Sól sodowa sulfonowanej żywicy polistyrenowej, Natrii polystyreni sulfonas - Zastosowanie, działanie, opis

Sól sodowa sulfonowanej żywicy polistyrenowej jest stosowana w hiperkaliemii. Hiperkaliemia występuje między innymi u pacjentów ze znacznym skąpomoczem lub bezmoczem. Substancja czynna wskazana jest u chorych zarówno dializowanych jak i dopiero wymagających dializy.

Sól sodowa sulfonowanej żywicy polistyrenowej stosowana jest doustnie i doodbytniczo.

Dawka stosowana w leczeniu zależna od stężenia elektrolitów w surowicy krwi pacjenta oraz jego wieku. Forma podania zależna od stanu klinicznego chorego (wymioty, choroby układu pokarmowego).

Podanie doustne

Dawki zwykle stosowane (dobowe) u osób dorosłych: od 45 g do 60 g.

Podanie doodbytnicze

Dawki zwykle stosowane (dobowe) u osób dorosłych: lewatywa wykonana z mieszaniny 30 g żywicy w 150 ml wody lub 10% roztworu glukozy.

Zawiesina soli sodowej sulfonowanej żywicy polistyrenowej powinna zostać zużyta w ciągu 24 godzin od jej sporządzenia.

Przeciwwskazaniem są nadwrażliwość na sulfonowane żywice polistyrenowe, niedrożność jelit oraz stężenie potasu, które będzie niższe od wartości 5 mmol/l. W przypadku noworodków przeciwwskazaniem jest podanie doustne substancji czynnej. Z kolei noworodki mające atonię jelit, w ogóle nie powinny otrzymywać związku w żadnej formie.

Stosowanie soli sodowej sulfonowanej żywicy polistyrenowej powinno zostać przerwane, jeśli u pacjenta stwierdza się, że stężenie jonów potasowych osiąga wartość poniżej 5 mmol/ w surowicy krwi.

Ze względu na to, że sól sodowa sulfonowanej żywicy polistyrenowej może mieć wpływ na wartości stężeń innych elektrolitów w organizmie pacjenta takich jak jony magnezu lub wapnia, należy monitorować ich poziom w czasie terapii substancją czynną.

Jeśli w czasie leczenia u chorego dojdzie do wystąpienia silnych zaparć, należy przerwać stosowanie substancji czynnej i usprawnić pracę jelit chorego.

Podczas stosowania soli sodowej sulfonowanej żywicy polistyrenowej pacjent powinien znajdować się w odpowiedniej pozycji, ponieważ wdychanie cząsteczek żywicy może powodować ostre zapalenie oskrzeli albo nawet zapalenie płuc pochodzenia odoskrzelowego.

Sól sodową sulfonowanej żywicy polistyrenowej należy stosować ostrożnie u noworodków z małą masą urodzeniową (w tym u wcześniaków), ponieważ odnotowano przypadki krwawień z przewodu pokarmowego, a także martwicy jelit.

Ze względu na to, że substancja czynna zawiera sód, powinna być stosowana ostrożnie u chorych z ciężkim nadciśnieniem tętniczym, z ciężką zastoinową niewydolnością serca oraz z obrzękami i uszkodzeniami nerek.

Pacjenci stosujący sól sodową sulfonowanej żywicy polistyrenowej, nie powinni spożywać produktów zawierających sorbitol. Jednoczesne przyjmowanie substancji może prowadzić do takich objawów jak: niedokrwienie jelit, zwężenie przewodu pokarmowego, martwica jelit oraz innych powikłań, które mają związek z układem pokarmowym. Objawy te mogą prowadzić do śmierci chorego.

Sól sodowa sulfonowanej żywicy polistyrenowej nie powoduje objawów wpływających na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Brak danych klinicznych oraz związanych z badaniami na zwierzętach, dotyczących wpływu soli sodowej sulfonowanej żywicy polistyrenowej na ciążę. W związku z tym, że substancja czynna nie wchłania się z przewodu pokarmowego, związek może zostać zastosowany, jeśli lekarz prowadzący podejmie taką decyzję, uwzględniając stosunek korzyści do ryzyka dla matki i dziecka. 

Brak danych klinicznych oraz związanych z badaniami na zwierzętach, dotyczących wpływu soli sodowej sulfonowanej żywicy polistyrenowej na laktację. W związku z tym, że substancja czynna nie wchłania się z przewodu pokarmowego, związek może zostać zastosowany, jeśli lekarz prowadzący podejmie taką decyzję, uwzględniając stosunek korzyści do ryzyka dla matki i dziecka. 

Brak danych klinicznych oraz związanych z badaniami na zwierzętach, dotyczących płodności podczas stosowania soli sodowej sulfonowanej żywicy polistyrenowej.

Podanie doodbytnicze: zaparcia, biegunki, zaburzenia metabolizmu, zaklinowanie stolca.

W czasie leczenia solą sodową sulfonowanej żywicy polistyrenowej może dojść do inhalacji cząsteczkami substancji czynnej. W wyniku tego opisywano przypadki chorych, u których doszło do ostrego zapalenia oskrzeli lub odoskrzelowego zapalenia płuc.

W zależności od przyjętej dawki soli sodowej sulfonowanej żywicy polistyrenowej mogą wystąpić zaburzenia biochemiczne takie jak hipokaliemia i związane z tym objawy: splątanie, zaburzenia rytmu serca (kołatanie serca, przyspieszony rytm serca), zaburzenia koncentracji, drażliwość, skurcze i osłabienie siły mięśni, a także ich porażenie. W konsekwencji u chorego może wystąpić bezdech. Z kolei przedawkowanie soli sodowej sulfonowanej żywicy polistyrenowej u dzieci oraz noworodków może prowadzić do jej zlepienia w odbytnicy.

Mechanizm działania soli sodowej sulfonowanej żywicy polistyrenowej polega na tym, że substancja czynna uwalnia w żołądku jony sodu w zamian za jony wodorowe. Po dotarciu do jelita grubego jony wodorowe są z kolei wymieniane na jony potasowe. Tworzą się kompleksy, które wydalane są z kałem. W ten sposób wchłanianie potasu do krwioobiegu jest uniemożliwione, a jego poziom w surowicy spada. W badaniach stwierdzono, że około 1 mEq potasu jest wymieniany na 1 g żywicy.

Sól sodowa sulfonowanej żywicy polistyrenowej nie ulega wchłonięciu z przewodu pokarmowego.

 Sól sodowa sulfonowanej żywicy polistyrenowej wydalana jest w 100% z kałem.