Ranolazyna, Ranolazinum - Zastosowanie, działanie, opis
Podstawowe informacje o ranolazynie
- Rok wprowadzenia na rynek
-
2006
- Substancje aktywne
-
ranolazyna
- Działanie ranolazyny
-
przeciwdławicowe (łagodzi objawy dusznicy bolesnej (dławicy piersiowej)), przeciwarytmiczne
- Postacie ranolazyny
-
tabletki o przedłużonym uwalnianiu
- Układy narządowe
-
układ krwionośny (sercowo-naczyniowy)
- Specjalności medyczne
-
Kardiologia
- Rys historyczny ranolazyny
-
Ranolazyna należy do pochodnych piperazyny. Została dopuszczona do obrotu w 2006 roku w Stanach Zjednoczonych, a podmiotem odpowiedzialnym za rejestrację była firma Cv Therapeutics. Dwa lata później lek został dopuszczony do obrotu w Europie na wniosek firmy Menarini International Operations Luxembourg S.A.
- Wzór sumaryczny ranolazyny
-
C24H33N3O4
Spis treści
- Wybrane produkty lecznicze dopuszczone do obrotu w RP zawierające ranolazynę
- Wskazania do stosowania ranolazyny
- Dawkowanie ranolazyny
- Przeciwskazania do stosowania ranolazyny
- Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania ranolazyny
- Przeciwwskazania ranolazyny do łączenia z innymi substancjami czynnymi
- Interakcje ranolazyny z innymi substancjami czynnymi
- Wpływ ranolazyny na prowadzenie pojazdów
- Inne rodzaje interakcji
- Wpływ ranolazyny na ciążę
- Wpływ ranolazyny na laktację
- Skutki uboczne
- Objawy przedawkowania ranolazyny
- Mechanizm działania ranolazyny
- Wchłanianie ranolazyny
- Dystrybucja ranolazyny
- Metabolizm ranolazyny
- Wydalanie ranolazyny
Wybrane produkty lecznicze dopuszczone do obrotu w RP zawierające ranolazynę
Wskazania do stosowania ranolazyny
Ranolazyna jest lekiem przeciwdławicowym wykorzystywanym w terapii pomocniczej, w przypadku gdy inne substancje stosowane w leczeniu dławicy piersiowej nie są tolerowane przez pacjenta lub są nieskuteczne.
Substancja czynna jest wykorzystywana poza wskazaniami rejestracyjnymi w kuracji zaburzeń rytmu serca.
Dawkowanie ranolazyny
Schemat dawkowania substancji czynnej jest zależny od masy ciała i wieku pacjenta, a także od występowania zaburzeń współistniejących oraz stopnia nasilenia jednostki chorobowej. Ranolazynę można przyjmować z pożywieniem, popijając lek odpowiednią ilością płynu.
Zalecana dawka dobowa substancji czynnej mieści się w zakresie od 750 mg do 1500 mg ranolazyny. Podczas trwania kuracji, należy stopniowo zwiększać podawaną ilość leku. Wystąpienie działań niepożądanych w trakcie zwiększania dawki świadczy o konieczności powrotu do poprzedniej, tolerowanej ilości leku lub przerwania terapii.
Podczas ustalania skutecznej dawki ranolazyny należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów w podeszłym wieku, osób ze współistniejącą zastoinową niewydolnością serca, niewydolnością wątroby lub nerek o niewielkim lub średnim nasileniu oraz u pacjentów ważących mniej niż 50 kg. W wyżej wymienionych przypadkach istnieje zwiększone ryzyko pojawienia się działań niepożądanych podczas leczenia ranolazyną.
Przeciwskazania do stosowania ranolazyny
Przeciwwskazaniem do przyjmowania ranolazyny jest wystąpienie reakcji nadwrażliwości na tę substancję czynną. Innymi ograniczeniami w wykorzystaniu leku w terapii choroby dławicowej jest:
- ciężka lub umiarkowana niewydolność wątroby;
- poważna niewydolność nerek.
