Tetraboran sodu (Boraks), Sodium tetraborate - Zastosowanie, działanie, opis

Tetraboran sodu jest stosowany w leczeniu pleśniawek (zakażeń drożdżakowych błon śluzowych). Substancję czynną stosuje się również pomocniczo w terapii zakażeń, które zostały spowodowane pałeczkami ropy błękitnej. W recepturze aptecznej sporządza się głównie roztwory glicerynowe i wodne tetraboranu sodu, służące na przykład do odkażania ran czy dezynfekcji błon śluzowych.

Tetraboran sodu stosuje się zewnętrznie na skórę i błony śluzowe.

Dawka stosowana w leczeniu zależna od jednostki chorobowej, chorób towarzyszących (zaburzenia czynności nerek).

Dawki zwykle stosowane (dobowe) u osób dorosłych: do 3 razy na dobę nanosić na miejsce zmienione chorobowo.

Substancja czynna powinna być stosowana krótkotrwale.

Przeciwwskazaniem są nadwrażliwość na tetraboran sodu i kwas borowy. Wśród przeciwwskazań można wyróżnić również zastosowanie substancji czynnej na rozległe rany i skaleczenia. Boraks charakteryzuje się bowiem powolnym wydalaniem z organizmu, a to wiąże się ze zjawiskiem jego kumulacji w ustroju.

Tetraboranu sodu nie można połykać.

Substancja czynna nie powinna być stosowana długotrwale.

Tetraboran sodu należy stosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek.

Tetraboran sodu stosowany krótkotrwale nie powoduje objawów, które mogą mieć wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Tetraboran sodu nie powinien być stosowany w czasie ciąży. Brak bowiem wystarczających danych klinicznych, danych związanych z badaniami na zwierzętach oraz danych epidemiologicznych.

Tetraboran sodu nie powinien być stosowany w czasie laktacji. Brak bowiem wystarczających danych klinicznych, danych związanych z badaniami na zwierzętach oraz danych epidemiologicznych.

Brak danych klinicznych oraz związanych z badaniami na zwierzętach dotyczących wpływu substancji czynnej na płodność.

Podanie zewnętrzne (miejscowe): brak łaknienia, wymioty, biegunki, zaburzenia menstruacji, drgawki, stany splatania, niedokrwistość, osłabienie.

Jeśli tetraboran sodu jest stosowany długotrwale, mogą wystąpić objawy przedawkowania takie jak: drgawki, splątanie, łysienie, wysypki skórne, niedokrwistość, wymioty, brak łaknienia i biegunki.

Informacje dotyczące mechanizmu działania przeciwbakteryjnego i przeciwgrzybiczego tetraboranu sodu są ograniczone. Związek najprawdopodobniej wiąże się w sposób nieodwracalny z białkami czynnościowymi i strukturalnymi komórek grzybów oraz bakterii. Substancja czynna hamuje między innymi rozwój drożdżaków Candida albicans. Boraks stosowany jest również pomocniczo w zwalczaniu pałeczek ropy błękitnej.

Substancja czynna wchłania się przez błony śluzowe i nieuszkodzoną skórę, przenikając tym samym do krążenia ogólnego.

Substancja czynna jest wydalana w ciągu około 24 godzin wraz z moczem.