Ramipryl, Ramiprilum - Zastosowanie, działanie, opis

Podstawowe informacje o ramiprylu

Rok wprowadzenia na rynek
1991
Substancje aktywne
ramipryl
Działanie ramiprylu
przeciwnadciśnieniowe (hipotensyjne)
Postacie ramiprylu
kapsułki twarde, tabletki, tabletki powlekane
Układy narządowe
układ endokrynny (dokrewny), układ krwionośny (sercowo-naczyniowy)
Specjalności medyczne
Diabetologia, Kardiologia, Medycyna rodzinna, Nefrologia
Rys historyczny ramiprylu

Pierwszy lek zawierający ramipryl wprowadzono w 1991 roku na terenie Stanów Zjednoczonych. Trzy lata później Sanofi-Aventis uzyskał zgodę na rejestrację cząsteczki na terytorium szwajcarskim.

Wzór sumaryczny ramiprylu

    C23H32N2O5

Spis treści

Wybrane produkty lecznicze dopuszczone do obrotu w RP zawierające ramipryl

Wskazania do stosowania ramiprylu

Ramipril jest przedstawicelem leków hipotensyjnych. Związek stosuje się w terapii nadciśnienia tętniczego (od łagodnego do ciężkiego) oraz do leczenia objawowego u pacjentow z niewydolnością serca.

Ramipril, tak jak inne inhibitory konwertazy angiotensyny, zmniejsza śmiertelność z przyczyn sercowo-naczyniowych, dlatego podawany jest pacjentom profilaktycznie bądź w celach leczniczych przy występowaniu:

  • cukrzycy z co najmniej jednym czynnikiem ryzyka predysponującym do schorzeń kardiologicznych;
  • chorób sercowo-naczyniowych o podłożu zmian miażdżycowych (udar czy choroba niedokrwienna mięśnia sercowego);
  • ostrej fazy zawału serca z objawami jego niewydolności (związek powinien być wdrożony po upływie 3 doby od zawału).

Lek wykorzystuje się również w leczeniu schorzeń nerek, takich jak początkowe stadium nefropatii cukrzycowej bądź jawnej nefropatii cukrzycowej z co najmniej jednym czynnikiem ryzyka choroby sercowo-naczyniowej oraz w nefropatii kłębuszkowej o innym pochodzeniu niż cukrzyca.

Dawkowanie ramiprylu

Ramipryl należy przyjmować o stałych porach. Związek można zażywać niezależnie od posiłku lub wraz z pokarmem (żywność nie zaburza wchłaniania leku). Pacjent powinien dbać o odpowiednie nawodnienie w trakcie terapii (szczególnie w początkowym okresie) oraz kontrolować pracę nerek. Dawkę ramiprylu należy modyfikować stopniowo.

Związek przeznaczony jest do leczenia długotrwałego. Stosowane dawki substancji zależne są od nasilenia choroby oraz stanu ogólnego pacjenta, a także indywidualnej odpowiedzi na leczenie.

Zwykle stosowane dawki dobowe u osób dorosłych znajdują sięw zakresie od 1,25 mg do 10 mg na dobę.

Pacjenci z niewydolnością nerek powinni mieć dostosowane dawki ramiprylu do klirensu kreatyniny.

U osób starszych oraz z zaburzeniami czynności wątroby zaleca się stosowanie prowadzenia leczenia przy użyciu niższych dawek, zwłaszcza tych początkowych.

Przeciwskazania do stosowania ramiprylu

Przeciwwskazaniem do stosowania ramiprylu jest występowanie reakcji nadwrażliwości na związek. Substancji nie należy wykorzystywać do leczenia osób z obrzękiem naczynioworuchowym oraz z obustronnym, istotnym zwężeniem tętnic nerkowych (lub jednej tętnicy w przypadku jednej zdrowej czynnościowo nerki). Terapia ramiprylem jest również nieodpowiednia dla kobiet w II i III trymestrze ciąży, a także jeśli u pacjentów wykonywane są zabiegi, podczas których krew ma styczność z ujemnie naładowanymi powierzchniami.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania ramiprylu

Jeśli u pacjentów występuje hipowolemia, odwodnienie czy hiponatremia należy w miarę możliwości skorygować stan kliniczny tych osób, przed rozpoczęciem terapii ramiprylem.