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania ranolazyny
Należy zachować szczególną ostrożność podczas leczenia pacjentów ze współistniejącym wydłużeniem odstępu QT lub potwierdzonym wydłużeniem odstępu QT w rodzinie, ze względu na możliwość zaburzeń rytmu serca podczas terapii ranolazyną.
Podczas terapii ranolazyną zalecane jest cykliczne badanie czynności nerek.
Silne induktory podjednostki CYP3A4 cytochromu p450 mogą zmniejszać lub znosić działanie farmakologiczne ranolaznyny. Nie zaleca się jednoczesnego stosowania leku w połączeniu z:
- ryfampicyną;
- fenytoiną;
- karbamazepiną.
Stosowanie substancji leczniczej razem z ziołowymi wyciągami z dziurawca (Hypericum perforatum) nie jest zalecane ze względu na ryzyko osłabienia efektu terapeutycznego.
Podczas przyjmowania ranolazyny należy zachować szczególną ostrożność w przypadku pacjentów w podeszłym wieku, osób z zastoinową niewydolnością serca lub z lekkimi zaburzeniami czynności wątroby lub niewydolnością nerek o średnim nasileniu. Zwiększenie ryzyka działań niepożądanych zaobserwowano podczas stosowania leku u pacjentów z masą ciała poniżej 50 kg oraz osób z umiarkowaną lub ciężką postacią choroby zastoinowej mięśnia sercowego.
Zalecane jest zachowanie ostrożności w grupie pacjentów należących do wolnych metabolizerów leków. Spowolnienie eliminacji leku może spowodować wzrost ryzyka pojawienia się działań niepożądanych podczas leczenia.
Przyjmowanie silnych inhibitorów podjednostki CYP3A4 cytochromu p450 podczas leczenia ranolazyną nie jest zalecane. Zmniejszenie metabolizmu substancji leczniczej może spowodować wzrost jej stężenia w osoczu i pojawienie się działań niepożądanych związanych jej działaniem.
Do substancji, które mogą nasilać działanie ranolazyny zaliczamy:
- ketokonazol, worykonazol, posakonazol, itrakonazol, flukonazol;
- klarytromycynę, telitromycynę, erytromycynę;
- rytonawir i inne inhibitory protezy HIV;
- diltiazem;
- cyklosporyna;
- werapamil.
Należy zachować szczególną ostrożność podczas przyjmowania ranolazyny i paroksetyny, która należy do silnych inhibitorów CYP2D6.
Przeciwwskazania ranolazyny do łączenia z innymi substancjami czynnymi
Stosowanie ranolazyny razem z silnymi inhibitorami podjednostki CYP3A4 cytochromu p450 jest przeciwwskazane (itrakonazol, ketokonazol, worykonazol, rytonawir, klarytromycyna, teliteromycyna).
Ranolazyny nie należy stosować w połączeniu z niektórymi lekami przeciwarytmicznymi (sotalol, chinidyna).
