Albutrepenonakog alfa, Albutrepenonacogum alfa - Zastosowanie, działanie, opis

Albutrepenonakog alfa jest stosowany w profilaktyce i w leczeniu krwawień u osób z hemofilią typu B, która jest wywołana wrodzonym niedoborem endogennego czynnika IX, niezbędnego w procesie krzepnięcia krwi.

Dawkowanie albutrepenonakogu alfa zależy od masy ciała, oznaczonej aktywności czynnika IX, pożądanego wzrostu stężenia czynnika IX, ogólnego stanu klinicznego pacjenta, miejsca i nasilenia krwawienia.
Dawka wyrażana jest w jednostkach międzynarodowych (j.m.).
Albutrepenonakog alfa podaje się dożylnie, w postaci infuzji trwającej kilka minut.
W przypadku doraźnego leczenia dawkę leku dla pacjenta należy ustalać indywidualnie.
W profilaktyce krwawień dawki zwykle stosowane (tygodniowe) u dzieci, młodzieży i osób dorosłych to 35–50 j.m./kg masy ciała.

Przeciwwskazaniem są nadwrażliwość na albutrepenonakog alfa i reakcja alergiczna na białko chomika w wywiadzie.

Podawanie albutrepenonakogu alfa wiąże się z ryzykiem wystąpienia reakcji nadwrażliwości typu alergicznego. Do wczesnych objawów reakcji nadwrażliwości należą obrzęk naczynioworuchowy, pokrzywka, zawroty i ból głowy, dreszcze, gorączka, stan zapalny w miejscu podania objawiający się kłuciem, pieczeniem i wystąpieniem rumienia, dyskomfort w klatce piersiowej, świszczący oddech, niedociśnienie tętnicze, anafilaksja itp.
Na skutek przyjmowania albutrepenonakogu alfa może dojść do wytworzenia przeciwciał neutralizujących czynnik IX. Wymagane jest monitorowanie ogólnego stanu klinicznego pacjenta i wykonywanie testów laboratoryjnych celem ustalenia, czy aktywność czynnika krzepnięcia jest na odpowiednim poziomie.
Stosując albutrepenonakog alfa należy uwzględnić ryzyko powikłań zakrzepowych, zwłaszcza u pacjentów z czynnikami predysponującymi do ich wystąpienia (np. po zabiegach chirurgicznych, ze współistniejącymi chorobami wątroby, u noworodków). Należy indywidualnie ocenić stosunek korzyści do ryzyka wystąpienia zatorowości.
Albutrepenonakog alfa zwiększa ryzyko wystąpienia zaburzeń sercowo-naczyniowych.
Każdorazowo przy podaniu leku pacjentowi należy zapisać numer serii preparatu celem umożliwienia identyfikacji w przypadku wystąpienia powikłań.

Brak danych na temat stosowania albutrepenonakogu alfa w ciąży, dlatego stosowanie leku należy ograniczyć do przypadków bezwzględnie koniecznych.

Brak danych na temat stosowania albutrepenonakogu alfa w okresie laktacji, dlatego stosowanie leku należy ograniczyć do przypadków bezwzględnie koniecznych.

Podanie dożylne: odczyny w miejscu wstrzyknięcia, ból głowy, zawroty głowy, nadwrażliwość, wyprysk.

Albutrepenonakog alfa to rekombinowany czynnik krzepnięcia IX, który wraz z czynnikiem VIII nasila aktywację czynnika X oraz przemianę protrombiny do aktywnej trombiny. Powstająca trombina przekształca fibrynogen w fibrynę, przyspiesza polimeryzację włóknika i tworzenie skrzepu. W efekcie albutrepenonakog alfa przyczynia się do zapobiegania poważnym krwawieniom. Połączenie czynnika krzepnięcia IX z albuminą wydłuża okres półtrwania czynnika IX. W tej postaci albutrepenonakog znajduje się w krążeniu do czasu aktywacji czynnika IX, po czym następuje odłączenie albuminy i zapoczątkowanie kaskady krzepnięcia.

Albutrepenonakog alfa to rekombinowane białko fuzyjne, które jest rozkładane do mniejszych peptydów i aminokwasów.

Średni okres półtrwania albutrepenonakogu alfa wynosi 95,3 godziny. Wydalanie leku odbywa się głównie z moczem.