Diosmektyt, Diosmectite - Zastosowanie, działanie, opis

Diosmektyt jest naturalnym glinokrzemianem, który wiąże enterotoksyny w jelitach oraz powleka ich nabłonek (działa ochronnie). Stosowany jest wraz z doustnym płynem nawadniającym w leczeniu biegunek u dzieci powyżej drugiego roku życia. Lek może być podawany również osobom dorosłym w przypadku zarówno ostrej biegunki jak i przewlekłej czynnościowej biegunki.

W leczeniu ostrej biegunki u dzieci powyżej drugiego roku życia podaje się 6 g diosmektytu na dobę, ale na początku leczenia ostrej biegunki dobową dawkę leku można podwoić do 12 g na dobę.

U pacjentów dorosłych dobowa dawka leku podczas leczenia ostrej biegunki wynosi 9 g, ale w początkowej fazie leczenia może zostać ona podwojona do 18 g na dobę.

Podczas leczenia przewlekłej biegunki czynnościowej u dorosłych zalecana dobowa dawka leku wynosi 9 g.

Diosmektyt stosowany jest doustnie. Podawany osobom dorosłym w postaci proszki do sporządzania zawiesiny powinien zostać rozpuszczony w niecałej szklance wody i dokładnie wymieszany przed podaniem. Natomiast u dzieci powyżej drugiego roku życia lek można rozpuścić w 50 ml wody i podawać mniejszymi porcjami w ciągu dnia. Diosmektyt można również rozpuszczać w pokarmach półpłynnych, takich jak bulion, gotowane owoce, przeciery itp.

Diosmektyt jest przeciwwskazany do stosowania u osób z nadwrażliwością na substancję czynną.

Podczas stosowania diosmektytu należy pamiętać o odpowiednim nawodnieniu pacjenta poprzez zastosowanie doustnych środków nawadniających (ORS). W zależności od stopnia nasilenia biegunki, wieku i stanu klinicznego pacjenta w niektórych przypadkach konieczne jest zastosowanie nawodnienia dożylnego.

Diosmektyt nie jest zalecany u dzieci poniżej drugiego roku życia.

W przypadku przewlekłego stosowania diosmektytu należy skonsultować się z lekarzem.

Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów z ciężkimi zaparciami w wywiadzie. 

Dotychczas nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu diosmektytu na prowadzenie pojazdów, lecz jest mało prawdopodobne, aby lek zaburzał zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn.

Diosmektyt posiada właściwości adsorpcyjne, przez co może zaburzać szybkość i/lub stopień wchłaniania innych leków. Z tego powoduje należy zachować minimum 2-godzinny odstęp między przyjmowaniem diosmektytu i innych leków.

Ze względu na bardzo ograniczone dane i brak miarodajnych badań oceniających wpływ diosmektytu u kobiet w ciąży, lek nie jest zalecany do stosowania przez kobiety ciężarne.

Dane dotyczące wpływu diosmektytu u kobiet karmiących piersią są mocno ograniczone, dlatego też lek nie jest zalecany do stosowania w czasie karmienia piersią.

Przedawkowanie diosmektytu może prowadzić do pojawienia się ciężkiego zaparcia lub powstania bezoaru (rzekomego kamienia jelitowego).

Diosmektyt (smektyn dioktanościenny) jest naturalnym glinokrzemianem należącym do grupy tzw. adsorbentów jelitowych. Lek posiada silne właściwości adsorpcyjne w stosunku do gazów jelitowych, enterotoksyn, bakterii oraz wirusów. Diosmektyt charakteryzuje się dużą lepkością oraz strukturą warstwą, dzięki czemu wykazuje silne właściwości powlekające błonę śluzową przewodu pokarmowego. Lek stabilizuje warstwę śluzu i chroni komórki błony śluzowej przed czynnikami drażniącymi, takimi jak kwas solny czy sole kwasów żółciowych. Ponadto wzmacnia barierę tworzoną przez błonę śluzową jelita i  przywraca prawidłową przepuszczalność błony śluzowej. W chorobach jelit takich jak biegunka infekcyjna, choroby zapalne jelit czy alergie pokarmowe diosmektyt przywraca zaburzoną przez cytokinę prozapalną TNF-α ciągłość bariery nabłonkowej.

Diosmektyt nie wchłania się z przewodu pokarmowego.

Diosmektyt wydalany jest wraz z kałem drogą naturalnego pasażu jelitowego.