Sekukinumab, Secukinumab - Zastosowanie, działanie, opis

Sekukinumab to przeciwciało monoklonalne znajdujące zastosowanie w leczeniu łuszczycy, łuszczycowego zapalenia stawów i zesztywniającego zapalenia kręgosłupa.

Stosowany jest zarówno u dzieci (powyżej 6 roku życia) jak i dorosłych.

Sekukinumab może być stosowany tylko pod nadzorem lekarza mającego doświadczenie w rozpoznawaniu i leczeniu łuszczycy plackowatej, łuszczycowego zapalenia stawów i zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa.

Dawka stosowana w leczeniu zależna jest od jednostki chorobowej, wieku, masy ciała i chorób współistniejących.

W leczeniu łuszczycy plackowatej zalecaną dawkę podaje się we wstrzyknięciu podskórnym. Przez pierwsze 5 tygodni jest ona podawana jeden raz w tygodniu, a następnie jeden raz w miesiącu (dawka podtrzymująca).

Dawka dla dzieci lub młodzieży o masie poniżej 50 kg jest podawana w postaci jednego wstrzyknięcia podskórnego. Dawki większe są podawane w postaci dwóch równych wstrzyknięć podskórnych.

Leku nie podaje się u dzieci w wieku poniżej 6 roku życia.

We wszystkich wskazaniach odpowiedź kliniczną uzyskuje się w okresie 16 tygodni od rozpoczęcia leczenia. U pacjentów, którzy nie wykazują odpowiedzi w tym okresie należy rozważyć przerwanie leczenia.

Przeciwwskazaniem do podawania leku jest nadwrażliwość na sekukinumab i istotne klinicznie, czynne zakażenia np. gruźlica.

Sekukinumab może zwiększać ryzyko zakażeń. W przypadku wystąpienia łagodnych lub umiarkowanych zakażeń górnych dróg oddechowych, zapalenia nosa i gardła nie ma konieczności przerywania leczenia. W razie wystąpienia zakażeń ciężkich stan pacjenta należy monitorować, a leczenie sekukinumabem przerwać.

Leczenie sekukinumabem nie jest zalecane u pacjentów cierpiących na nieswoiste zapalenie jelit. Jeśli podczas terapii nastąpi zaostrzenie wcześniej istniejącej choroby jelit lub wystąpią inne podmiotowe lub przedmiotowe objawy choroby jelit leczenie należy przerwać i wprowadzić odpowiednie postępowanie medyczne.

W razie wystąpienia reakcji anafilaktycznej lub innej ciężkiej reakcji nadwrażliwości podawanie sekukinumabu należy przerwać.

Podczas terapii sekukinumabem nie należy podawać żywych szczepionek. Pacjenci mogą otrzymywać szczepionki inaktywowane lub nieżywe.

Szczególna ostrożność należy zachować podając sekukinumab razem z lekami immunosupresyjnymi. 

