Maltol żelaza, Ferric maltol - Zastosowanie, działanie, opis

Maltol żelaza jest stosowany w leczeniu anemii z niedoboru żelaza u pacjentów ze współistniejącą chorobą zapalną jelit.

Czas stosowania maltolu żelaza zależy od nasilenia objawów anemii i wyników badania poziomu żelaza w organizmie.
Maltol żelaza stosuje doustnie, na pusty żołądek.
Dawka zwykle stosowana (dobowa) u osób dorosłych wynosi 60 mg.
Brak danych na temat bezpieczeństwa i skuteczności stosowania maltolu żelaza u dzieci i młodzieży poniżej 18 roku życia.

Przeciwwskazaniem są nadwrażliwość na maltol żelaza, częste transfuzje krwi, hemochromatoza i inne zespoły nadmiernego gromadzenia żelaza w organizmie.

Maltolu żelaza nie należy stosować u osób z nasiloną chorobą zapalną jelit i w sytuacji, gdy osoby z chorobą zapalną jelit mają obniżony poziom hemoglobiny do wartości poniżej 9,5 g/dl.
Maltol żelaza należy stosować ostrożnie u osób z wdrożoną suplementacją preparatami soli żelaza i u osób stosujących dietę bogatą w żelazo.
Przed rozpoczęciem leczenia maltolem żelaza należy przeprowadzić odpowiednie badania w celu wyeliminowania innych przyczyn niedokrwistości (innych niż niedobór żelaza).
Brak danych na temat stosowania maltolu żelaza u osób z zaburzeniami czynności wątroby i nerek, dlatego należy zachować szczególną ostrożność w tej grupie pacjentów.

Przyjęcie maltolu żelaza z posiłkiem zmniejsza wchłanianie żelaza.

Brak danych na temat stosowania maltolu żelaza u kobiet ciężarnych, dlatego nie zaleca się jego stosowania w okresie ciąży.

Biorąc pod uwagę brak obecności maltolu żelaza w krążeniu systemowym można przypuszczać, że nie przenika on do mleka kobiecego. Ze względu na brak dostępnych badań klinicznych, zaleca się unikanie przyjmowania maltolu żelaza w okresie laktacji.

Brak danych klinicznych dotyczących płodności podczas stosowania maltolu żelaza. Dane związane z badaniami na zwierzętach nie wykazały zmniejszenia płodności. Dane te są niewystarczające, aby wnioskować o braku toksycznego wpływu na rozrodczość u ludzi.

Wśród początkowych objawów przedawkowania maltolu żelaza można wyróżnić ból brzucha, nudności, wymioty, biegunkę, w tym szare/czarne zabarwienie stolca/wymiotów. W cięższych przypadkach mogą wystąpić krwawienia z przewodu pokarmowego, oziębienie dystalnych części ciała (uszy, nos, stopy, dłonie), niedociśnienie, kwasica metaboliczna. W związku z obniżeniem ilości płynów w łożysku naczyniowym (hipowolemia) nie można wykluczyć ryzyka wystąpienia wstrząsu. Na tym etapie może dojść do rozwoju encefalopatii, żółtaczki, a nawet niewydolności nerek i częściowej lub całkowitej niedrożności jelit.

Kompleks żelaza z trzema ligandami maltolowymi dostarcza żelazo do białka transportującego (transferyna) i białka przechowującego żelazo w organizmie (ferrytyna). Żelazo jest głównym składnikiem hemoglobiny, zapewniającym prawidłową budowę i aktywność krwinek czerwonych. Głównym zadaniem krwinek czerwonych jest dostarczanie odpowiedniej ilości tlenu do komórek i tkanek. Żelazo jest także składnikiem mioglobiny, która zapewnia dostateczne natlenienie komórek mięśniowych. Ponadto, żelazo jest składnikiem licznych enzymów, które uczestniczą w wielu czynnościach fizjologicznych, odpowiadają za produkcję i metabolizm energii, syntezę kolagenu, DNA i neuroprzekaźników w mózgu. Maltol żelaza łagodzi objawy anemii, takie jak uczucie zmęczenia, osłabienie, apatię, bóle i zawroty głowy, bladość skóry, zaburzenia koncentracji, duszności i kołatanie serca. 

Przyjęcie maltolu żelaza z posiłkiem zmniejsza jego wchłanianie z przewodu pokarmowego. Stężenie maksymalne żelaza w surowicy osiągane jest po 1-2 godzinach po podaniu doustnym.

Maltol żelaza jest szybko metabolizowany na drodze glukuronidacji przy udziale UGT1A6 i siarczanowania.

Okres półtrwania maltolu wynosi 0,7 godziny. Około 39,8-60% dawki leku wydalane jest z moczem w postaci glukuronidu maltolu. Niezmieniona postać maltolu żelazowego wydalana jest z kałem.