Ruskogenina, Ruscogeninum - Zastosowanie, działanie, opis

Podstawowe informacje o ruskogeninie

Substancje aktywne: ruskogenina

Działanie ruskogeniny: przeciwobrzękowe i przeciwwysiękowe, przeciwświądowe, przeciwzapalne, zmniejsza przepuszczalność naczyń i zwiększa ich elastyczność

Postacie ruskogeniny: czopki doodbytnicze, kapsułki, maść doodbytnicza

Układy narządowe: powłoka wspólna (skóra i błony śluzowe), układ pokarmowy (trawienny)

Specjalności medyczne: Angiologia, Chirurgia naczyniowa, Dermatologia i wenerologia, Diabetologia, Medycyna rodzinna, Proktologia

Rys historyczny ruskogeniny: Ruskogenina jest saponiną sterolową wchodzącą w skład kompleksu substancji czynnych Ruszczyka kolczystego (Ruscus aculeatus) oraz Konwalnika japońskiego (Ophiopogon japonicus).

Wykorzystywana w leczeniu stanów zapalnych i chorób układu krążenia już 4 tysiące lat temu w Chinach.

Wzór sumaryczny ruskogeniny: C₂₇H₄₂O₄

Spis treści

Wybrane produkty lecznicze dopuszczone do obrotu w RP zawierające ruskogeninę
Wskazania do stosowania ruskogeniny
Dawkowanie ruskogeniny
Przeciwskazania do stosowania ruskogeniny
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania ruskogeniny
Przeciwwskazania ruskogeniny do łączenia z innymi substancjami czynnymi
Interakcje ruskogeniny z innymi substancjami czynnymi
Wpływ ruskogeniny na prowadzenie pojazdów
Wpływ ruskogeniny na ciążę
Wpływ ruskogeniny na laktację
Skutki uboczne
Inne możliwe skutki uboczne
Objawy przedawkowania ruskogeniny
Mechanizm działania ruskogeniny
Wchłanianie ruskogeniny
Wydalanie ruskogeniny

Wybrane produkty lecznicze dopuszczone do obrotu w RP zawierające ruskogeninę

Cyclo 3 Fort, 150 mg+150 mg+100 mg, kapsułki twarde, 30 szt.

ruszczyk, hesperydyna, witamina c, kapsułki, hemoroidy, żylaki, obrzęk
27,16 zł

Wskazania do stosowania ruskogeniny

Wskazaniem do stosowania ruskogeniny jest przewlekła choroba żylna. Podawana jest przy stanach zapalnych żył i zakrzepicy oraz krwawieniach ginekologicznych o podłożu innym niż menstruacyjne.

Miejscowo stosuje się ruskogeninę wykorzystuje się w leczeniu żylaków, stanów zapalnych, przetok i świądu odbytu.

Zalecana jest również w terapii teleangiektazji, trądziku różowatego, sterydowego i kosmetycznego oraz plamic i dermatozy okołoustnej.

Dawkowanie ruskogeniny

W terapii przewlekłej choroby żylnej rekomenduje się 7 - 11 mg ruskogeniny na dobę. Odpowiada to 140 - 220 mg suchego wyciągu.

Dawkowanie jest uzależnione od wskazań, odpowiedzi na leczenie.

Nie analizowano wpływu wielkości dawki na efekt terapeutyczny.

Przeciwskazania do stosowania ruskogeniny

Nadwrażliwość na substancję czynną jest przesłanką do nie wdrażania jej do terapii.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania ruskogeniny

U pacjentów nadwrażliwych może pojawić się biegunka. Jest to wskazanie do zaprzestania leczenia.

Stan zapalny, zgrubienia czy owrzodzenia skóry oraz nagły obrzęk, zaczerwienienie i ból mogą świadczyć o nieskuteczności terapii lub wystąpieniu powikłań i muszą być skonsultowane przez lekarza.

Przeciwwskazania ruskogeniny do łączenia z innymi substancjami czynnymi

Doniesienia z badań klinicznych nie donoszą o istnieniu przeciwwskazań bezwzględnych dotyczących łączenia ruskogeniny z innymi substancjami aktywnymi biologicznie.

Interakcje ruskogeniny z innymi substancjami czynnymi

ryzyko osłabienia działania ruskogeniny

Substancja czynna:	Grupa farmakoterapeutyczna:
Amlodypina (Amlodipine)	leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne
Diltiazem (Diltiazem)	leki blokujące kanały wapniowe - działające na mięsień sercowy
Felodypina (Felodipine)	leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne
Nitrendypina (Nitrendipine)	leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne
Werapamil (Verapamil)	leki blokujące kanały wapniowe - działające na mięsień sercowy

Wpływ ruskogeniny na prowadzenie pojazdów

Brak jest badań w zakresie wpływu na sprawność psychofizyczną. Nie przypuszcza się jednak aby taki wpływ mógł mieć miejsce.

Wpływ ruskogeniny na ciążę

Badania na zwierzętach z wykorzystaniem 25 krotnie wyższej dawki niż zalecana u ludzi nie wykazały działań teratogennych czy fetotoksyczności.

Nie zaleca się jednak stosowania ruskogeniny u ciężarnych z powodu braku badań bezpieczeństwa w tej grupie.

Wpływ ruskogeniny na laktację

Ze względu na niewystarczające dane dotyczące profilu bezpieczeństwa stosowania ruskogeniny w laktacji, nie zaleca się jej stosowania.

Skutki uboczne

biegunka

bóle brzucha
wzrost stężenia aminotransferazy alaninowej

Działania niepożądane zostały podzielone ze względu na częstotliwość występowania u pacjentów. (Klasyfikacja MdDRA)

Bardzo często: (≥1/10)
Często: (≥1/100 do <1/10)
Niezbyt często: (≥1/1000 do <1/100)

Rzadko: (≥1/10 000 do < 1/1000)
Bardzo rzadko: (<1/10 000)
Częstość nieznana: Nie można ocenić na podstawie dostępnych danych

Inne możliwe skutki uboczne

Po podaniu miejscowym, doodbytniczym obserwowane są biegunki oraz nasilenie pieczenia w okolicy odbytu.

Objawy przedawkowania ruskogeniny

Nie odnotowano przypadków przedawkowania ruskogeniny.

Mechanizm działania ruskogeniny

Mechanizm wazoprotekcyjny (ochronny wobec naczyń krwionośnych) polega na inhibicji przez ruskogeninę elastazy, zmniejszaniu przylegania leukocytów do śródbłonka naczyń, pobudzaniu postsynaptycznych receptorów α₁i α₂ oraz uwalnianiu noradrenaliny.

Wchłanianie ruskogeniny

Ruskogenina po podaniu doustnym bardzo dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego.

Wydalanie ruskogeniny

Badania na zwierzętach skłaniają do poglądu, że ruskogenina jest wydalana głównie z kałem.