Alektynib, Alectinibum - Zastosowanie, działanie, opis

Alektynib jest wskazany w leczeniu niedrobnokomórkowego raka płuca (NDRP) u osób dorosłych. Może on być lekiem pierwszego rzutu w zaawansowanym ALK-dodatnim NDRP lub po wcześniejszej terapii kryzotynibem.

Zwykle stosowana dawka dobowa mieści się w zakresie 600 - 1200 mg. Jest ustalana przez lekarza doświadczonego w terapii przeciwnowotworowej i modyfikowana ze względu na zaburzenia czynności wątroby oraz tolerancję leku.

Nie powinno się stosować Alektynibu w przypadku wystąpienia na niego nadwrażliwości.

Pacjenci leczeni alektynibem  powinni być monitorowani pod kątem zapalenia płuc. Wystąpienie zapalenia płuc lub śródmiąższowej choroby płuc, które nie miały innego źródła niż przyjmowanie alektynibu dyskwalifikuje z dalszego prowadzenia terapii tym lekiem.

Przed przystąpieniem do leczenia alektynibem należy oznaczyć aktywność aminotransferazy alaninowej (AlAT) i aminotransferazy asparaginianowej (AspAT). Badanie należy powtarzać co 2 tygodnie w ciągu pierwszych 3 miesięcy leczenia. Następnie powinno się kontynuować obserwację czynności wątroby z częstotliwością zależną od poprzednich wyników. W razie konieczności należy zaprzestać podawania leku. Można wznowić terapię stosując mniejszą dawkę.

Podczas terapii alektynibem pacjent powinien zgłaszać objawy nieuzasadnionego bólu, tkliwości czy osłabienia mięśni. Co dwa tygodnie w pierwszym miesiącu leczenia powinno być również oceniane stężenie kinazy fosfokreatynowej. W razie przekroczenia norm leczenie należy wstrzymać. Następnie można je podjąć ewentualnie zmniejszając dawkę leku.

Jeśli u pacjenta wystąpią objawy bradykardii należy dostosować dawkę alektynibu i podjąć analizę innych stosowanych przez pacjenta leków mających wpływ na występowanie bradykardii, przeciwnadciśnieniowych i będących substratami glikoproteiny P oraz białka BCRP.

Pacjenci powinni być wyczuleni na występowanie objawów perforacji przewodu pokarmowego. Pacjentami z grupy ryzyka mogą być osoby zażywające jednocześnie inne leki obarczone ryzykiem spowodowania perforacji przewodu pokarmowego, osoby z przerzutami do przewodu pokarmowego lub osoby zgłaszjące w wywiadzie zapalenie uchyłków.

Przyjmowanie alektynibu może wywoływać nadwrażliwość na światło i oparzenia słoneczne, dlatego zaleca się unikanie długotrwałej ekspozycji na słońce (również 7 dni po zakończeniu kuracji) oraz stosowanie filtrów o wysokim SPF i szerokim spektrum.

Kobiety w wieku rozrodczym powinny stosować skuteczną antykoncepcję podczas terapii alektynibem i przez trzy miesiące po jej zakończeniu.

Stosowanie soku grejpfrutowego wraz z alektynibem może hamować jego metabolizm i zwiększać stężenie alektynibu we krwi.

Alektynib nie wpływa znacznie na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn. Jednak może powodować bradykardię, a nawet omdlenia oraz zaburzenia widzenia, dlatego należy zachować ostrożność.

Należy mieć na uwadze, iż sok grejpfrutowy oraz sok z gorzkich pomarańczy hamują metabolizm alektynibu. Ponadto preparaty Dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum) indukują metabolizm alektynibu. Raczej nie ma to znaczenia klinicznego, ze względu na aktywność metabolitu M4, jednak zaleca się ostrożność w kwestii takich połączeń. Należy pamiętać, że nie można wykluczyć zmniejszającego wpływu alektynibu na skuteczność doustnych środków antykoncepcyjnych.

Stosowanie leku zwiększa wrażliwość na światło. W celu uniknięcia reakcji fotozależnych, należy stosować filtry o wysokim SPF (powyżej 50) i szerokim spektrum (UVA/UVB).

W badaniach na zwierzętach wykazano toksyczność alektynibu na płód. Pacjentka musi mieć świadomość możliwości uszkodzenia płodu jeśli zajdzie w ciążę w trakcie terapii alektynibem lub w ciągu trzech miesięcy od odstawienia leku. Należy stosować skuteczną antykoncepcję podczas terapii alektynibem i trzy miesiące po jej zakończeniu.

Nie wiadomo czy alektynib przenika do mleka matki. Nie można tego wykluczyć dlatego nie powinno się karmić potomstwa zażywając alektynib.

Nie badano wpływu alektynibu na płodność. W badaniach toksykologicznych ogólnie nie stwierdzono jego wpływu na narządy rozrodcze.

W przypadku przedawkowania alektynibu może dojść do bradykardii, niewydolności wątroby lub nerek oraz znacznie nasilonych objawów ze strony przewodu pokarmowego takich jak wymioty, biegunka czy nudności. W przypadku przedawkowania stosuje się leczenie objawowe, brak jest specyficznej odtrutki.

Alektynib silnie i selektywnie hamuje kinazy tyrozynowe ALK. Dzięki temu stymulowana jest apoptoza komórki (śmierć komórki), gdyż dochodzi do zahamowania kaskady reakcji zapewniających jej przeżycie i podziały.

Alektynib wchłania się lepiej podczas podawania z wysokokalorycznym, tłuszczowym posiłkiem. Maksymalne stężenie we krwi osiąga 4 - 6 godzin po podaniu, a jego dostępność biologiczna wynosi 37%.

Alektynib prawie w stu procentach wiąże się z białkami osocza i kumuluje w organizmie. Z białkami związany jest zarówno alektynib jak i jego główny metabolit M4i wiążą się one niezależnie od stężenia substancji czynnej.

Alektynib jest metabolizowany w wątrobie przez CYP 3A4. Jego aktywny metabolit M4 podobnie, jest ponownie metabolizowany przez ten sam izoenzym.

Alektynib jest w 84% w formie niezmienionej z kałem. Okres połowicznego rozpadu wynosi około 33h, a parametr ten dla metabolitu M4 31h.