W pierwszej fazie leczenia wszyscy pacjenci powinni być obserwowani pod kątem pojawienia się działań niepożądanych. Osobom leczonym ramiprylem zaleca się kontrolę funkcjonowania nerek oraz poziom elektrolitów raz na pół roku.

Podczas leczenia cząsteczką obserwowano przypadki pojawienia się obrzęku naczynioworuchowego, jeśli dojdzie do jego wystąpienia, należy jak najszybciej odstawić lek. Osoby, u których pojawił się obrzęk naczynioworuchowy powinny mieć wdrożone odpowiednie leczenie oraz być obserwowane przez 12 lub 24 godziny. Na wystąpienie tego działania niepożądanego bardziej narażone są osoby rasy czarnej.

Podczas terapii substancją zwiększa się ryzyko pojawienia się reakcji anafilaktycznych bądź anafilaktoidalnych na alergeny (w tym jady). Nie zaleca się stosowania zabiegów odczulających przy jednoczesnym przyjmowaniu ramiprylu. Należy rozważyć możliwość odstawienia leku przed odczulaniem.

Ramipryl może powodować hiperkaliemie (wzrost jonów potasu we krwi). Na działanie to szczególnie narażone są osoby przyjmujące związki o działaniu zwiększającym stężenie potasu we krwi, z niewydolnością nerek, odwodnione, z kwasicą metaboliczną oraz pacjenci po 70 roku życia lub ze źle kontrolowanym poziomem cukru we krwi bądź z ostrą czy zdekompensowaną postacią niewydolności serca. W tej grupie osób należy bezwzględnie przeprowadzać badania kontrolne sprawdzające poziom potasu we krwi. Hiperkaliemia wywołuje groźne zaburzenia rytmu serca, mogące zakończyć się śmiercią.

Związek może powodować zaburzenia hematologiczne takie jak małopłytkowość, neutropenię czy agranulocytozę. Zgłaszano również przypadki supresji szpiku. Zaleca się kontrolę składników morfotycznych krwi w trakcie terapii ramiprylem, zwłaszcza w początkowej fazie leczenia, u osób przyjmujących substancje zwiększające ryzyko zaburzeń układu krwiotwórczego oraz pacjentów z upośledzoną funkcją nerek lub kolagenozą.

W trakcie terapii ramiprylem może pojawić się suchy, nieproduktywny, uporczywy kaszel. Jeśli to działanie niepożądane wystąpi i jest bardzo dokuczliwe dla pacjenta, zaleca się rozważenie zamiany leku na inną substancję obniżającą ciśnienie. Właściwość tą  należy wziąć pod uwagę przy diagnozowaniu etiologii kaszlu u osób leczonych ramiprylem.

W miarę możliwości związek powinien być odstawiony przed planowanymi zabiegami operacyjnymi. Należy poinformować lekarza anestezjologa o przyjmowaniu ramiprylu.

Substancja może zaburzać funkcję nerek. W trakcie leczenia zaleca się kontrolowanie parametrów tego narządu, szczególnie u osób z chorobami nerek bądź narażonych na ich uszkodzenie (po przeszczepie nerki, z zastoinową niewydolnością serca).

Lek ma obniżoną skuteczność u osób rasy czarnej, najprawdopodobniej ma to związek z niską aktywnością reniny w osoczu przy występującym nadciśnieniu tętniczym w obrębie tej rasy.

Z kolei u pacjentów ze wzmożoną aktywnością układową kaskady renina–angiotensyna–aldosteron, istnieje wzrost ryzyka wystąpienia nadmiernego obniżenia ciśnienia tętniczego oraz zaburzenia funkcjonowania nerek (zwłaszcza przy jednoczesnym podawaniu diuretyków bądź wprowadzaniu leku lub zwiększaniu dawek). Wzmożoną aktywność układu renina-angiotensyna-aldosteron podejrzewa się u pacjentów z ciężkim nadciśnieniem, ze zdekompensowaną zastoinową postacią niewydolności serca, wodobrzuszem, marskością wątroby, odwodnieniem, z niedoborami sodu, ze zwężeniem tętnicy nerkowej (gdy czynne są dwie nerki), z upośledzonym napływem lub odpływem krwi z lewej komory czy też pacjentów po dużych zabiegach operacyjnych lub tym którym podawano związki mogące wywoływać hipotonię przed zabiegiem. Zaleca się szczególną kontrolę wartości ciśnienia tętniczego oraz pracy nerek w powyższej grupie pacjentów.