Interakcje ranolazyny z innymi substancjami czynnymi
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Atazanawir (Atazanavir) | inne substancje przeciwwirusowe działające bezpośrednio na wirusy |
Darunawir (Darunavir) | inhibitory proteazy HIV |
Diltiazem (Diltiazem) | leki blokujące kanały wapniowe - działające na mięsień sercowy |
Erytromycyna (Erythromycin) | antybiotyki makrolidowe - makrolidy |
Itrakonazol (Itraconazole) | przeciwgrzybicze pochodne triazolu |
Ketokonazol (Ketoconazole) | przeciwgrzybicze pochodne imidazolu |
Klarytromycyna (Clarithromycin) | antybiotyki makrolidowe - makrolidy |
Pozakonazol (Posaconazole) | przeciwgrzybicze pochodne triazolu |
Rytonawir (Ritonavir) | inhibitory proteazy HIV |
Telitromycyna (Telithromycin) | antybiotyki makrolidowe - makrolidy |
Worykonazol (Voriconazole) | przeciwgrzybicze pochodne triazolu |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Cyklosporyna (Cyclosporine) | inhibitory kalcyneuryny |
Werapamil (Verapamil) | leki blokujące kanały wapniowe - działające na mięsień sercowy |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Fenobarbital (Luminal) (Phenobarbital) | inne leki przeciwpadaczkowe |
Fenytoina (Phenytoin) | leki przeciwpadaczkowe - blokujące kanały sodowe i stabilizujące błony neuronów |
Karbamazepina (Carbamazepine) | leki przeciwpadaczkowe - blokujące kanały sodowe |
Ryfampicyna (Rifampicin (rifampin)) | antybiotyki - INNE |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Atorwastatyna (Atorvastatin) | statyny - inhibitory reduktazy HMG-CoA |
Cyklosporyna (Cyclosporine) | inhibitory kalcyneuryny |
Ewerolimus (Everolimus) | inhibitory kinazy białkowej |
Lowastatyna (Lovastatin (monacolin k, mevinolin)) | statyny - inhibitory reduktazy HMG-CoA |
Metoprolol (Metoprolol) | antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych |
Simwastatyna (Simvastatin) | statyny - inhibitory reduktazy HMG-CoA |
Takrolimus (Tacrolimus) | inhibitory kalcyneuryny |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Amitryptylina (Amitriptyline) | TLPD - trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne |
Moksyfloksacyna (Moxifloxacin) | fluorochinolony |
Pazyreotyd (Pasireotide) | somatostatyny i analogi |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Pindolol (Pindolol) | antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych |
Wareniklina (Varenicline) | substancje stosowane w leczeniu nikotynizmu |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Amiodaron (Amiodarone) | leki przeciwarytmiczne - klasa III |
Amisulpryd (Amisulpride) | neuroleptyki atypowe |
Chlorochina (Chloroquine) | substancje przeciwpierwotniakowe |
Chlorpromazyna (Chlorpromazine) | neuroleptyki klasyczne - pochodne fenotiazyny |
Doksepina (Doxepin) | TLPD - trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne |
Dronedaron (Dronedarone) | leki przeciwarytmiczne - klasa III |
Maprotylina (Maprotiline) | substancje przeciwdepresyjne o innym mechanizmie działania |
Sotalol (Sotalol) | antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych |
Tamoksyfen (Tamoxifen) | SERM - selektywne modulatory receptora estrogenowego |
Węglan litu (Lithium carbonate) | neuroleptyki atypowe |
Haloperidol (Haloperidol) | neuroleptyki klasyczne - pochodne butyrofenonu |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Digoksyna (Digoxin) | glikozydy nasercowe |
Metylodigoksyna (Metildigoxin) | glikozydy nasercowe |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|
Wpływ ranolazyny na prowadzenie pojazdów
Substancja czynna może upośledzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn ze względu na występujące podczas jej stosowania działania niepożądane (zaburzenia widzenia, upośledzenie koordynacji, omamy). Pacjent powinien ocenić swoją reakcję na lek, przed podjęciem stanowiących zagrożenie aktywności.
Inne rodzaje interakcji
Sok grejpfrutowy może osłabiać aktywność podjednostki CYP3A4 cytochromu p450, powodując tym samym wzrost stężenia ranolazyny w osoczu. W wyniku tego może dojść do nasilenia działań niepożądanych związanych ze stosowaniem leku.
Należy unikać jednoczesnego przyjmowania ranolazyny razem z preparatami zawierającymi wyciągi z dziurawca (Hypericum perforatum). W wyniku łączenia leku z substancją pochodzenia roślinnego odnotowano zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych wynikających z przyjmowania ranolazyny.
Wpływ ranolazyny na ciążę
Brak badań potwierdzających bezpieczeństwo stosowania leku podczas trwania ciąży. Ze względu na nieznane ryzyko powikłań podczas trwania ciąży i brak danych odnośnie wpływu leku na rozwój płodu stosowanie leku podczas ciąży nie jest zalecane.