Wzrost ryzyka wystąpienia zakażeń i stanów zapalnych różnych narządów, ponieważ obydwa leki zmniejszają zdolność organizmu do walki z infekcjami bakteryjnymi, grzybiczymi i wirusowymi. Zakażenia te mogą przebiegać bardzo ciężko, a nawet zagrażać życiu.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Adalimumab (Adalimumab)	przeciwciała monoklonalne - immunosupresyjne
Alemtuzumab (Alemtuzumab)	przeciwciała monoklonalne - immunosupresyjne
Azatiopryna (Azathioprine)	inne leki immunosupresyjne
Certolizumab pegol (Certolizumab pegol)	inhibitory czynnika martwicy nowotworów alfa - TNF-alfa
Cyklosporyna (Cyclosporine)	inhibitory kalcyneuryny
Etanercept (Etanercept)	inhibitory czynnika martwicy nowotworów alfa - TNF-alfa
Ewerolimus (Everolimus)	inhibitory kinazy białkowej
Golimumab (Golimumab)	przeciwciała monoklonalne - przeciwreumatyczne
Infliksymab (Infliximab)	inhibitory czynnika martwicy nowotworów alfa - TNF-alfa
Kanakinumab (Canakinumab)	inhibitory interleukiny
Kladrybina (Cladribine)	antymetabolity, analogi puryn
Leflunomid (Leflunomide)	selektywne leki immunosupresyjne
Natalizumab (Natalizumab)	przeciwciała monoklonalne - immunosupresyjne
Roflumilast (Roflumilast)	inhibitory fosfodieasterazy IV - PDE4
Syrolimus (Sirolimus)	selektywne leki immunosupresyjne
Takrolimus (Tacrolimus)	inhibitory kalcyneuryny
Temsyrolimus (Temsirolimus)	inne leki przeciwnowotworowe
Teryflunomid (Teriflunomide)	selektywne leki immunosupresyjne
Ustekinumab (Ustekinumab)	inhibitory interleukiny
Winblastyna (Vinblastine)	alkaloidy barwinka (Vinca) i analogi
Winkrystyna (Vincristine)	alkaloidy barwinka (Vinca) i analogi
Winorelbina (Vinorelbine)	alkaloidy barwinka (Vinca) i analogi
Tofacytynib (Tofacitinib)	selektywne leki immunosupresyjne
Baricytynib (Baricitinib)	selektywne leki immunosupresyjne

Wzrost ryzyka zakażenia różnych narządów wirusem opryszczki.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Talimogen laherparepwek (Talimogene laherparepvec)	inne leki przeciwnowotworowe

Osłabienie działania przeciwarytmicznego.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Amiodaron (Amiodarone)	leki przeciwarytmiczne - klasa III
Propafenon (Propafenone)	leki przeciwarytmiczne - klasa I

Osłabienie działania amlodypiny.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Amlodypina (Amlodipine)	leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne

Osłabienie działania atorwastatyny.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Atorwastatyna (Atorvastatin)	statyny - inhibitory reduktazy HMG-CoA

Osłabienie działania przeciwbólowego.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Buprenorfina (Buprenorphine)	substancje o działaniu agonistyczno-antagonistycznym na receptory opioidowe
Fentanyl (Fentanyl)	agoniści receptora opioidowego
Oksykodon (Oxycodone)	agoniści receptora opioidowego

Osłabienie działania diazepamu.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Diazepam (Diazepam)	BZD - benzodiazepiny

Osłabienie działania dienogestu.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Dienogest (Dienogest)	progestageny

Osłabienie działania drospirenonu.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Drospirenon (Drospirenone)	progestageny

Osłabienie działania przeciwpadaczkowego.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Etosuksymid (Ethosuximide)	leki przeciwpadaczkowe - blokery kanałów wapniowych
Fenytoina (Phenytoin)	leki przeciwpadaczkowe - blokujące kanały sodowe i stabilizujące błony neuronów
Klonazepam (Clonazepam)	leki przeciwpadaczkowe - analogi GABA
Prymidon (Primidone)	barbiturany i pochodne

Osłabienie działania antykoncepcyjnego.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Etonogestrel (Etonogestrel)	progestageny
Etynyloestradiol (Ethinylestradiol)	estrogeny naturalne i syntetyczne
Lewonorgestrel (Levonorgestrel)	progestageny
Norgestimat (Norgestimate)	progesteron i gestageny

Osłabienie działania felodypiny.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Felodypina (Felodipine)	leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne

Osłabienie działania przeciwpadaczkowego i usypiającego fenobarbitalu.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Fenobarbital (Luminal) (Phenobarbital)	inne leki przeciwpadaczkowe

Osłabienie działania isradypiny.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Isradypina (Isradypine)	leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne

Osłabienie działania klobazamu.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Klobazam (Clobazam)	BZD - benzodiazepiny

Osłabienie działania lowastatyny.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Lowastatyna (Lovastatin (monacolin k, mevinolin))	statyny - inhibitory reduktazy HMG-CoA

Osłabienie działania medroksyprogesteronu.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Medroksyprogesteron (Medroxyprogesterone)	progestageny