Leczenie ramiprylem wymaga ostrożności również u pacjentów starszych, zagrożonych chorobą niedokrwienną serca bądź udarem, a także narażonych na pojawienie się ciężkiej hipotonii oraz u osób z niewydolnością serca.

Ramipryl należy do związków teratogennych, przeciwwskazanych do stosowanie w II oraz III trymestrze ciąży. W pierwszym okresie ryzyko działania embriotoksycznego jest obniżone, ale nie można go wykluczyć, dlatego jeśli kobieta dowie się, że spodziewa się dziecka, zalecane jest jak najszybsze odstawienie ramiprylu i wdrożenie odpowiedniego, bezpiecznego leczenia.

Interakcje ramiprylu z innymi substancjami czynnymi

Wzrost ryzyka wystąpienia hiperkaliemii i groźnych zaburzeń rytmu serca.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Cyklosporyna (Cyclosporine) inhibitory kalcyneuryny
Eplerenon (Eplerenone) leki moczopędne, diuretyki - oszczędzające potas - antagoniści aldosteronu
Heparyna (Heparin) leki przeciwzakrzepowe - heparyna, heparynoidy i pochodne
Spironolakton (Spironolactone) leki moczopędne, diuretyki - oszczędzające potas - antagoniści aldosteronu
Kotrimoksazol (Sulfametoksazol+Trimetoprim) (Co-trimoxazole (sulfamethoxazole+trimethoprim)) sulfonamidy i trimetoprim
Takrolimus (Tacrolimus) inhibitory kalcyneuryny
Trimetoprim (Trimethoprim) sulfonamidy i trimetoprim
Chlorek potasu (Potassium chloride) związki potasu
Cytrynian potasu (Potassium citrate) związki potasu
Wzrost ryzyka wystąpienia hiperkaliemii oraz nadmiernego spadku ciśnienia.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Azylsartan (Azilsartan medoxomil) ARB, sartany - blokery receptora angiotensyny II
Benazepryl (Benazepril) inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI
Chinapryl (Quinapril) inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI
Cilazapryl (Cilazapril) inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI
Eprosartan (Eprosartan) ARB, sartany - blokery receptora angiotensyny II
Fozynopryl (Fosinopril) inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI
Imidapryl (Imidapril) inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI
Irbesartan (Irbesartan) ARB, sartany - blokery receptora angiotensyny II
Kandesartan (Candesartan) ARB, sartany - blokery receptora angiotensyny II
Lizynopryl (Lisinopril) inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI
Losartan (Losartan) ARB, sartany - blokery receptora angiotensyny II
Olmesartan (Olmesartan) ARB, sartany - blokery receptora angiotensyny II
Peryndopryl (Perindopril) inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI
Sakubitryl (Sacubitril) inhibitory neprylizyny
Telmisartan (Telmisartan) ARB, sartany - blokery receptora angiotensyny II
Trandolapryl (Trandolapril) inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI
Walsartan (Valsartan) ARB, sartany - blokery receptora angiotensyny II
Zofenopryl (Zofenopril) inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI
Wzrost ryzyka pojawienia się nadmiernego działania hipotensyjnego.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Acebutolol (Acebutolol) antagoniści receptorów beta 1 oraz rozszerzające naczynia obwodowe
Alfuzosyna (Alfuzosin) antagoniści receptorów alfa-1 adrenergicznych
Amitryptylina (Amitriptyline) TLPD - trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne
Amlodypina (Amlodipine) leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne
Atenolol (Atenolol) antagoniści receptorów beta 1 oraz rozszerzające naczynia obwodowe
Baklofen (Baclofen) leki zwiotczające mięśnie o działaniu ośrodkowym o zróżnicowanym mechanizmie działania
Betaksolol (Betaxolol) antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych
Bisoprolol (Bisoprolol) antagoniści receptorów beta 1 oraz rozszerzające naczynia obwodowe
