Sól wapniowa sulfonowanej żywicy polistyrenowej, Calcii polistyreni sulfonas - Zastosowanie, działanie, opis

Substancja czynna znalazła zastosowanie w leczeniu pacjentów ze zwiększonym stężeniem potasu w osoczu, występującym podczas przebiegu anurii (bezmocz) lub oligourii (skąpomocz).

Sól wapniową sulfonowanej żywicy polistyrenowej należy stosować w przypadku obecności przeciwwskazań do podania soli sodowej. 

Schemat dawkowania wapniowej soli sulfonowanej żywicy polistyrenowej jest zależny przede wszystkim od stopnia zaburzeń elektrolitowych występujących u pacjenta. Lek należy stosować doodbytniczo lub doustnie. 

Podanie doustne uwzględnia stosowanie od 45 g do 60 g substancji czynnej na dobę. W celu poprawienia smaku preparatu istnieje możliwość podania żywicy w formie zawiesiny w małej ilości wody lub słodkiego płynu. 
Doodbytnicza droga podania jest zalecana w przypadku pacjentów nieprzytomnych, wymiotujących lub osób z porażenną niedrożnością jelit. Zalecana dawka dobowa podczas podania do odbytnicy wynosi 30 g leku w 150 g wody.  Wlew doodbytniczy powinien zostać utrzymany w odbytnicy przez około dziewięć godzin. 

W niektórych przypadkach zalecane jest jednoczesne doodbytnicze i doustne podanie leku. Podanie leku obiema drogami umożliwia szybsze zmniejszenie poziomu potasu w organizmie. 

Terapia dzieci wymaga dostosowania dawki leku do masy ciała pacjenta. Podczas terapii hiperkaliemii u dzieci zalecana dawka dobowa wynosi od 0.5 g/kg masy ciała do 1 g/kg masy ciała dziecka. W razie odmowy przyjęcia leku przez dziecko, substancja czynna może zostać podana doodbytniczo w dawce stosowanej doustnie, zawieszonej w odpowiedniej ilości płynu.

Po stosowaniu leku drogą doodbytniczą rekomendowane jest wypłukanie okrężnicy po zakończeniu terapii. W przypadku podania doustnego, leku nie należy zawieszać w sokach owocowych ze względu na duża zawartość potasu w tego rodzaju produktach.

Przeciwwskazaniem do stosowania soli wapniowej sulfonowanej żywicy polistyrenowej jest wystąpienie reakcji nadwrażliwości na tę substancję czynną. Innymi ograniczeniami w wykorzystaniu leku w terapii hiperkaliemii są:

• schorzenia związane z podwyższonym stężeniem wapnia w osoczu (sarkoidoza, nowotwory z przerzutami, nadczynność przytarczyc, szpiczak mnogi);
• atonia jelit;
• stężenie potasu poniżej 5 mmol/l;
• występowanie nadwrażliwości na inne sulfonowane żywice polistyrenowe.

Stosowanie leku jest przeciwwskazane w przypadku noworodków z niedrożnością jelit. Substancji czynnej nie należy podawać noworodkom drogą doustną. 

Podczas terapii solą wapniową sulfonowanej żywicy polistyrenowej zalecane jest kontrolowanie stopnia występujących zaburzeń elektrolitowych. Ze względu na niecałkowitą selektywność żywic jonowymiennych w trakcie terapii może wystąpić nadmierny spadek stężenia jonów potasowych, zmniejszenie stężenia jonów magnezu oraz wzrost stężenia jonów wapniowych. Terapię należy przerwać w przypadku spadku poziomu jonów potasu poniżej 5 mmol/l. 

W przypadku stosowania leku u niemowląt i noworodków zalecane jest zachowanie szczególnej ostrożności. Niewłaściwa dawka substancji czynnej może prowadzić do skawalenia żywicy w odbytnicy. U noworodków z niską masą urodzeniową istnieje prawdopodobieństwo wystąpienia krwawień oraz martwicy jelita.

Należy zachować ostrożność podczas doustnego stosowania leku. Przypadkowa inhalacja substancji czynnej może prowadzić do zaburzeń układu oddechowego. 

Stosowanie leku w przypadku wystąpienia zaparcia nie jest zalecane. Terapia może zostać wznowiona po powrocie funkcji jelita do normy. Nie zaleca się próby samoleczenia zaparcia środkami przeczyszczającymi zawierającymi jony magnezu. 

Przeciwwskazane jest jednoczesne stosowanie wapniowej soli sulfonowanej żywicy polistyrenowej z sorbitolem. Jednoczesna terapia zwiększa ryzyko zwężeń przewodu pokarmowego, martwicy, perforacji oraz niedokrwienia jelita.

Spożywanie dużych ilości produktów zawierających jony potasowe podczas leczenia solą wapniową sulfonowanej żywicy polistyrenowej niesie ze sobą ryzyko zmniejszenia skuteczności terapii. 

Substancja czynna nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów. 

Nie należy przyjmować soli sulfonowanej żywicy polistyrenowej w połączeniu z sorbitolem ze względu na zwiększone ryzyko pojawienia się martwicy i perforacji jelita. 

Brak badań potwierdzających bezpieczeństwo soli wapniowej sulfonowanej żywicy polistyrenowej podczas stosowania u kobiety ciężarnej. Substancja czynna nie wchłania się z przewodu pokarmowego, nie można jednak całkowicie wykluczyć ryzyka wpływu działań niepożądanych związanych ze stosowaniem leku na ciążę. 

Wykorzystanie leku w terapii kobiety ciężarnej jest dopuszczalne po wcześniejszym omówieniu z lekarzem ryzyka dla płodu.

Bezpieczeństwo terapii solą wapniową sulfonowanej żywicy polistyrenowej podczas laktacji nie zostało potwierdzone. Stosowanie leku podczas karmienia piersią jest możliwe po wcześniejszej konsultacji z lekarzem i starannej analizie wpływu działań niepożądanych związanych ze stosowaniem leku na karmione dziecko. 

Przyjęcie zbyt dużej dawki leku może spowodować spadek stężenia jonów potasu w osoczu poniżej normy. Hipokaliemia może prowadzić do wystąpienia objawów ze strony mięśnia sercowego (przyspieszenie akcji serca, zaburzenia rytmu). Przedawkowanie substancji czynnej prowadzi do osłabienia siły mięśniowej, spowolnienia odruchów i porażenia mięśni oraz objawów ze strony układu nerwowego (nerwowość, splątanie, zmniejszenie koncentracji). 

Mechanizm działania żywic jonowymiennych, do których należy sól wapniowa sulfonowanej żywicy polistyrenowej, polega absorbowaniu przez cząsteczkę leku kationów występujących w jelicie. 
Po podaniu substancji leczniczej, podczas pasażu jelitowego dochodzi do odłączania się jonów wapniowych od cząsteczki żywicy i zastępowaniu ich jonami potasowymi pochodzącymi ze światła jelita grubego. 

W trakcie terapii należy zwrócić uwagę na fakt, że żywica polistyrenowa nie jest selektywna wobec jonów potasu, więc inne kationy obecne w świetle jelita mogą ograniczać skuteczność leku w terapii hiperkaliemii. 

Substancja czynna nie wchłania się z przewodu pokarmowego. 

Żywica polistyrenowa nie rozpuszcza się w wodzie, 1 gram żywicy, w warunkach laboratoryjnych jest w stanie związać od 1.3 mmol do 2 mmol jonów potasu.