Chlorek wapnia, Calcium chloridum - Zastosowanie, działanie, opis
Podstawowe informacje o chlorku wapnia
- Rok wprowadzenia na rynek
-
1999
- Działanie chlorku wapnia
-
odtruwające (antidotum), przeciwobrzękowe i przeciwwysiękowe, przeciwzapalne, uzupełnia niedobór wapnia
- Postacie chlorku wapnia
-
roztwór do wlewu, syrop
- Układy narządowe
-
układ endokrynny (dokrewny), układ mięśniowy, układ krwionośny (sercowo-naczyniowy)
- Specjalności medyczne
-
Endokrynologia, Kardiologia, Nefrologia, Toksykologia
- Rys historyczny chlorku wapnia
-
Lek został dopuszczony do obrotu w 1999 roku a ostatnie przedłużenie pozwolenia miało miejsce w 2013 roku.
- Wzór sumaryczny chlorku wapnia
-
CaCl2
Spis treści
- Wskazania do stosowania chlorku wapnia
- Dawkowanie chlorku wapnia
- Przeciwskazania do stosowania chlorku wapnia
- Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania chlorku wapnia
- Przeciwwskazania chlorku wapnia do łączenia z innymi substancjami czynnymi
- Interakcje chlorku wapnia z innymi substancjami czynnymi
- Wpływ chlorku wapnia na ciążę
- Wpływ chlorku wapnia na laktację
- Skutki uboczne
- Inne możliwe skutki uboczne
- Objawy przedawkowania chlorku wapnia
- Mechanizm działania chlorku wapnia
- Wydalanie chlorku wapnia
Wskazania do stosowania chlorku wapnia
Wskazaniem do stosowania leku w postaci iniekcji są niedobory wapnia, wymagające uzupełnienia, najczęściej niezwłocznego.
Lek znalazł też zastosowanie w leczeniu zatruć lekami i innymi substancjami, które są niebezpieczne dla organizmu (lekami z grupy antagonistów kanałów wapniowych, związki fluoru, szczawiany, siarczan magnezu).
Podaje się go również w resuscytacji krążeniowej i stanach przebiegających z hiperkaliemią.
Dawkowanie chlorku wapnia
Lek podaje się dożylnie, ale także doustnie.
Dobór dawki ocenia się indywidualnie, biorąc pod uwagę stan pacjenta i wskazania do zastosowania leku.
Po podaniu dożylnym leku zaleca się by pacjent pozostał w pozycji leżącej przez kilka minut.
Przeciwskazania do stosowania chlorku wapnia
Lek jest przeciwwskazany u pacjentów u których stwierdzono nadwrażliwość oraz w stanach zwiększonego stężenia wapnia w organizmie (hiperkalcemia wywołana nadczynnością przytarczyc i hiperwitaminozą witaminy D), zwiększonego wydalania wapnia (hiperkalciuria), a także w chorobach nerek (kamica) i w znacznym upośledzeniu ich funkcjonowania (stany ostrej niewydolności).
U pacjentów z migotaniem komór również nie należy stosować leku.
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania chlorku wapnia
Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z niskim ciśnieniem tętniczym, ponieważ podanie leku prowadzi do rozszerzenia naczyń i spadku ciśnienia tętniczego krwi.
Duża szybkość podania we wlewie oraz zwiększone dawki leku mogą powodować hiperkalcemię prowadzącą do niebezpiecznych skurczy mięśnia sercowego.
Leku nie zaleca się podawać doustnie niemowlętom ze względu na ryzyko podrażnienia przewodu pokarmowego, a także donaczyniowo w głowę.
Leku nie zaleca się stosować w hipokalcemii (niskim poziomie wapnia) w przebiegu niewydolności nerek u pacjenta.
Przeciwwskazania chlorku wapnia do łączenia z innymi substancjami czynnymi
Leku nie powinno stosować się dożylnie jednocześnie z glikozydami nasercowymi, gdyż wapń nasila działanie glikozydów i może dochodzić do wzmocnienia silnych działań niepożądanych, łącznie ze poważnymi zaburzeniami rytmu serca – ewentualne podanie powinno odbywać się pod nadzorem lekarskim w szpitalu.