Celiprolol (Celiprolol) antagoniści receptorów beta 1 oraz rozszerzające naczynia obwodowe
Doksazosyna (Doxazosin) antagoniści receptorów alfa-1 adrenergicznych
Doksepina (Doxepin) TLPD - trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne
Eplerenon (Eplerenone) leki moczopędne, diuretyki - oszczędzające potas - antagoniści aldosteronu
Esmolol (Esmolol) antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych
Felodypina (Felodipine) leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne
Furosemid (Furosemide) leki moczopędne, diuretyk - pętlowe
Hydrochlorotiazyd (Hydrochlorothiazide) leki moczopędne, diuretyk - tiazydy i tiazydopodobne
Indapamid (Indapamide) sulfonamidy
Isradypina (Isradypine) leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne
Monoazotan izosorbidu (Isosorbide mononitrate) inne substancje rozszerzające naczynia wieńcowe
Karteolol (Carteolol) antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych
Karwedilol (Carvedilol) antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych
Klomipramina (Clomipramine) TLPD - trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne
Klonidyna (Clonidine) agoniści receptora imidazolowego
Klopamid (Clopamide) leki moczopędne, diuretyk - tiazydy i tiazydopodobne
Lacydypina (Lacidipine) leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne
Lerkanidypina (Lercanidipine) leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne
Metoprolol (Metoprolol) antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych
Metyldopa (Methyldopa) agoniści receptorów alfa-2 adrenergicznych
Nebiwolol (Nebivolol) antagoniści receptorów beta 1 oraz rozszerzające naczynia obwodowe
Nimodypina (Nimodipine) leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne
Nitrendypina (Nitrendipine) leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne
Nitrogliceryna (Nitroglycerin) nitraty
Opipramol (Opipramol) TLPD - trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne
Pindolol (Pindolol) antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych
Propranolol (Propranolol) antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych
Rylmenidyna (Rilmenidine) agoniści receptora imidazolowego
Sotalol (Sotalol) antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych
Spironolakton (Spironolactone) leki moczopędne, diuretyki - oszczędzające potas - antagoniści aldosteronu
Tamsulozyna (Tamsulosin) antagoniści receptorów alfa-1 adrenergicznych
Terazosyna (Terazosin) antagoniści receptorów alfa-1 adrenergicznych
Tetraazotan pentaerytrytolu (Pentaerythritol tetranitrate) nitraty
Torasemid (Torasemide) leki moczopędne, diuretyk - pętlowe
Tymolol (Timolol) antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych
Metipranolol (Metipranolol) antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych
Możliwość zmniejszenia wydalania litu przez nerki.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Węglan litu (Lithium carbonate) neuroleptyki atypowe
Przy długotrwałym stosowaniu wzrost ryzyka pojawienia się uszkodzenia nerek, hiperkaliemii, a także osłabienie skuteczności działania ramiprylu.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Aceklofenak (Aceclofenac) NLPZ hamujące silniej COX-2 niż COX-1
Celekoksyb (Celecoxibum) NLPZ hamujące wybiórczo COX-2 - koksyby
Deksibuprofen (Dexibuprofen) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Deksketoprofen (Dexketoprofen) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Etorykoksyb (Etoricoxib) NLPZ hamujące wybiórczo COX-2 - koksyby
Fenylobutazon (Phenylbutazone) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Ibuprofen (Ibuprofen) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Ketoprofen (Ketoprofen) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Ketorolak (Ketorolac) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Kwas acetylosalicylowy (Acetylsalicylic acid) leki przeciwzakrzepowe - inhibitory agregacji płytek
