Proksymetakaina, Proxymetacainum - Zastosowanie, działanie, opis

Proksymetakaina jest stosowana w okulistyce do znieczulania rogówki i spojówki przed krótkimi zabiegami.

Proksymetakainę stosuje się w ilości jednej, dwóch kropli do oka bezpośrednio przed zabiegiem. W celu osiągnięcia znieczulenia głębokiego wprowadza się jedną, dwie krople co 5-10 minut. Aplikację powtarza się do siedmiu razy.

Przeciwwskazaniem do stosowania proksymetakainy są reakcje nadwrażliwości.

Ze względu na niedojrzałość układu enzymatycznego, który metabolizuje środki miejscowo znieczulające typu estrowego u wcześniaków, należy unikać tego produktu u tych pacjentów.

Nie zaleca się również stosowania: długotrwałego (ryzyko uszkodzenia rogówki, zaburzenia widzenia); bez kontroli lekarza; na soczewki kontaktowe.

Stosowanie proksymetakainy u niemowląt, alergików, pacjentów kardiologicznych, z nadczynnością tarczycy, padaczką, astmą oraz leczonych inhibitorami cholinesterazy jest obarczone ryzykiem wystąpienia nasilonych działań niepożądanych.

Nie zaleca się stosowania długotrwałego oraz na soczewki kontaktowe.

Ze względu na ograniczony odruch mrugania po zastosowaniu proksymetakainy zaleca się założenie opatrunku do czasu ustąpienia efektu analgetycznego.

Istnieje ryzyko wystąpienia kontaktowego, alergicznego zapalenia skóry po kontakcie z proksymetakainą.

Ograniczenie działań niepożądanych ogólnoustrojowych można osiągnąć przez uciskanie w trakcie aplikacji i minutę po woreczka łzowego.

Ostrożnie stosujemy proksymetakainę w stanach zapalnych oka. Przekrwienie zwiększa wchłanianie ogólnoustrojowe.

Proksymetakaina nie miesza się z fluoroesceiną. Jeśli zachodzi konieczność użycia obu substancji czynnych podczas zabiegu, należy najpierw zastosować proksymetakainę.

Proksymetakaina może powodować przejściowe zamglone widzenie. Przed przystąpieniem do obsługi i prowadzenia pojazdów i maszyn w ruchu należy odczekać aż powyższy objaw ustąpi.

Bezpieczeństwo stosowania w ciąży nie zostało ustalone, dlatego należy stosować proksymetakainę tylko gdy lekarz uzna to za niezbędne.

Bezpieczeństwo stosowania w laktacji nie zostało ustalone, dlatego decyzja o konieczności leczenia leży w gestii lekarza.

Brak badań o wpływie proksymetakainy na płodność.

W przypadku preparatów proksymetakainy rzadko obserwuje się rozszerzenie źrenic, podrażnienie spojówek lub inne reakcje toksyczne. Rzadko może wystąpić ciężka, natychmiastowa reakcja rogówkowa. Obejmuje to ostre, intensywne i rozlane nabłonkowe zapalenie rogówki; wygląd szarego, szlifowanego szkła; złuszczanie dużych obszarów martwiczego nabłonka.

Objawem niepożądanym ze strony układu nerwowego mogą być omdlenia.

Działania ogólnoustrojowe po przedawkowaniu z miejsca podania lub przypadkowym połknięciu mogą manifestować się nerwowością, drżeniami, drgawkami, utratą przytomności, dusznością.

Badania wskazują, że proksymetakaina ogranicza przepuszczalność jonów sodu przez błonę komórkową nerwu, co powoduje blokowanie przewodnictwa we włóknach nerwowych i efekcie miejscowe znieczulenie.

Proksymetakaina jest łatwo wchłaniana do krążenia ogólnoustrojowego.

Proksymetakaina jest hydrolizowana przez esterazy osoczowe, podlega również metabolizmowi wątrobowemu.