Betaina, Betainum - Zastosowanie, działanie, opis

Podstawowe informacje o betainie

Rok wprowadzenia na rynek
1996
Substancje aktywne
betaina, betaina bezwodna
Działanie betainy
nawilżające, utrzymuje prawidłowy poziom homocysteiny
Postacie betainy
kapsułki, krem, proszek, proszek do przygotowania roztworu lub zawiesiny, proszek do sporządzania roztworu, tabletki
Układy narządowe
powłoka wspólna (skóra i błony śluzowe), układ pokarmowy (trawienny)
Specjalności medyczne
Gastroenterologia
Rys historyczny betainy

Betaina została wprowadzona na rynek w 1996 roku w Stanach Zjednoczonych przez podmiot odpowiedzialny RARE DIS THERAP pod nazwą handlową Cystadane. Substancja jest naturalnie występującym enzymem, pochodną glicyny, zmniejszającą poziom homocysteiny w osoczu. Wskazaniem do stosowania betainy są różne postacie homocystynurii, genetycznych zaburzeń metabolizmu homocysteiny. 

Betaina znalazła również zastosowanie w leczeniu zaburzeń żołądkowo-jelitowych, zaburzeń funkcjonowania wątroby, hiperkaliemii. Chlorowodorek betainy, jako źródło kwasu solnego, wykorzystywany był w leczeniu hipochlorhydrii.

Wzór sumaryczny betainy

C5H11NO2

Spis treści

Wskazania do stosowania betainy

Wskazaniem do stosowania betainy jest leczenie uzupełniające homocystynurii,  genetycznego zaburzenia związanego z deficytem lub defektem enzymów biorących udział w metabolizmie homocysteiny w organizmie. Betaina obniża poziom homocysteiny w osoczu, zapobiegając poważnym skutkom ubocznym zagrażającym życiu. 

Substancja ta również była wykorzystywana w leczeniu zaburzeń wątroby, przewodu pokarmowego, hipochlorhydrii oraz hiperkaliemii. Ma szerokie zastosowanie w kosmetyce, jako substancja delikatnie peelingująca i zatrzymująca nawilżenie w skórze.

Dawkowanie betainy

Betainę w medycynie stosuje się w postaci proszku, dwa razy dziennie w formie rozpuszczonej. Bezpośrednio przed zażyciem, substancję należy rozrobić w wodzie, mleku, ze środkiem żywieniowym lub z pokarmem. Betaina w przypadku leczenia homocystynurii  jest traktowana jako uzupełnienie terapii witaminami B6 i B12, folianami i odpowiednio skomponowaną dietą.

Dawka stosowana w leczeniu zależna jest od jednostki chorobowej, wieku, masy ciała, chorób towarzyszących (zaburzona praca nerek, niewydolność wątroby) ​​​​.

Zalecana dobowe spożycie dla osób dorosłych  to 6g. 

U dzieci wskazane jest niekiedy indywidualne dobranie dawki.

Nie ma konieczności zmiany dawkowania u osób z zaburzeniem czynności nerek czy wątroby.

Przeciwskazania do stosowania betainy

Przeciwskazaniem do stosowania betainy jest nadwrażliwość na substancję czynną.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania betainy

Podczas kuracji betainą możliwe jest wystąpienie obrzęku mózgu oraz podwyższenie poziomu metioniny w osoczu. Z tego względu powinno dokonywać się kontroli stężenia metioniny w osoczu oraz  poinformować pacjenta o możliwych objawach obrzęku mózgu. W razie wystąpienia porannego bólu głowy, wymiotów czy zaburzeń widzenia pacjent powinien natychmiast skonsultować się z lekarzem w celu modyfikacji leczenia. 

W celu zminimalizowania ryzyka interakcji lekowych u pacjentów leczonych mieszaninami aminokwasów, wigabatryną lub gabapentyną zaleca się podawanie betainy pół godziny po zażyciu leków.