Osłabienie działania przeciwbólowego i zmniejszenie jego skuteczności w leczeniu uzależnień od morfiny i heroiny.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Lewometadon (Levomethadone)	agoniści receptora opioidowego
Metadon (Methadone)	agoniści receptora opioidowego

Osłabienie działania midazolamu.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Midazolam (Midazolam)	BZD - benzodiazepiny

Osłabienie działania leku przeciwzakrzepowego. Zwiększone ryzyko krwawień, powstawania siniaków, wydłużenie czasu krwawienia z wszelkich zranień.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Warfaryna (Warfarin)	leki przeciwzakrzepowe - antagoniści witaminy K

Osłabienie działania simwastatyny.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Simwastatyna (Simvastatin)	statyny - inhibitory reduktazy HMG-CoA

Osłabienie działania nimodypiny.

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Nimodypina (Nimodipine)	leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne

Sekukinumab nie wywiera istotnego wpływu na prowadzenie pojazdów i obsługę maszyn.

Badania na zwierzętach nie wykazały działania teratogennego jednak ze względów bezpieczeństwa zaleca się unikanie stosowania sekukinumabu w okresie ciąży.

Nie wiadomo czy sekukinumab przenika do mleka matki. Ze względów bezpieczeństwa należy przerwać karmienie na czas leczenia i 20 tygodni po jego zakończeniu.

Wpływ sekukinambu na płodność ludzi nie był oceniany. W badaniach na zwierzętach nie odnotowano szkodliwego wpływu na płodność.

W czasie trwania leczenia sekukinumabem zaobserwowano następujące działania niepożądane:

•  bardzo często: zakażenia górnych dróg oddechowych;
• często: opryszczka jamy ustnej, grzybica stóp, ból głowy, wodnisty wyciek z nosa, biegunka, nudności, zmęczenie; 
• niezbyt często: kandydoza jamy ustnej, zapalenie ucha zewnętrznego, zakażenia dolnych dróg oddechowych, neutropenia, zapalenie spojówek, nieswoiste zapalenie jelit, pokrzywka;
• rzadko: reakcje anafilaktyczne, złuszczające zapalenie skóry.

W przypadku przedawkowania sekukinumabu zaleca się obserwowanie pacjenta pod kątem przedmiotowych i podmiotowych objawów niepożądanych i w razie potrzeby wdrożenie odpowiedniego leczenia objawowego.

W badaniach klinicznych nie zaobserwowano działań toksycznych ograniczających wielkość dawki.

Sekukinumab hamuje uwalnianie prozapalnych cytokin, chemokinin i mediatorów uszkodzenia tkanek oraz zmniejsza udział interleukiny 17A (hamuje interakcję IL-17A z receptorem dla IL-17, znajdującym się na różnych typach komórek, w tym keratynocytach) w wywoływaniu chorób autoimmunologicznych i zapalnych.

Sekukinumab dociera do skóry w stężeniach istotnych klinicznie i obniża miejscowe markery zapalenia.

Skutkiem tego jest zmniejszenie zaczerwienienia, stwardnienia i łuszczenia się zmian skórnych w łuszczycy plackowatej.

Po podaniu pojedynczej dawki podskórnej stężenie maksymalne leku jest osiągane w okresie od 2 do 14 dni.

Stan stacjonarny osiągany jest po 20 tygodniach przy schemacie dawkowania jeden raz na miesiąc. 

Biodostępność sekukinumabu u pacjentów z łuszczycą plackowata wynosi od 60 do 77%, a u pacjentów z łuszczycowym zapaleniem stawów około 85%.

Po podaniu pojedynczej dawki dożylnej objętość dystrybucji w fazie końcowej wynosi od 7,10 do 8,60 litrów.

Sekukinumab jest eliminowany z organizmu w mechanizmie katabolizmu wewnątrzkomórkowego jako następstwo poprzedzającej go endocytozy w fazie płynnej i receptorowej.

Okres półtrwania sekukinumabu w fazie eliminacji waha się od 18 do 46 dni we wszystkich badaniach z łuszczycą i po podaniu dożylnym leku.