Butamirat, Butamiratum - Zastosowanie, działanie, opis

Podstawowe informacje o butamiracie

Rok wprowadzenia na rynek
1965
Substancje aktywne
cytrynian butamiratu
Działanie butamiratu
przeciwkaszlowe, rozszerza oskrzela (rozkurcza mięśnie gładkie oskrzeli)
Postacie butamiratu
krople doustne, syrop
Układy narządowe
układ oddechowy
Specjalności medyczne
Medycyna rodzinna, Pediatria, Pulmonologia
Rys historyczny butamiratu

Butamirat został wprowadzony w 1965 roku przez podmiot odpowiedzialny GSK CONSUMER HEALTHCARE SCHWEIZ AG.

Wzór sumaryczny butamiratu

C18H29NO3

Spis treści

Wybrane produkty lecznicze dopuszczone do obrotu w RP zawierające butamirat

Wskazania do stosowania butamiratu

Butamirat jest stosowany jako lek przeciwkaszlowy w nieproduktywnym (suchym) i ostrym kaszlu.

Dawkowanie butamiratu

Butamirat stosuje się doustnie. Dawka stosowana w leczeniu zależna jest od wieku.

Dawki zwykle stosowane (dobowe) u dzieci: 9–67,5 mg.

Dawki zwykle stosowane (dobowe) u dorosłych: 48–90 mg.

Przeciwskazania do stosowania butamiratu

Butamiratu nie należy stosować w przypadku występowania nadwrażliwości na związek.

Butamiratu nie powinno się również stosować u osób, u których występuje podejrzenie (na podstawie objawów) ciężkiego zahamowania czynności ośrodka oddechowego. 

Butamiratu nie można stosować w I trymestrze ciąży. 

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania butamiratu

Butamiratu, bez konsultacji z lekarzem, nie należy stosować dłużej niż tydzień.

Butamiratu nie powinno podawać się jednocześnie z lekami o działaniu wykrztuśnym. W takim połączeniu będzie utrudniał odkrztuszenie zwiększonej ilości flegmy i sprzyjał jej zaleganiu. 

Interakcje butamiratu z innymi substancjami czynnymi

Nie należy stosować butamiratu jednocześnie z lekami wykrztuśnymi i zwiększającymi produkcję śluzu oskrzelowego, gdyż może to prowadzić do zalegania śluzu i zakażenia dróg oddechowych.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Acetylocysteina (Acetylcysteine) mukolityki o zróżnicowanym mechanizmie działania
Ambroksol (Ambroxol) mukolityki o zróżnicowanym mechanizmie działania
Erdosteina (Erdosteine) mukolityki o zróżnicowanym mechanizmie działania
Gwajafenezyna (Guaifenesin) substancje wykrztuśne
Karbocysteina (Carbocisteine) mukolityki o zróżnicowanym mechanizmie działania
Sulfogwajakol (Guaiacolsulfonate) substancje wykrztuśne
Wodorowęglan sodu (Sodium bicarbonate) VARIA / INNE
Bromoheksyna (Bromhexine) mukolityki o zróżnicowanym mechanizmie działania

Wpływ butamiratu na prowadzenie pojazdów

Stosując butamirat, należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów, gdyż lek może powodować senność i zawroty głowy.

Wpływ butamiratu na ciążę

Nie prowadzono badań oceniających bezpieczeństwo stosowania butamiratu w ciąży. Kobiety w pierwszym trymestrze ciąży nie powinny stosować butamiratu. W drugim i trzecim trymestrze ciąży, butamirat może być stosowany jedynie w przypadku bezwzględnej konieczności.

Wpływ butamiratu na laktację

Z powodu braku badań określających bezpieczeństwo stosowania butamiratu w okresie laktacji, nie zaleca się podawania butamiratu kobietom karmiącym piersią. 

Skutki uboczne

biegunka
nudności
pokrzywka
senność

Działania niepożądane zostały podzielone ze względu na częstotliwość występowania u pacjentów. (Klasyfikacja MdDRA)

Bardzo często
(≥1/10)
Często
(≥1/100 do <1/10)
Niezbyt często
(≥1/1000 do <1/100)
Rzadko
(≥1/10 000 do < 1/1000)
Bardzo rzadko
(<1/10 000)
Częstość nieznana
Nie można ocenić na podstawie dostępnych danych

Objawy przedawkowania butamiratu

Przedawkowanie butamiratu może powodować następujące objawy: senność, bóle brzucha, nudności, wymioty, biegunka, zawroty głowy, niedociśnienie tętnicze, pobudzenie oraz ataksja.

Mechanizm działania butamiratu

Dokładny mechanizm działania butamiratu nie jest znany. Ośrodkowo hamuje odruch kaszlu na poziomie rdzenia przedłużonego.  Ponadto wykazuje działanie obwodowe, nieznacznie rozszerzając oskrzela i ułatwiając oddychanie.

Wchłanianie butamiratu

Butamirat jest szybko wchłaniany z przewodu pokarmowego. Stężenie maksymalne butamiratu i jego metabolitów w osoczu osiągane jest po około 1,5 godziny po podaniu.

Dystrybucja butamiratu

Butamirat w wysokim stopniu wiązany jest z białkami osocza. Jego główny metabolit (kwas 2–fenylomasłowy), wiąże się z białkami osocza w około 90%. Drugi metabolit butamiratu (dietyloaminoetoksyetanol) jest wiązany z białkami osocza w około od 29% do 46%.

Metabolizm butamiratu

Butamirat ulega metabolizmowi w osoczu na drodze hydrolizy do kwasu 2–fenylomasłowego i dietyloaminoetoksyetanolu – meabolity również wykazują działanie hamujące kaszel. Kwas 2-fenylomasłowy w następnym etapie ulega hydroksylacji.

Wydalanie butamiratu

Butamirat i jego metabolity wydalane są przez nerki, głównie sprzężone z kwasem glukuronowym. Średnie okresy półtrwania butamiratu i jego metabolitów (kwasu 2–fenylomasłowego i dietyloaminoetoksyetanolu) wynoszą odpowiednio: 1,7; 24; 2,8 godzin. Nie ma danych dotyczących wpływu zaburzeń pracy nerek i wątroby na właściwości farmakokinetyczne butamiratu.

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl

Ważne: Użytkowanie Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacje w Regulaminie.

Zamnij