Kwas mefenamowy (Mefenamic acid) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Lornoksykam (Lornoxicam) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Metamizol (Metamizole) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Nabumeton (Nabumetone) NLPZ hamujące silniej COX-2 niż COX-1
Nimesulid (Nimesulide) NLPZ hamujące silniej COX-2 niż COX-1
Parekoksyb (Parecoxib) NLPZ hamujące wybiórczo COX-2 - koksyby
Piroksykam (Piroxicam) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Diklofenak (Diclofenac) NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol
Osłabienie skuteczności działania ramiprylu.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Dobutamina (Dobutamine) leki wpływające na receptory adrenergiczne i dopaminergiczne
Dopamina (Dopamine) agoniści receptorów dopaminowych
Efedryna (Ephedrine) agoniści receptorów alfa- i beta-adrenergicznych
Możliwość pojawienia się hipoglikemii.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Akarboza (Acarbose) doustne leki przeciwcukrzycowe - inhibitory alfa-glukozydazy
Alogliptyna (Alogliptin) doustne leki przeciwcukrzycowe - INNE
Dapagliflozyna (Dapagliflozin) doustne leki przeciwcukrzycowe - inhibitory transportera sodowo-glukozowego2 - SGLT2
Empagliflozyna (Empagliflozin) doustne leki przeciwcukrzycowe - inhibitory transportera sodowo-glukozowego2 - SGLT2
Gliklazyd (Gliclazide) doustne leki przeciwcukrzycowe - pochodne sulfonylomocznika
Glimepiryd (Glimepiride) doustne leki przeciwcukrzycowe - pochodne sulfonylomocznika
Insulina Aspart (Insulin aspart) insuliny
Insulina Degludec (Insulin degludec) insuliny
Insulina Detemir (Insulin detemir) insuliny
Insulina Glargine (Insulin glargine) insuliny
Insulina Glulizynowa (Insulin glulisine) insuliny
Insulina Izofanowa (Insulin isophane) insuliny
Insulina Lispro (Insulin lispro) insuliny
Insulina Neutralna (Insulin human) insuliny
Kanagliflozyna (Canagliflozin) doustne leki przeciwcukrzycowe - inhibitory transportera sodowo-glukozowego2 - SGLT2
Linagliptyna (Linagliptin) doustne leki przeciwcukrzycowe - gliptyny - inhibitor peptydazy dipeptydylowej IV (DPP-4)
Saksagliptyna (Saxagliptin) doustne leki przeciwcukrzycowe - gliptyny - inhibitor peptydazy dipeptydylowej IV (DPP-4)
Sitagliptyna (Sitagliptin) doustne leki przeciwcukrzycowe - gliptyny - inhibitor peptydazy dipeptydylowej IV (DPP-4)
Wildagliptyna (Vildagliptin) doustne leki przeciwcukrzycowe - gliptyny - inhibitor peptydazy dipeptydylowej IV (DPP-4)
Wzrost ryzyka pojawienia się zaburzeń hematologicznych.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Allopurynol (Allopurinol) substancje hamujące syntezę kwasu moczowego - inhibitory oksydazy ksantynowej
Deksametazon (Dexamethasone) glikokortykosteroidy
Fludrokortyzon (Fludrocortisone) mineralokortykosteroidy
Hydrokortyzon (Hydrocortisone) glikokortykosteroidy
Leflunomid (Leflunomide) selektywne leki immunosupresyjne
Metotreksat (Methotrexate) antymetaboilty kwasu foliowego (inhibitory reduktazy kwasu dihydrofoliowego)
Metyloprednizolon (Methylprednisolone) glikokortykosteroidy
Prednizolon (Prednisolone) glikokortykosteroidy
Prednizon (Prednisone) glikokortykosteroidy
Wzrost ryzyka nadmiernego obniżenia ciśnienia krwi.
Substancja czynna: Grupa farmakoterapeutyczna:
Ketamina (Ketamine) substancje do znieczulenia ogólnego, anestetyki - INNE
Propofol (Propofol) substancje do znieczulenia ogólnego, anestetyki - INNE
Remifentanyl (Remifentanil) agoniści receptora opioidowego
Sufentanyl (Sufentanil) substancje do znieczulenia ogólnego, anestetyki - INNE

