Brolucizumab, Brolucizumabum - Zastosowanie, działanie, opis

Brolucizumab jest stosowany w leczeniu postaci neowaskularnej zwyrodnienia plamki żółtej związanego z wiekiem.

Brolucizumab przeznaczony jest do podania do ciała szklistego w warunkach aseptycznych przez doświadczonego okulistę.
Dawka zwykle stosowana u osób dorosłych to 6 mg, podana raz w miesiącu (dotyczy 3 pierwszych dawek). Częstotliwość podawania kolejnych dawek należy ustalać indywidualnie w oparciu o aktywność choroby (ocena ostrości wzroku i parametrów anatomicznych).
Brak danych na temat bezpieczeństwa i skuteczności stosowania leku u dzieci i młodzieży poniżej 18 roku życia. 

Przeciwwskazaniem jest nadwrażliwość na brolucizumab, zdiagnozowanie lub podejrzenie zakażenia oka lub jego okolic, a także czynne ciężkie zapalenie wnętrza gałki ocznej.

Przy podawaniu brolucizumabu pacjentowi należy zapisać numer serii podawanego preparatu w celu możliwości jego identyfikacji.
Po podaniu leku należy monitorować pacjenta, czy nie doszło do wzrostu ciśnienia śródgałkowego (kontrola ukrwienia nerwu wzrokowego, tonometria). Szczególną ostrożność należy zachować w przypadku pacjentów z niekontrolowaną jaskrą.
Pacjentów należy uprzedzić, aby zgłaszali objawy wskazujące na zapalenie wnętrza gałki ocznej, zapalenie śródgałkowe, odwarstwianie siatkówki lub zaćmę pourazową.
Brak danych na temat bezpieczeństwa i skuteczności podawania brolucizumabu do obu oczu jednocześnie.
Brolucizumab może wywoływać przeciwko sobie odpowiedź układu odpornościowego, która objawia się bólem oka i dyskomfortem w oku, a także zaczerwienieniem, nieostrym widzeniem, nadwrażliwością na światło i wzrostem liczby małych cząstek w polu widzenia.
Stosowanie brolucizumabu wiąże się z ryzykiem wystąpienia rozległego i (lub) wysokiego odwarstwienia nabłonka barwnikowego siatkówki.
Wskazaniem do przerwania stosowania leku jest przedarciowe odwarstwienie siatkówki i otwory w plamce 3. i 4. stopnia.
Odnotowano przypadki ogólnoustrojowych działań niepożądanych, włącznie z krwotokami niedotyczącymi oczu i tętniczymi incydentami zakrzepowo-zatorowymi. Należy zachować szczególną ostrożność wśród pacjentów, u których w przeciągu ostatnich 3 miesięcy doszło do zawału mięśnia sercowego, udaru lub przemijającego napadu niedokrwiennego.
Wstrzymanie leczenia powinno nastąpić w przypadku pogorszenia ostrości widzenia o ≥30 liter w porównaniu z ostatnią oceną i w sytuacji, gdy doszło do przerwania ciągłości siatkówki lub krwotoku podsiatkówkowego, a także w okresie 28 dni przed lub po operacji wewnątrzgałkowej.

Brolucizumabu nie należy łączyć z innymi preparatami hamującymi aktywność czynnika wzrostu śródbłonka naczyniowego (VEGF), ze względu na brak znanych skutków połączenia leków.

Po wstrzyknięciu brolucizumabu mogą wystąpić zaburzenia widzenia wpływające na zdolność prowadzenia pojazdów. Pacjent nie powinien prowadzić pojazdów do czasu ustąpienia objawów.

Dane na temat stosowania brolucizumabu u kobiet w ciąży są ograniczone. Pomimo małego wpływu leku na efekty ogólnoustrojowe, stosowanie brolucizumabu w ciąży należy ograniczyć do przypadków, gdy korzyści dla matki znacznie przewyższają ryzyko dla płodu. Pacjentki w okresie rozrodczym należy poinformować, aby stosowały skuteczną metodę antykoncepcji. Kobiety powinny planować ciążę nie wcześniej niż miesiąc po zaprzestaniu przyjmowania brolucizumabu.

Brak danych na temat przenikania brolucizumabu do mleka kobiecego. Zaleca się przerwanie jego stosowania w okresie laktacji lub przerwanie karmienia piersią na czas leczenia. Powrót do karmienia piersią powinien nastąpić co najmniej miesiąc po przyjęciu ostatniej dawki brolucizumabu.

Brak danych klinicznych dotyczących płodności podczas stosowania brolucizumabu. Biorąc pod uwagę, że hamowanie czynnika wzrostu śródbłonka naczyniowego (VEGF) wpływa na rozwój pęcherzyka jajnikowego, czynność ciałka żółtego i płodność, nie można wykluczyć takiego działania brolucizumabu.

Podanie do ciała szklistego: wysypka, świąd, rumień, pokrzywka, krwotok siatkówkowy, pogorszenie ostrości widzenia, zapalenie błony naczyniowej oka, zapalenie tęczówki, przedarcie siatkówki, odłączenie ciała szklistego, wylew spojówkowy, zaćma, męty w ciele szklistym, zapalenie spojówek, niewyraźne widzenie, ból oka, zwiększenie ciśnienia śródgałkowego, przedarcie nabłonka barwnikowego siatkówki, otarcie rogówki, punkcikowe zapalenie rogówki, niedrożność naczyń siatkówki, krwotok do ciała szklistego, zapalenie wnętrza gałki ocznej, ślepota, niedrożność tętnicy siatkówki, odwarstwienie siatkówki, odwarstwienie nabłonka barwnikowego siatkówki, przekrwienie spojówek, dyskomfort w oku, nasilone łzawienie, zapalenie ciała szklistego, obrzęk rogówki, odczyn zapalny w komorze przedniej, zapalenie tęczówki i ciała szklistego, zapalenie w obrębie komory przedniej oka, niedrożność naczyń siatkówki, zapalenie naczyń siatkówki.

Podanie zbyt dużej objętości brolucizumabu może powodować wzrost ciśnienia śródgałkowego.

Brolucizumab to jednołańcuchowy fragment przeciwciała monoklonalnego, który wykazuje duże podobieństwo do czynnika wzrostu śródbłonka naczyniowego A (VEGF-A) zapobiegając jego przyłączaniu do receptorów VEGFR-1 i VEGFR-2. Hamowanie aktywności VEGF-A prowadzi do zatrzymania tworzenia patologicznych naczyń w obrębie plamki żółtej, a także do redukcji proliferacji komórek śródbłonka i przepuszczalności naczyń. 

Stężenie maksymalne brolucizumabu osiągane jest w ciągu jednego dnia po podaniu do ciała szklistego.

Brolucizumab prawdopodobnie nie łączy się z białkami osocza. Mała masa cząsteczkowa przyspiesza penetrację leku do siatkówki oka.

Brolucizumab podlega metabolizmowi na drodze proteolizy, czyli rozkładu wiązania peptydowego przy udziale proteaz.

Okres półtrwania brolucizumabu wynosi 4,4 dnia. Lek ulega biernej eliminacji przez nerki.