Interakcje betainy z innymi substancjami czynnymi

Nie przeprowadzono badań dotyczących interakcji. Badania in vitro wskazują na prawdopodobną interakcję betainy z wigabatryną.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Gabapentyna (Gabapentin) inne leki przeciwpadaczkowe
Wigabatryna (Vigabatrin) leki przeciwpadaczkowe - analogi GABA

Interakcje betainy z pożywieniem

Nie ma doniesień na temat interakcji betainy z żywnością. Badania in vitro sugerują, że możliwa jest interakcja betainy z aminokwasami.

Interakcje betainy z alkoholem

Nie ma doniesień na temat interakcji betainy z alkoholem.

Wpływ betainy na prowadzenie pojazdów

Betaina nie wywiera wpływu na zdolność prowadzenie pojazdów i maszyn lub jest on nieistotny.

Inne rodzaje interakcji

Produkty lecznicze zawierające betainę bardzo często powodują zwiększenie poziomu metioniny we krwi i mogą wpływać na wyniki badań diagnostycznych.

Wpływ betainy na ciążę

Opierając się na ograniczonych danych, nie wykazano do tej pory szkodliwego działania betainy na ciążę lub stan zdrowia płodu. Nie przeprowadzano badań związanych z reprodukcją u zwierząt. Przed podjęciem leczenia, należy skonsultować z lekarzem zasadność terapii betainą oraz rozważyć przewagę korzyści nad ryzykiem.

Wpływ betainy na laktację

Nie ma danych klinicznych na temat przenikania betainy do mleka kobiety karmiącej. Wykazano jednak, że cholina, prekursor betainy, osiąga wysokie stężenie w mleku kobiecym. Należy zachować ostrożność i stosować betainę u kobiety karmiącej jedynie w razie konieczności.

Wpływ betainy na płodność

Brak badań klinicznych dotyczących wpływu betainy na płodność.

Skutki uboczne

biegunka
depresja
drażliwość
niestrawność
nudności
pobudzenie
pokrzywka
wymioty
zaburzenia snu
jadłowstręt
wypadanie włosów
nietrzymanie moczu
nieprawidłowy zapach skóry
dyskomfort w jamie brzusznej
zapalenie języka
Anoreksja
zaburzenia osobowości
obrzęk mózgu

Działania niepożądane zostały podzielone ze względu na częstotliwość występowania u pacjentów. (Klasyfikacja MdDRA)

Bardzo często
(≥1/10)
Często
(≥1/100 do <1/10)
Niezbyt często
(≥1/1000 do <1/100)
Rzadko
(≥1/10 000 do < 1/1000)
Bardzo rzadko
(<1/10 000)
Częstość nieznana
Nie można ocenić na podstawie dostępnych danych

Objawy przedawkowania betainy

Brak danych na temat objawów przedawkowania.

Mechanizm działania betainy

Mechanizm działania betainy w leczeniu wspomagającym homocystynurii opiera się na roli donora grupy metylowej w reakcji remetylacji homocysteiny do metioniny. W efekcie zmniejsza się poziom homocysteiny w osoczu, o 20-30% w porównaniu z wartościami przed rozpoczęciem leczenia. 

Dodatkowo, w leczeniu hipochlorhydrii, betaina w postaci chlorowodorku występuje jako źródło kwasu solnego.

Wchłanianie betainy

Betaina dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego. Po podaniu pojedynczej dawki (50mg/kg)  szybko osiągane są wartości maksymalnego stężenia w osoczu. 

Dystrybucja betainy

Podawanie betainy przez okres 5 dni w dawce dobowej 100mg/kg mc w znaczący sposób wydłuża fazę dystrybucji substancji w organizmie.

Metabolizm betainy

Betaina odgrywa rolę donora grupy metylowej w reakcji remetylacji homocysteiny do metioniny.

Wydalanie betainy

Eliminacja betainy z ustroju przebiega powoli, okres półtrwania substancji wynosi 14 godzin. Klirens nerkowy odgrywa niewielką rolę (około 5% całkowitego klirensu przy założeniu pełnej biodostępności).

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl

Ważne: Użytkowanie Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacje w Regulaminie.

Zamnij