Interakcje ramiprylu z pożywieniem

Ramipryl, tak jak inne leki należące do inhibitorów konwertazy angiotensyny podnosi stężenie potasu we krwi, w trakcie terapii nie należy stosować samodzielne żadnych preparatów zawierających potas, działanie może powodować wystąpienie groźnych zaburzeń rytmu (zwłaszcza gdy stosowane są inne leki o działaniu hiperkaliemicznym).

W trakcie terapii związkiem należy dbać o odpowiednie nawodnienie organizmu, aby nie dopuścić do zaburzeń elektrolitowych oraz uszkodzenia nerek.

Ramipryl należy do związków mogących wywoływać zaburzenia smaku i w ten sposób wpływać negatywnie na apetyt pacjentów.

Interakcje ramiprylu z alkoholem

Jednoczesne spożywanie alkoholu może nasilać ryzyko wystąpienia nadmiernego spadku ciśnienia, które może objawiać się osłabieniem oraz zawrotami głowy.

Wpływ ramiprylu na prowadzenie pojazdów

Działania niepożądane takie jak zawroty głowy czy uczucie zmęczenia występujące z największym nasileniem, zwłaszcza na początku terapii bądź przy zmianie dawki mogą upośledzać zdolności psychomotoryczne. Ramipryl może wywierać negatywny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów oraz obsługiwania maszyn.

Inne rodzaje interakcji

Przyjmowanie ramiprylu przy jednoczesnym wykonywaniu zabiegów (np. hemodializa, hemofiltracja, afereza lipoprotein o niskiej gęstości), podczas których krew danej osoby jest w kontakcie z materiałami o ujemnym ładunku elektrostatycznym takim jak błony poliakrylowinylowe czy siarczan dekstranu jest przeciwwskazane, ze względu na możliwość wystąpienia reakcji anafilaktoidalnych.

Wpływ ramiprylu na ciążę

Podawanie ramiprylu (tak jak wszystkich inhibitorów konwertazy angiotensyny) kobietom będącym w II oraz III trymestrze ciąży jest przeciwwskazane. Związek ma działanie teratogenne, powoduje wady wrodzone u płodu obejmujące wady twarzoczaszki, zahamowanie wzrosty czy uszkodzenia nerek. Stosowanie ramiprylu w ostatnich dwóch trymestrach grozi również śmiercią wewnątrzmaciczną płodu.

Nie oszacowano bezpośredniego ryzyka zdrowotnego dla zarodka przy stosowaniu ramiprylu podczas I trymestru ciąży. Mimo wyraźnie zmniejszonego ryzyka działania embiotoksycznego, nie można być ono całkowicie wykluczone. 

Jeśli kobieta dowie się, że spodziewa się dziecka, zaleca się jak najszybsze odstawienie ramiprylu i wdrożenie odpowiedniego leczenia chorób kardiologicznych.

Wpływ ramiprylu na laktację

Nie wykryto ramiprylu w mleku kobiecym po podaniu pojedynczej dawki leku, natomiast nie wykonano oznaczeń po wielokrotnym przyjęciu leku. U potomstwa zwierząt, których matkom podawano znacząco wyższe dawki  związku podczas laktacji (niestosowane u ludzi w celach terapeutycznych), zdiagnozowano poważne uszkodzenie nerek.

Obecnie brak jest badań określających bezpieczeństwo stosowania ramiprylu w okresie karmienia piersią. Z tego powodu nie zaleca się podawania substancji kobietom karmiącym.

Decyzję o stosowaniu ramiprylu podczas laktacji podejmuje lekarz.

