Bromazepam, Bromazepam, bromazepamum - Zastosowanie, działanie, opis

Bromazepam jest stosowany w leczeniu zaburzeń lękowych uogólnionych, zaburzeń stresowych pourazowych, adaptacyjnych, problemów układu autoimmunologicznego przebiegających z objawami fizycznymi np. objawami skórnymi, ze strony układu pokarmowego, układu krążenia czy moczowo-płciowego. Znalazł zastosowanie także w krótkotrwałym leczeniu bezsenności, łagodzeniu objawów odstawienia alkoholu i opiatów. Jego stosowanie powinno być celowe i podlegać okresowej kontroli. 

Dawkę należy dobierać indywidualnie dla pacjenta. Czas leczenia powinien być możliwie jak najkrótszy - leczenie nie powinno trwać dłużej niż 8 do 12 tygodni. W zależności od wskazań stosuję się dawki dobowe: 9mg u pacjentów leczonych ambulatoryjnie i 36mg u pacjentów leczonych szpitalnie. Zwykle lek stosowany jest godzinę przed snem.

U pacjentów w podeszłym wieku, z organicznym uszkodzeniem mózgu, niewydolnością krążenia, niewydolnością oddechową, zaburzeniami czynności wątroby lub nerek należy stosować odpowiednio mniejszą dawkę leku ze względu na większą wrażliwość na substancję leczniczą. Przeważnie jest to połowa zalecanej dawki dobowej. Nie zaleca się stosowania leku u osób poniżej 12rż. 

Jeśli konieczne jest długotrwałe stosowanie substancji jej odstawienie powinno nastąpić w sposób stopniowy. 

Przeciwskazaniem do stosowania leku jest nadwrażliwość na substancję lub inne benzodiazepiny. Bromazepamu nie należy stosować również w przypadku ciężkiej niewydolności oddechowej, niewydolności wątroby ( stosowanie benzodiazepin może prowadzić do encefalopatii), miastenii i zespołu bezdechu sennego. 

Czas trwania leczenia powinien być możliwie jak najkrótszy (8 – 12tyg), wliczając w to stopniowe odstawienie produktu leczniczego. 

Kilka godzin od przyjęcia produktu występuje niepamięć następcza co może powodować nietypowe zachowanie. Pacjent powinien się upewnić, że po przyjęciu produktu może pozwolić sobie na kilka godzin nieprzerwanego snu.

Benzodiazepiny mogą powodować niepożądane skutki dotyczące zachowania (niepokój, pobudzenie, drażliwość, agresję, urojenia, wybuchy złości, koszmary senne, omamy, psychozy, nietypowe zachowania). W razie wystąpienia produkt leczniczy należy odstawić. 

Wielokrotne stosowanie benzodiazepin w krótkim czasie może prowadzić do tolerancji. 

Bromazepam należy stosować ostrożnie u chorych na depresję i ze skłonnościami samobójczymi. 

Nie należy podawać dzieciom (należy uważnie ocenić konieczność takiego leczenia). Dawkę leku należy dostosować do wieku pacjenta. U osób powyżej 50r.ż. zaleca się zmniejszenie dawki o połowę. Wskazaniem do zmniejszenia dawki i oceny ryzyka jest także przewlekła niewydolność oddechowa oraz ciężka niewydolność wątroby.

U pacjentów stosujących benzodiazepiny, może rozwinąć się uzależnienie zarówno psychiczne jak i fizyczne. Ryzyko rozwoju wzrasta wraz z dawką i długością trwania terapii. Nagłemu odstawieniu będą towarzyszyć objawy odstawienne. Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów z nadużywaniem alkoholu i leków w wywiadzie. 

Bromazepam należy ostrożnie łączyć z lekami hamującymi ośrodkowy układ nerwowy (tj. leki przeciwpsychotyczne, uspokajające, przeciwdepresyjne, nasenne, przeciwdrgawkowe, podawane przy znieczuleniu ogólnym i inne leki o działaniu sedatywnym) wzmacniają one wzajemne działanie.

