości. Jeżeli pacjent odczuwa bóle w stawach, sztywność stawów lub trudności w poruszaniu się powinien powiadomić lekarza prowadzącego.
Pacjentki w wieku rozrodczym powinny stosować skuteczne metody antykoncepcyjne. Należą do nich hormonalne środki zawierające w składzie etynylestradiol (minimum 30µ) w połączeniu z norgestymatem (jest to syntetyczny progestagen). Skuteczność tego połączenia byla potwierdzoną badaniami. Nie ma badań potwierdzających skuteczność stosowania innych progestagenów.
Pacjentki stosujące hormonalną terapię zastępczą powinny badać poziom estrogenów.
Przeciwwskazania elwitegrawiru do łączenia z innymi substancjami czynnymi
Przeciwwskazane jest łączenie elwitegrawiru z lekami, które mogą spowodować utratę odpowiedzi wirusologicznej lub silne działania niepożądane zagrażające nawet życiu. Należą do nich: antagonisci receptora alfa-1 (alfuzosyna), leki przeciwarytmiczne (amiodaron, chinidyna), leki przeciwpadaczkowe (karbamazepina, fenobarbital, fenytoina), przeciwprątkowe (ryfampicyna), pobudzające perystaltykę jelit (cyzapryd), alkaloidy sporyszu (ergotamina, ergometryna, dihydroergotamina), inhibitory reduktazy HGM-CoA (lowastatyna, simwastatyna), neuroleptyki (pimozyd), inhibitory PDE-5 (syldenafil), leki uspokajające lub nasenne (midazolam, triazolam).
Nie zaleca się łączenia z preparatami dziurawca, ze względu na ryzyko obniżenia skuteczności elwitegrawiru.
Interakcje elwitegrawiru z innymi substancjami czynnymi
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Erytromycyna (Erythromycin) | antybiotyki makrolidowe - makrolidy |
Fluoksetyna (Fluoxetine) | SSRI - selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny |
Itrakonazol (Itraconazole) | przeciwgrzybicze pochodne triazolu |
Ketokonazol (Ketoconazole) | przeciwgrzybicze pochodne imidazolu |
Klarytromycyna (Clarithromycin) | antybiotyki makrolidowe - makrolidy |
Lowastatyna (Lovastatin (monacolin k, mevinolin)) | statyny - inhibitory reduktazy HMG-CoA |
Rytonawir (Ritonavir) | inhibitory proteazy HIV |
Simwastatyna (Simvastatin) | statyny - inhibitory reduktazy HMG-CoA |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Fenobarbital (Luminal) (Phenobarbital) | inne leki przeciwpadaczkowe |
Fenytoina (Phenytoin) | leki przeciwpadaczkowe - blokujące kanały sodowe i stabilizujące błony neuronów |
Karbamazepina (Carbamazepine) | leki przeciwpadaczkowe - blokujące kanały sodowe |
Ryfampicyna (Rifampicin (rifampin)) | antybiotyki - INNE |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Cyzapryd (Cisapride) | substancje hamujące perystaltykę jelit o zróżnicowanym mechanizmie działania |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Amitryptylina (Amitriptyline) | TLPD - trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne |
Diazepam (Diazepam) | BZD - benzodiazepiny |
Klomipramina (Clomipramine) | TLPD - trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne |
Omeprazol (Omeprazole) | IPP - inhibitory pompy protonowej |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Adefowir (Adefovir) | przeciwwirusowe nukleozydy i nukleotydy |
Lamiwudyna (Lamivudine) | przeciwwirusowe nukleozydy i nukleotydy |
Tenofowir (Tenofovir) | inne substancje przeciwwirusowe działające bezpośrednio na wirusy |
Interakcje elwitegrawiru z pożywieniem
Elwitegrawir należy przyjmować podczas posiłku. Wtedy zwiększa się jego wchłanianie - jest około 30% większe w porównaniu do leku przyjętego na czczo. Przyjmowanie z tłustym posiłkiem może zwiększyć wchłanianie leku o ponad 50%.
Interakcje elwitegrawiru z alkoholem
Jednoczesne spożywanie alkoholu i skojarzone leczenie HIV (połączenie elwitegrawiru z kobicystatem, emtrycytabiną oraz tenofowiru) zwiększa ryzyko wystąpienia martwicy kości.
Wpływ elwitegrawiru na prowadzenie pojazdów
Lek może powodować zawroty głowy. Dlatego należy zachować szczególną ostrożność podczas prowadzenia pojazdów i obsługi urządzeń mechanicznych.
Inne rodzaje interakcji
Ziele dziurawca (Hypericum perforatum) może zmniejszać działanie elwitegrawiru.
Wpływ elwitegrawiru na ciążę
Badania na zwierzętach nie wykazały szkodliwego działania elwitegrawiru na ciążę i płód.
Lek należy stosować tylko w przypadku gdy potencjalne korzyści przeważają nad możliwymi zagrożeniami dla płodu.
Wpływ elwitegrawiru na laktację
Badania na zwierzętach wykazały, że elwitegrawir przenika do mleka samic.
Nie ma wystarczających badań na temat przenikania elwitegrawiru do mleka kobiecego.
Nie należy przyjmować leku podczas karmienia piersią, ponieważ nie jest znany jego wpływ na noworodki i niemowlęta.
Wpływ elwitegrawiru na płodność
Badania na zwierzętach nie wykazały szkodliwego działania elwitegrawiru na płodność.
Skutki uboczne
- nudności
- biegunka
- ból głowy
- bóle brzucha
- wymioty
- wysypka
- wzdęcia
- zawroty głowy
- zmęczenie
- Niezwykłe sny
- depresja
- niestrawność
- obrzęk naczynioruchowy
- świąd
- niedokrwistość
Działania niepożądane zostały podzielone ze względu na częstotliwość występowania u pacjentów. (Klasyfikacja MdDRA)
- Bardzo często
- (≥1/10)
- Często
- (≥1/100 do <1/10)
- Niezbyt często
- (≥1/1000 do <1/100)
- Rzadko
- (≥1/10 000 do < 1/1000)
- Bardzo rzadko
- (<1/10 000)
- Częstość nieznana
- Nie można ocenić na podstawie dostępnych danych
Objawy przedawkowania elwitegrawiru
Do objawów zatrucia należą bóle i zawroty głowy, nudności oraz wymioty.
Mechanizm działania elwitegrawiru
Elwitegrawir jest inhibitorem transferu nici integrazy (INSTI). Integraza jest niezbędna do replikacji wirusa, więc jej zahamowanie uniemożliwia wirusowi integrację DNA HIV-1 z genomem pacjenta i jego rozprzestrzenianie.
Wchłanianie elwitegrawiru
Elwitegrawir wchłania się z przewodu pokarmowego i w ciągu 4 godzin osiąga stężenie maksymalne we krwi.
Wchłanianie jest większe, gdy lek przyjmowany jest podczas posilku.
Dystrybucja elwitegrawiru
Elwitegrawir wiąże się z białkami osocza w 98-99%.
Metabolizm elwitegrawiru
Elwitegrawir ulegała metabolizmowi głównie przez enzym CYP3A na drodze oksydacji i następnie podlega glukuronidacji przez enzymy UzgT1A1/3.
Metabolity wykazują znacznie niższą aktywność i nie wywierają efektu przeciwwirusowego.
Wydalanie elwitegrawiru
Elwitegrawir wydalany jest głównie z żółcią (prawie 95%). Pozostała część leku wydalana jest z moczem.