Interakcje chlorku wapnia z innymi substancjami czynnymi
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Alendronian sodu (Sodium alendronate, alendronic acid) | bisfosfoniany |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Hydrochlorotiazyd (Hydrochlorothiazide) | leki moczopędne, diuretyk - tiazydy i tiazydopodobne |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Digoksyna (Digoxin) | glikozydy nasercowe |
Metylodigoksyna (Metildigoxin) | glikozydy nasercowe |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Chlorotetracyklina (Chlortetracycline) | antybiotyki tetracyklinowe - tetracykliny |
Oksytetracyklina (Oxytetracycline) | antybiotyki tetracyklinowe - tetracykliny |
Wpływ chlorku wapnia na ciążę
Lek nie jest zalecany do stosowania przez kobiety ciężarne, przenika bowiem przez łożysko. Należy rozważyć czy konieczność zastosowania leku i jego efekty terapeutyczne (skuteczność) przewyższają ryzyko dla płodu.
Wpływ chlorku wapnia na laktację
Lek w niewielkim stopniu przenika do mleka kobiety karmiącej i nie wywołuje szkodliwych efektów u dziecka, dlatego może być stosowany w okresie laktacji.
Skutki uboczne
- biegunka
- nudności
- podrażnienie żołądka i przełyku
- wymioty
Działania niepożądane zostały podzielone ze względu na częstotliwość występowania u pacjentów. (Klasyfikacja MdDRA)
- Bardzo często
- (≥1/10)
- Często
- (≥1/100 do <1/10)
- Niezbyt często
- (≥1/1000 do <1/100)
- Rzadko
- (≥1/10 000 do < 1/1000)
- Bardzo rzadko
- (<1/10 000)
- Częstość nieznana
- Nie można ocenić na podstawie dostępnych danych
Inne możliwe skutki uboczne
Podanie leku może wywołać hiperkalcemię, która objawia się utratą łaknienia, nudnościami, bólem brzucha, wymiotami, zaparciami, bólami i osłabieniem mięśni, a także wzmożonym pragnieniem, wielomoczem, kamicą nerkową, a także zaburzeniami rytmu serca i w skrajnych przypadkach śpiączką.
Objawy przedawkowania chlorku wapnia
Objawami przedawkowania leku jest wzrost stężenia wapnia w organizmie, który może przejawiać się utratą apetytu, bólem brzucha, nudnościami i wymiotami, zaburzeniami psychicznymi, wzmożonym pragnieniem, kamicą nerkową a także zaburzeniami rytmu serca i śpiączką.
Mechanizm działania chlorku wapnia
Wapń pełni wiele ważnych roli w organizmie, jest składnikiem budującym układ kostny, ważnym katalizatorem wielu reakcji ustrojowych, regulatorem mechanizmów komórkowych, wywiera wpływ na wiele enzymów a także jest przekaźnikiem informacji wewnątrzkomórkowej. Jony wapnia biorą także udział w krzepnięciu krwi. Odpowiada również za kurczliwość mięśni poprzecznie prążkowanych i przewodnictwo nerwowe.
Wapń wywiera korzystny wpływ na naczynia krwionośne, zmniejszając przepuszczalność ich ścian, działając przeciwobrzękowo.
Jony wapnia są niezbędne do wywołania skurczu mięśnia sercowego i mięśni poprzecznie prążkowanych. W wyniku depolaryzacji błony plazmatycznej następuje otwarcie kanałów wapniowych typu L i T i napływ jonów wapnia do wnętrza komórki. To z kolei powoduje otwarcie kanałów wapniowych w błonie retikulum endoplazmatycznego i uwolnienie jonów wapnia, zgromadzonych tam w procesie transportu aktywnego. Do skurczu mięśnia dochodzi przy udziale jonów magnezowych i ATP jako źródła energii. Wiązanie jonów wapnia z kompleksem troponin wywołuje szereg reakcji prowadzących do skurczu mięśnia.
Wydalanie chlorku wapnia
Lek jest eliminowany z organizmu z moczem.