Butakonazol, Butoconazolum - Zastosowanie, działanie, opis

Butakonazol jest pochodną imidazolu o działaniu grzybobójczym. Substancja jest stosowana do miejscowego leczenia drożdżakowego zapalenia sromu i pochwy, które wywołane jest przez Candida albicans.

Butakonazol stosuje się dopochwowo. Substancję najlepiej zastosować wieczorem, ale pora dnia nie ma aż takiego znaczenia.

Dawki zwykle stosowane (dobowe) u osób dorosłych: 100 mg.

Przeciwwskazaniem jest nadwrażliwość na substancję czynną. 

Jeśli podczas leczenia butakonazolem objawy zakażenia utrzymują się, należy skonsultować się z lekarzem prowadzącym, w celu dokładniejszej diagnostyki lub wykluczenia innych jednostek chorobowych.

Często powtarzające drożdżakowe zapalenie pochwy może świadczyć o nabyciu wirusa HIV u kobiet, które są narażone na zarażenie tym wirusem.

Jeśli podczas stosowania butakonazolu wystąpi uczulenie lub podrażnienie, należy przerwać stosowanie substancji.

Butakonazol nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Brak dobrze kontrolowanych badań klinicznych dotyczących zastosowania butakonazolu u kobiet w ciąży. W związku z tym stosowanie substancji w ciąży jest przeciwwskazane (chyba, że jest to bezwzględnie wskazane).

Nie zaleca się stosowania butakonazolu w okresie laktacji, ponieważ nie stwierdzono, czy substancja czynna przenika do mleka kobiet karmiących. Substancja może być stosowana, jeśli spodziewana korzyść przewyższa możliwe ryzyko. 

Brak danych klinicznych dotyczących płodności podczas stosowania butakonazolu. Dane związane z badaniami na zwierzętach (króliki i szczury), którym podawano doustnie azotan butokonazolu w dawkach wynoszących odpowiednio do 30 mg/kg mc. na dobę lub 100 mg/kg mc. na dobę, nie wykazały zaburzania płodności.

Podanie dopochwowe: uczucie swędzenia, pieczenie, ból i obrzęk w okolicy pochwy lub sromu, ból lub skurcze w okolicy miednicy lub jamy brzuszne, reakcje nadwrażliwości.

Butakonazol jest pochodną imidazolu o działaniu grzybobójczym na Candida, Trichophyton, Microsporum i Epidermophyton. Substancja działa także na niektóre bakterie Gram–dodatnie. Podstawowym punktem uchwytu butakonazolu jest proces tworzenia błony komórkowej grzybów. Mechanizm działania substancji polega na hamowaniu przekształcenia lanosterolu w ergosterol – związek niezbędny do budowy błony komórkowej grzyba. W wyniku tego dochodzi do zmian przepuszczalności błony komórkowej i obumarcia komórki grzyba.

Po podaniu dopochwowym wchłania się średnio 1,7% dawki.

Po podaniu dopochwowym maksymalne stężenie butokonazolu i jego metabolitów w osoczu krwi występuje w ciągu 13 godzin.

Butakonazol jest metabolizowany w znacznym stopniu.

Butakonazol jest wydalany częściowo z moczem, a częściowo z kałem.