Cyklopentolat, Cyclopentolatum - Zastosowanie, działanie, opis

Cyklopentolat jest wykorzystywany w celach diagnostycznych u dorosłych i dzieci w wieku powyżej 3 miesięcy. Roztwór substancji czynnej znalazł zastosowanie przede wszystkim w badaniu dna oka oraz badaniach refrakcji.
Ponadto, cyklopentolat jest wykorzystywany ze względu na swoje właściwości cholinergiczne podczas leczenia stanów zapalnych tęczówki i ciała rzęskowego oraz w zapaleniach naczyniówki i błony naczyniowej u osób dorosłych.

Schemat stosowania cyklopentolatu przed badaniem dna oka u osób dorosłych zakłada podanie leku dwukrotnie w ciągu pięciu minut. W przypadku pacjentów pediatrycznych zaleca się jednorazowe podanie leku, kolejna dawka jest stosowana jedynie w razie potrzeby. Badanie refrakcji lub badanie dna oka można przeprowadzić po upływie trzydziestu lub czterdziestu minut od aplikacji kropli. 

Cyklopentolat można również stosować w leczeniu stanu zapalnego błony naczyniowej u osób dorosłych. Czas trwania terapii, jak i dokładną ilość dawek aplikowanych na powierzchnię gałki ocznej powinien określić lekarz okulista. 

W celu ograniczenia ogólnoustrojowego działania cyklopentolatu zalecane jest uciśnięcie kanalików łzowych po aplikacji leku. 

W przypadku dzieci zaleca się zaleca się obserwacje pacjenta przez 30 minut po podaniu leku. Małe dzieci mogą wykazywać odporność na działanie substancji czynnej, co może wymagać dostosowania dawki. 

Cyklopentolatu nie należy stosować w przypadku wystąpienia nadwrażliwości na tę substancję czynną. Leku nie powinni również stosować pacjenci cierpiący na jaskrę z wąskim kątem przesączania oraz osoby w wieku podeszłym. Wykorzystanie cyklopentolatu jest przeciwwskazane w przypadku dzieci poniżej 3 miesiąca, a także pacjentów pediatrycznych ze schorzeniami dotyczącymi ośrodkowego układu nerwowego, szczególnie zaburzeniami predysponującymi do napadów padaczkowych. 

Stosowanie cyklopentolatu u osób cierpiących na jaskrę powinno przebiegać z zachowaniem należytej ostrożności. 

Substancja czynna może spowodować wystąpienie światłowstrętu i nadmiernej wrażliwości oczu na światło. Z tego powodu, bezpośrednio po badaniu zaleca się noszenie okularów chroniących przez promieniowaniem UV. 

Powrót akomodacji oka do normalnego stanu może trwać nawet dobę po przyjęciu leku. 

U niektórych pacjentów występuje zwiększone ryzyko pojawienia się działań niepożądanych podczas leczenia cyklopentolatem. Szczególną ostrożność powinni zachować pacjenci z łagodnym przerostem gruczołu krokowego, porażenną niedrożnością jelit, przekrwieniem oczu, ataksją, chorobą wieńcową oraz uszkodzeniem serca i alergią na owoce wilczej jagody.

Stosowanie cykopentolatu u dzieci w wieku poniżej 3 miesiąca jest przeciwwskazane ze względu na wystąpienie ogólnoustrojowych działań niepożądanych oraz możliwość rozwoju niedowidzenia w przyszłości.

Zalecane jest zachowanie ostrożności podczas aplikacji leku u dzieci z przekrwionymi oczami, ponieważ może to zwiększać ryzyko wystąpienia ogólnoustrojowych działań niepożądanych. Ryzyko skutków ubocznych wzrasta również u dzieci z upośledzeniem umysłowym oraz porażeniem spastycznym. 

Ograniczenie występowania efektów niepożądanych podczas stosowania cyklopentolatu można spowodować poprzez uciśnięcie kącików kanalików łzowych. 

Chlorek benzalkoniowy znajdujący się w składzie preparatów zawierających cyklopentolat może spowodować podrażnienie oczu oraz objawy zespołu suchego oka. Substancja ta, może również zmieniać kolor szkieł kontaktowych. 

Cyklopentolat może powodować zaburzenia widzenia, w związku z czym nie zaleca się prowadzenia pojazdów po przyjęciu dawki leku. 

Należy zachować przynajmniej dziesięciominutowy odstęp między aplikacjami dwóch różnych preparatów okulistycznych.

Ze względu na brak badań dotyczących stosowania cyklopentolatu u ciężarnych zwierząt, stosowanie substancji czynnej przez kobiety w ciąży jest możliwe jedynie po ocenie ryzyka dla rozwijającego się płodu oraz ocenie korzyści z leczenia dla matki. 

Ogólnoustrojowe działanie cyklopentolatu i przenikanie substancji do mleka matki jest mało prawdopodobne jednak nie można go całkowicie wykluczyć. Z tego powodu stosowanie cyklopentolatu u kobiet karmiących jest możliwe jedynie po ocenie ryzyka pojawienia się działań niepożądanych u karmionego dziecka. 

Brak informacji na temat szkodliwego wpływu cyklopentolatu na płodność u ludzi lub zwierząt. 

Cyklopentolat może spowodować wystąpienie działań niepożądanych o różnej częstotliwości występowania. W przypadku podania do oka mogą wystąpić:

• zaburzenia oka o nieznanej częstotliwości takie jak: światłowstręt, reakcja alergiczna objawiająca się podrażnieniem i przekrwieniem oka oraz niewyraźnym widzeniem, zaburzenia widzenia, wzrost ciśnienia śródgałkowego, zapalenie spojówek, stan zapalny powiek, punktowe zapalenie rogówki;
• zaburzenia ogólnoustrojowe o nieznanej częstotliwości występowania, takie jak: halucynacje, zmęczenie, splątanie, gorączka, zaczerwienie twarzy, wzdęcia brzucha, suchość w jamie ustnej, tachykardia, wzmożone pragnienie, wysypka, zatrzymanie moczu.

Przedawkowanie cyklopentolatu podczas podania do oka oraz omyłkowego połknięcia leku może spowodować znaczne nasilenie działań niepożądanych występujących podczas jego stosowania. 

Mechanizm działania cyklopentolatu polega na zablokowaniu miejsca aktywnego na powierzchni receptora muskarynowego. W związku z tymi substancja czynna wykazuje działanie antycholinergiczne, które w przypadku narządu wzroku objawia się rozszerzeniem źrenicy pozbawionej odruchowej reakcji na stymulację świetlną.
Ponadto, cyklopentolat powoduje porażenie akomodacji oka i zmniejszenie ostrości widzenia rzeczy i osób znajdujących się blisko. Substancja czynna odpowiada za ograniczenie odpływu cieczy wodnistej z gałki ocznej, a dzięki temu podnosi ciśnienie śródgałkowe.

Substancja czynna może podlegać wchłanianiu ogólnoustrojowemu. 

Maksymalne działanie cyklopentolatu występuje od 30 do 60 minut po podaniu.