Należy szczególnie uważać prze łączeniu bromazepamu z opioidami (leki przeciwbólowe, przeciwkaszlowe i leczenie zastępcze w terapii uzależnienia od opioidów). Wpływają one hamująco na ośrodek oddechowy. Podanie z benzodiazepinami i ich pochodnymi prowadzi do nadmiernej sedacji, może spowodować zahamowanie ośrodka oddechowego, śpiączkę czy nawet zgon na skutek działania addycyjnego. 

Należy unikać alkoholu przy stosowaniu leku ze względu na wzmocnienie działania depresyjnego, co prowadzi do znacznej sedacji czy zatrzymania oddechu lub krążenia. 

Ze względu na swoje działanie uspakajające, zaburzające koncentrację i zwiotczające mięśnie niekorzystnie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn. Ponadto pacjenci cierpiący na zaburzenia snu nie powinni prowadzić pojazdów.  

Bromazepam można stosować w ciąży pod warunkiem ścisłego przestrzegania dawkowania i wskazań terapeutycznych, w wyjątkowych uzasadnionych przypadkach i na wyraźne polecenie lekrza. 

Stosowanie benzodiazepin w pierwszym trymestrze nie wpływa na zwiększone ryzyko występowania wad wrodzonych. Jednakże niektóre wczesne badania wykazały zwiększone ryzyko rozszczepów w obrębie jamy ustnej. 

Benzodiazepiny stosowane w dużych dawkach, w drugim i trzecim trymestrze  prowadzą do zmniejszonej aktywności ruchowej płodu i zmienności rytmu jego serca.

Bromazepam podawany w ostatnim okresie ciąży, nawet w małych dawkach, może spowodować tzw. zespół wiotkiego dziecka (wiotkość osiowa, problemy ze ssaniem, słabe przybieranie na wadze). Objawy są przemijające. Natomiast przy zastosowaniu leku w większych dawkach u noworodka mogą wystąpić problemy z oddychaniem, bezdech i hipotermia. Zaobserwowano też objawy odstawienne u noworodka (nadmierna pobudliwość, niepokój, drżenie).

Kobiety karmiące nie powinny stosować bromazepamu, gdyż przenika on do mleka matki. 

Objawy przedawkowania bromazepamu, są podobne jak w przypadku innych benzodiazepin. Negatywny wpływ na ośrodkowy układ nerwowy może objawiać się sennością, zaburzeniami koordynacji (ataksją), zaburzeniami mowy i oczopląsem. Dodatkowo przedawkowanie bromazepamu może spowodować:

• niewyraźną mowę, brak odruchów;
• bezdech;
• depresję sercowo-oddechową, niedociśnienie tętnicze;
• śpiączkę.

Bromazepam (jak i inne benzodiazepiny) są agonistami receptorów benzodiazepinowych (BZD) znajdujących się na podjednostce α receptora GABA-A. Benzodiazepiny wiążą się z receptorami BZD i nasilają powinowactwo GABA (kwasu gamma–aminomasłowego), do receptora GAMA–A (dochodzi do nasilenia działania transmisji GABAergicznej).GABA łącząc się z podjednostką β receptora powoduje otwarcie kanału chlorkowego i hiperpolaryzację błon komórkowych, komórki stają się niewrażliwe na przekazywanie potencjału czynnościowego, co hamuje czynności ośrodkowego układu nerwowego.  

Biodostępność po podaniu doustnym wynosi 84%. Czas do osiągnięcia maksymalnego poziomu w osoczu wynosi 1 do 4 godzin. Bromazepam jest dobrze wchłaniany po podaniu doustnym. 

objętość dystrybucji (hipotetyczna objętość płynów ustrojowych w której lek, po równomiernym rozmieszczeniu, osiągnąłby takie samo stężenie jak we krwi) = 1,56L/kg

Metabolizm wątrobowy zachodzi poprzez szlaki oksydacyjne z wykorzystaniem cytochromu P450. Jednym z metabolitów jest 3-hydroksybromazepam. Jest on czynny farmakologicznie, a okres jego półtrwania jest podobny do związku macierzystego. 

Wydalany w 69% z moczem w postaci metabolitów.