Wpływ ranolazyny na laktację
Ranolazyny nie należy stosować w okresie laktacji, ze względu na brak badań dotyczących przenikania substancji czynnej do pokarmu matki karmiącej i nieznane ryzyko wystąpienia działań niepożądanych u dziecka.
Skutki uboczne
- nudności
- wymioty
- zaparcia
- zawroty głowy
- ból głowy
- Zaburzenia mikcji
- Ból kończyn
- utrata apetytu
- stan splątania
- bolesne oddawanie moczu
- bezsenność
- uczucie duszności
- osłabienie siły mięśniowej
- podwyższone stężenie mocznika i kreatyniny we krwi
- nadmierne pocenie się
- zwiększenie masy ciała
- obrzęk stawów
- zwiększenie płytek krwi
- świąd
- parestezje
- bóle brzucha
- omamy
- odwodnienie
- wzdęcia
- lęk
- kaszel
- krwiomocz
- obrzęk naczynioruchowy
- niedoczulica jamy ustnej
- zapalenie dwunastnicy
- Ucisk w gardle
- alergiczne zapalenie skóry
- dezorientacja
- hiponatremia
- zaburzenia chodu
- amnezja
- niemożność oddania moczu
- utrata przytomności
- zaburzenia erekcji
- ostra niewydolność nerek
- zwiększona aktywność enzymów wątrobowych
- pokrzywka
- zapalenie trzustki
Działania niepożądane zostały podzielone ze względu na częstotliwość występowania u pacjentów. (Klasyfikacja MdDRA)
- Bardzo często
- (≥1/10)
- Często
- (≥1/100 do <1/10)
- Niezbyt często
- (≥1/1000 do <1/100)
- Rzadko
- (≥1/10 000 do < 1/1000)
- Bardzo rzadko
- (<1/10 000)
- Częstość nieznana
- Nie można ocenić na podstawie dostępnych danych
Objawy przedawkowania ranolazyny
Przyjęcie zbyt dużej dawki substancji czynnej może początkowo wywołać nudności, ból i zawroty głowy. W niektórych przypadkach odnotowano również ryzyko pojawienia się zaburzeń widzenia, letargu oraz utraty przytomności.
Mechanizm działania ranolazyny
Mechanizm działania ranolazyny nie został w pełni wyjaśniony. Substancja lecznicza wykazuje działanie przeciwdławicowe, związane prawdopodobnie ze zmniejszeniem napływu jonów sodowych do wnętrza komórek mięśnia sercowego (zablokowanie kanałów sodowych). Spadek stężenia jodów sodu, zmniejsza napływ jonów wapniowych.
Poprawa równowagi elektrolitowej wewnątrz kardiomiocytów (komórek mięśnia sercowego) prowadzi do relaksacji mięśnia sercowego, a następnie usprawnia pracę lewej komory serca.
Ranolazyna jest wykazuje również właściwości antagonistyczne wobec receptorów α1 i β1, co może wpływać na jej właściwości przeciwdławicowe,
Wchłanianie ranolazyny
Ranolazyna dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego, maksymalne stężenie substancji czynnej występuje zwykle po 2-6 godzinach od podania.
Stan stacjonarny występuje zazwyczaj po 3 dniach stosowania
Dystrybucja ranolazyny
Ranolazyna występuje w osoczu w postaci połączonej z białkami na poziomie 62%. Substancja czynna łączy się głównie z kwaśną alfa–1 glikoproteiną oraz w mniejszym stopniu z albuminami osocza.
Metabolizm ranolazyny
Ranolazyna jest metabolizowana przez wątrobę z wykorzystaniem podjednostek CYP3A4 oraz CYP2D6 cytochromu p450. Substancja czynna jest przekształcana do metabolitów poprzez kilka reakcji, do których zaliczamy reakcję O–demetylacji i N–dealkilacji. Część metabolitów wykazuje zdolność zmniejszenia aktywności podjednostki CYP3A4.
Wydalanie ranolazyny
Ranolazyna jest wydalana w większym stopniu z moczem oraz w mniejszym z kałem. Około 5% dawki jest eliminowane w postaci niezmienionej.