Efmoroktokog alfa - Zastosowanie, działanie, opis

Efmoroktokog alfa jest czynnikiem krzepnięcia, stosowanym u pacjentów z hemofilią A do profilaktyki oraz leczenia krwawień.

Związek podaje się dożylnie, a sama iniekcja powinna trwać kilka minut.

Czas terapii oraz sposób dawkowania efmoroktokogu alfa jest zależny od stanu klinicznego pacjenta, stopnia niedoboru czynnika VIII oraz nasilenia krwawienia i jego lokalizacji.

Lek stosuje się na żądanie, w przypadku występowania krwawień, także tych będących następstwem zabiegów chirurgicznych oraz do leczenia w celach profilaktycznych.

Zwykle stosowane dawki, częstotliwość podania oraz czas terapii, w przypadku podawania leku na żądanie są zależne od nasilenia krwawienia i związanego z tym wymaganego poziomu czynnika VIII, który mieści się w przedziale od 20 IU/dl do 100 IU/dl.

W przypadku leczenia profilaktycznego zwykle podaje się 50 IU/kg masy ciała w odstępach 3-4 dniowych.

Dzieci poniżej 12 roku życia mogą wymagać stosowania większych dawek lub też częstszego ich podawania.

Przeciwwskazaniem do podawania leku jest występowanie reakcji nadwrażliwości na związek.

Związek może powodować reakcje alergiczne, łącznie ze wstrząsem anafilaktycznym. Jeśli wystąpią ciężkie reakcje nadwrażliwości należy jak najszybciej przerwać podanie leku i wdrożyć odpowiednie leczenie.

Podczas leczenia może dojść do rozwoju wytwarzania przeciwciał (zwykle z grupy IgG) przeciwko efmoroktokogowi alfa. Ryzyko produkcji inhibitorów jest najwyższe w ciągu pierwszych 50 dni od rozpoczęcia terapii, ale utrzymuje się przez cały okres leczenia. Wszyscy pacjenci powinni mieć regularnie wykonywane badania miana przeciwciał i być obserwowani pod kątem skuteczności leku. Jeśli ilość inhibitorów jest wysoka i nie udaje się uzyskać odpowiedniej ilości rekombinowanego czynnika VIII, należy rozważyć inne metody leczenia.

U osób obciążonych kardiologicznie, stosowanie leku może zwiększyć możliwość wystąpienia zdarzeń sercowo-naczyniowych.

Jeśli do terapii będzie potrzebne wykonanie wkłucia centralnego, należy pamiętać o powikłaniach takich jak bakteremie, zakażenia bakteryjne czy pojawienie się zakrzepów w obszarze wprowadzenia cewnika.

Efmoroktokog alfa nie wywiera negatywnego wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów oraz obsługiwania maszyn.

Hemofilia A  jest chorobą rzadko występującą u kobiet ciężarnych. Nie przeprowadzono badań oceniających bezpieczeństwo stosowania leku u kobiet ciężarnych. W eksperymentach na myszach odnotowano możliwość przenikania związku przez łożysko.

Ze względu u ciężkie powikłania związane z wystąpieniem krwotoku u przyszłej matki, dopuszcza się podawanie substancji kobietom ciężarnym, jeśli jest to konieczne.

Decyzję o stosowaniu efmoroktokogu alfa podczas ciąży podejmuje lekarz.

Hemofilia A jest chorobą rzadko występującą u kobiet. Nie przeprowadzono badań oceniających bezpieczeństwo stosowania leku w okresie laktacji. Z uwagi na wysoką masę cząsteczkową związku ryzyko przedostania leku do pokarmu kobiecego jest dużo niższa niż w przypadku substancji o niskiej masie cząsteczkowej.

Dopuszcza się podanie efmoroktokogu alfa w okresie karmienia piersią, jeśli jest to konieczne.

Decyzję o stosowaniu leku podczas laktacji podejmuje lekarz.

Po parenteralnym podaniu leku mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

• często: wysypka grudkowa;
• niezbyt często: ból w klatce piersiowej, uczucie zimna lub gorąca, niedociśnienie zabiegowe, zakrzepica, złe samopoczucie, bóle mięśniowo-stawowe, obrzęk stawów, ból pleców, wysypka, dolegliwości bólowe dolnej części jamy brzusznej, kaszel, uderzenia gorąca, hipertensja, angiopatia, ból i zawroty głowy, zaburzenia smaku bradykardia, a także inhibicja czynnika VIII.

Efmoroktokog alfa to rekombinowane białko fuzyjne, które składa się z VIII czynnika krzepnięcia, połączonego z domeną Fc ludzkiej immunoglobuliny G1. Modyfikacja ta pozwala na dłuższe okresu półtrwania leku i bardziej efektywne zastępowanie niefunkcjonalnego czynnika VIII.

Mechanizm działania związku polega na zastępowanie niefunkcjonalnego czynnika VIII, który to stan występuje w hemofilii A będącej dziedziczną chorobą genetyczną objawiającą się poważnymi zaburzeniami krzepnięcia.

Efmoroktokog alfa zastępuje endogenny czynnik VIII, który w fizjologicznych warunkach jest związany w czynnikiem von Willebranda. Dostarczenie do krwiobiegu funkcjonalnego czynnika VIII umożliwia prawidłowy przebieg procesu zwanego kaskadą krzepnięcia. Lek uczestniczy w aktywacji czynnika X, który to z kolei indukuje przekształcanie protrombiny w trombinę. Trombina natomiast aktywuje przemianę fibrynogenu w fibrynę, co umożliwia tworzenie się skrzepu. Działanie związku znacząco obniża ryzyko wystąpienia krwawień.

Efmoroktokog alfa, tak jak endogenny VIII czynnik krzepnięcia, wiąże się w osoczu z czynnikiem von Willebranda.

Uważa się, że metabolizm substancji analogiczny do przemian czynnika VIII krzepnięcia.

Okres półtrwania u osób dorosłych wynosi około 20 godzin, Zaś u pacjentów między 12, a 18 rokiem życia, 17 godzin. U młodszych dzieci natomiast okres półtrwania mieścił się w przedziale od 12,3 do  około 15,9 godziny.