Lubiproston, Lubiprostonum - Zastosowanie, działanie, opis

Lubiproston znalazł zastosowanie w terapii przewlekłego idiopatycznego zaparcia u dorosłych oraz zespołu jelita drażliwego przebiegającego z zaparciami u kobiet w wieku powyżej 18 lat.
Ponadto, substancja czynna znalazła zastosowanie w leczeniu zaparcia wywołanego przez opioidy u pacjentów cierpiących z powodu przewlekłego bólu niepowiązanego z chorobą nowotworową.

Dawkowanie lubiprostonu jest zależne od występującej jednostki chorobowej, masy ciała oraz chorób współistniejących.

Lubiproston jest przyjmowany doustnie, kapsułki zawierające substancję czynną należy popić odpowiednią ilością płynów lub przyjąć z posiłkiem.

Dawka lubiprostonu wynosi od 8 mcg do 48 mcg na dobę. Wielkość przyjmowanej dawki oraz schemat leczenia jest ustalany przez lekarza w oparciu o występującą jednostkę chorobową oraz schorzenia współistniejące.

Lubiproston jest przeciwwskazany w przypadku występowania nadwrażliwości na tę substancję czynną oraz w przypadku pacjentów z mechaniczną niedrożnością przewodu pokarmowego.

Lubiproston nie powinien być zalecany pacjentom z ciężką biegunką. Pacjenci powinni być świadomi możliwości wystąpienia biegunki w trakcie leczenia, a w przypadku wystąpienia jej ciężkiej postaci należy skonsultować się z lekarzem.

U pacjentów z objawami sugerującymi mechaniczną niedrożność przewodu pokarmowego, lekarz prowadzący powinien przeprowadzić dokładny wywiad w celu wykluczenia niedrożności przed rozpoczęciem terapii lubiprostonem.

Pacjenci przyjmujący lubiproston mogą doświadczać nudności. W przypadku ich wystąpienia spożycie posiłku podczas przyjmowania leku może zmniejszyć objawy ze strony przewodu pokarmowego.

U niektórych pacjentów po przyjęciu pierwszej dawki lubiprostonu odnotowano przypadki duszności. Zdarzenia te zwykle były opisane jako uczucie ucisku w klatce piersiowej i trudności w oddychaniu, które miały ostry przebieg. Duszności zazwyczaj ustępowały w ciągu kilku godzin po przyjęciu dawki, ale często zgłaszano ich nawracanie po kolejnych dawkach. W przypadku wystąpienia uporczywych duszności należy zasięgnąć porady lekarza.

Lubiproston może powodować działania niepożądane, które mogą wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn. W przypadku stosowania lubiprostonu należy być ostrożnym i indywidualnie ocenić reakcje pacjenta na lek. Mogą wystąpić objawy takie jak zawroty głowy, nudności, ból brzucha, biegunka, co może upośledzać koncentrację i koordynację. Jeśli pacjent doświadcza takich objawów, zaleca się unikanie prowadzenia pojazdów lub obsługiwanie maszyn, do momentu ustabilizowania jego stanu. 

Nie przeprowadzono badań interakcji lubiprostonu z innymi lekami. Na podstawie dostępnych informacji nie przewiduje się istotnych klinicznie interakcji leków z powodu wypierania innych substancji z ich połączeń z białkami. 

Brak informacji dotyczących przenikania substancji czynnej przez łożysko. W związku z potwierdzeniem wzrostu ryzyka poronienia u zwierząt na których badano działanie lubiprostonu, stosowanie substancji czynnej podczas ciąży nie jest zalecane, a rozpoczęcie terapii w przypadku kobiety ciężarnej jest możliwe jedynie w przypadku gdy korzyści z leczenia znacznie przewyższają ryzyko niekorzystnego wpływu leku na płód.

Stosowanie lubiprostonu w okresie karmienia piersią jest możliwe przy zachowaniu odpowiedniej ostrożności. Brak informacji odnośnie przenikania lubiprostonu do mleka matki karmiącej. U szczurów zarówno lubiproston, jak i jego aktywne metabolity nie były wykrywane w mleku matki po doustnym podaniu leku. Ponieważ lubiproston zwiększa wydzielanie płynów w jelitach oraz ruchliwość jelit, niemowlęta karmione mlekiem matki powinny być monitorowane pod kątem wystąpienia biegunki.

Podczas badania płodności i procesu rozmnażania u zwierząt, którym podawano znacznie przekroczone dawki lubiprostonu zaobserwowano spadek ilości zaimplementowanych zarodków oraz wzrost ilości martwych lub wchłoniętych embrionów. Brak informacji odnośnie wpływu leku na płodność u ludzi.

Po przedawkowaniu lubiprostonu nie występują charakterystyczne efekty uboczne lub brak danych na ich temat. W przypadku przyjęcia zbyt dużej dawki substancji czynnej istnieje ryzyko wystąpienia działań niepożądanych charakterystycznych dla lubiprostonu.

Lubiproston działa poprzez aktywację specyficznych kanałów chlorkowych ClC-2, które występują w strukturze błony ludzkiego jelita. Aktywacja kanałów chlorkowych powoduje wypływ jonów chlorkowych do światła jelita, co z kolei prowadzi do wypływu jonów sodowych w celu utrzymania równowagi. W rezultacie woda podąża za sodem do światła jelita w celu u wyrównania ciśnienia osmotycznego. Poprzez zwiększenie wydzielania płynu jelitowego, lubiproston zwiększa ruchliwość jelit, co prowadzi do zwiększonego pasażu jelitowego i łagodzenia objawów związanych z przewlekłym idiopatycznym zaparciem.
Ponadto, aktywacja kanałów chlorkowych może również stymulować regenerację błony śluzowej jelita poprzez przywracanie połączeń między cząsteczkami białek wchodzących w skład kompleksów białkowych obecnych w składzie śluzu i uszczelniających błonę jelit.

Lubiproston słabo wchłania się po podaniu doustnym.

Substancja czynna występuje w osoczu w postaci sprzężonej z białkami na poziomie 94%.

Substancja lecznicza ulega metabolizmowi polegającemu głównie na reakcjach oksydacji i redukcji. Główny, końcowy metabolit lubiprostonu, powstaje w wyniku redukcji grupy karbonylowej.

Lubiproston oraz jego główny metabolit jest wydalany głównie z moczem, jedynie niewielkie ilości leku występowały w kale.