Inotuzumab ozogamycyny, Inotuzumab ozogamycin - Zastosowanie, działanie, opis

Inotuzumab ozogamycyny jest lekiem o działaniu przeciwnowotworowym. Jest wskazany do leczenia ostrej białaczki limfoblastycznej (nawrotowej lub opornej), wywodzącej się z komórek prekursorowych limfocytów B,  u dorosłych pacjentów, u których inne terapie nie przynosiły odpowiednich efektów leczniczych.

Inotuzumab ozogamycyny podaje się we wlewach dożylnych w cyklach trzy lub czterotygodniowych. Lek podaje się według określonych schematów dawkowania, w zależności od tolerancji i bezpieczeństwa u danego pacjenta, pojawienia się działań niepożądanych. Inotuzumab ozogamycyny podaje się pod nadzorem lekarza o specjalności onkologicznej oraz w szpitalach, które posiadają pełne wyposażenie reanimacyjne. Przed rozpoczęciem leczenia zaleca się premedykacje kortykosteroidem, lekiem przeciwgorączkowym i przeciwhistaminowym, aby zmniejszyć reakcję związaną z podawaniem wlewów. Lekarz może zlecić również odpowiednie nawodnienie pacjenta w celu uchronienia pacjenta przed rozpadem guza. Pacjent powinien pozostać pod kontrolą lekarską w trakcie wlewu oraz po jego zakończeniu (zwykle wlew trwa około godziny). 

Nie ma konieczności modyfikacji dawki początkowej u pacjentów z niewydolnością wątroby i nerek.

Przeciwskazania do stosowania inotuzumabu ozogamycyny to nadwrażliwość na substancję leczniczą, ciężka czynna choroba wątroby, taka jak marskość, aktywne zapalenie wątroby czy guzkowy przerost regeneracyjny (choroba objawia się nadciśnieniem wrotnym). Innym przeciwskazaniem jest ostra lub czynna choroba wenookluzyjna wątroby (naczynia krwionośne wątroby ulegają uszkodzeniu w tej chorobie i zostają zablokowane przez zakrzepy krwi) oraz zespół niewydolności zatokowej (zamkniecie końcowych żył wątrobowych).

Podczas leczenia inotuzumabem ozogamycyny należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z problemami i chorobami wątroby oraz z choroba wenookluzyjną wątroby.

Ponadto u pacjentów z niską liczba białych i czerwonych krwinek, płytek krwi, ze skłonnością do tworzenia siniaków, krwawień . 

Należy zachować ostrożność, jeżeli w trakcie leczenia dojdzie do zwiększenia ilości enzymów wątrobowych, zwiększonej aktywności lipazy i amylazy, jeżeli wystąpi wydłużenie odcinka QT, jeżeli wystąpią objawy zespołu rozpadu guza, takie jak nudności, wymioty, biegunka. 

Należy obserwować pacjenta na wypadek pojawienia się objawów spowodowanych zastosowaniem wlewu dożylnego, takich jak gorączka, dreszcze, zaburzenia oddychania.

Inotuzumab ozogamycyny nie powinien być stosowany u dzieci i młodzieży poniżej 18 roku życia.

Podczas leczenia inotuzumabem ozogamycyny pacjenci mogą odczuwać nadmierne zmęczenie dlatego do czasu ustąpienia tych objawów nie powinni prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn.

Należy zachować szczególną ostrożność podczas jednoczesnego podawania leków wydłużającymi odstęp QT lub wywołującymi częstoskurcz komorowy.

Brak badań klinicznych na kobietach w ciąży poddanych leczeniu inotuzumabem ozogamycyny. Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na zarodek i płód, z tego względu nie należy podawać leku kobietom w ciąży, chyba że potencjalne korzyści dla matki są znacznie większe niż zagrożenie dla płodu.

Brak odpowiednich badań na temat przenikania inotuzumabu ozogamycyny i jego metabolitów do mleka matki karmiącej, jednak ze względu na możliwość wystąpienia działań niepożądanych u dzieci karmionych piersią należy zaprzestać karmienia podczas kuracji przeciwnowotworowej  i co najmniej przez dwa miesiące po podaniu ostatniej dawki leku.

Brak danych na temat wpływu leku na płodność. Dane niekliniczne wskazują na zmniejszenie płodności męskiej i żeńskiej.

Najczęstszymi działaniami niepożądanymi po wlewie dożylnym były małopłytkowość, niedokrwistość, neutropenia, leukopenia, zakażenia, zmęczenie, krwawienia, goraczka, nudności, ból głowy i brzucha, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, amylazy i lipazy oraz hiperbilirubinemia.

Często dochodziło również do wodobrzusza, wzdęcia brzucha, choroby wenookluzyjnej, zespołu rozpadu guza, wydłużenie odstępu QT w badaniu EKG.

Objawy przedawkowania inotuzumabu ozogamycyny mogą być również działaniami niepożądanymi. Objawy te mogą obejmować reakcje spowodowane podaniem wlewu, takie jak gorączka, dreszcze, problemy z oddychaniem oraz działania niepożądane leku - na przykład wymioty, nudności, biegunka, zaburzenia rytmu serca, krew w moczu, skurcze mięśniowe.

Inotuzumab ozogamycyny jest kompleksem przeciwciało-lek (tzw. koniugat) składającym się z przeciwciała monoklonalnego, skierowanego przeciw antygenowi CD22 (jest to białko, które występuje na powierzchni krwinek białych) oraz leku cytotoksycznego (pochodnej kalicheamycyny - CalichDMH).

Inotuzumab jest przeciwciałem, rekombinowanym i humanizowanym - immunoglobuliną klasy G podklasy 4 (IgG4), połączonym za pomocą wiązania kowalencyjnego z lekiem cytotoksycznym (ozogamycyną). Kompleks przeciwciało-lek ulega rozszczepieniu wewnątrz komórki i następuje aktywacja CalichDMH, a to z kolei powoduje pęknięcie dwuniciowego DNA, zatrzymuje cykl komórkowy i dochodzi do śmierci komórki (apoptozy).

Inotuzumab ozogamycyny podawany jest we wlewie dożylnym w odpowiednich cyklach. Odpowiednią ekspozycję osiągano przed cyklem czwartym.

Wiązanie CalichDMH z białkami osocza ludzkiego wynosi 97%. Na dystrybucję leku wpływa powierzchnia ciała pacjenta.

Inotuzumab ozogamycyny , a konkretnie CalichDMH jest metabolizowany w wyniku redukcji nieenzymatycznej. Metabolizm nie jest dokładnie poznany ponieważ stężenie leku jest na granicy oznaczalności. Najprawdopodobniej część leku będąca przeciwciałem ulega proteolitycznemu rozpadowi do aminokwasów.

Po podaniu inotuzumab ozogamycyny jest eliminowany z organizmu. Okres półtrwania pod koniec fazy czwartej wynosił 12,3 dnia.