Skutki uboczne

biegunka
ból głowy
ból w klatce piersiowej
bóle mięśniowe
duszność
dyspepsja
hiperkaliemia
hipotonia (niedociśnienie) ortostatyczna
nerwowość
niedociśnienie tętnicze
niepokój
niepokój ruchowy
nudności
skurcze mięśni
wymioty
wysypka
zawroty głowy
zapalenie oskrzeli
wysypka plamkowo-grudkowa
zaburzenia trawienia
obniżenie nastroju
zapalenie zatok
nieproduktywny suchy kaszel
zapalenie błony śluzowej przewodu pokarmowego
zaburzenia lękowe
eozynofilia
kołatanie serca
nieostre widzenie
obrzęk naczynioruchowy
parestezje
skurcz oskrzeli
suchość w ustach
świąd
tachykardia
wielomocz
zaburzenia smaku
zaburzenia widzenia
zapalenie błony śluzowej żołądka
zapalenie trzustki
zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi
zaburzenia rytmu serca
nadmierne pocenie się
zawał serca
zaburzenia czynności nerek
jadłowstręt
ból stawów
uderzenia gorąca
gorączka
podwyższone stężenie bilirubiny i enzymów wątrobowych
obrzęki obwodowe
niewydolność nerek
zaostrzenie astmy
Dławica piersiowa
zmniejszenie apetytu
obniżenie libido
zwiększenie stężenia kwasu moczowego we krwi
Niedokrwienie mięśnia sercowego
zaburzenia błędnika
obrzęk błony śluzowej nosa
wzrost enzymów trzustkowych
ból nadbrzusza
obrzęk naczynioworuchowy jelita cienkiego
nasilenie białkomoczu
epizodyczna impotencja
agranulocytoza
astenia
drżenie
pokrzywka
trombocytopenia
zapalenie naczyń
zapalenie spojówek
złuszczające zapalenie skóry
neutropenia
żółtaczka cholestatyczna
szumy uszne
zaburzenia równowagi
zaburzenia słuchu
zapalenie języka
Zmniejszenie stężenia hemoglobiny
zaburzenia świadomości
erytropenia
zwężenia naczyń
hipoperfuzja
uszkodzenie hepatocytów
nadwrażliwość na światło
ginekomastia
hiponatremia
reakcje anafilaktyczne
rumień wielopostaciowy
zespół Stevensa-Johnsona
pancytopenia
niedokrwistość hemolityczna
zaburzenia węchu
wypadanie włosów
zaostrzenie objawów łuszczycy
reakcje anafilaktoidalne
pęcherzyca
wysypka pęcherzowa
martwica toksyczno-rozpływna naskórka
Zaburzenia uwagi
cholestatyczne zapalenie wątroby
powstawanie przeciwciał przeciwjądrowych
aftowe zapalenie jamy ustnej
przemijający napad niedokrwienny
udar niedokrwienny mózgu
aplazja szpiku
odczuwanie pieczenia
zaburzenia psychomotoryczne
łuszczycowopodobne zapalenie skóry
wysypka liszajowata
objawy Raynauda
cytolityczne zapalenie wątroby
ostra niewydolność wątroby

Działania niepożądane zostały podzielone ze względu na częstotliwość występowania u pacjentów. (Klasyfikacja MdDRA)

Bardzo często
(≥1/10)
Często
(≥1/100 do <1/10)
Niezbyt często
(≥1/1000 do <1/100)
Rzadko
(≥1/10 000 do < 1/1000)
Bardzo rzadko
(<1/10 000)
Częstość nieznana
Nie można ocenić na podstawie dostępnych danych

Objawy przedawkowania ramiprylu

Przyjmowanie nadmiernych ilości ramiprylu grozi wystąpieniem nadmiernego rozszerzenia naczyń krwionośnych połączonym z wyraźnym spadkiem ciśnienia i bradykardią. Dodatkowo istnieje ryzyko rozwoju zaburzeń elektrolitowych (hiperkaliemii) oraz niewydolności nerek.

Mechanizm działania ramiprylu

Ramipril jest przedstawicielem inhibitorów konwertazy angiotensyny, leków obniżających ciśnienie tętnicze krwi.

Mechanizm działania związku polega na hamowaniu syntezy angiotensyny II, hormonu, który wraz reniną oraz aldosteronem uczestniczy w fizjologicznej regulacji wartości ciśnienia krwi. Naturalnie renina wytwarzana jest przez nerki pod wpływem obniżenia ciśnienia tętniczego, co z kolei stymuluje produkcję angiotensyny II z nieaktywnej angiotensyny I, przy aktywności enzymu śródbłonkowego konwertującego formę nieaktywną do powodującej wzrost oporu naczyniowego (poprzez skurcz mięśniówki naczyń)–angiotensyny II. Hormon ten również stymuluje  wydzielanie aldosteronu, który zwiększa resorpcję zwrotną sodu z nerek prowadząc do wzrostu ciśnienia osmotycznego płynów zewnątrzkomórkowych. 

Ramipryl hamując enzym konwertujący angiotensynę do postaci aktywnej, przerywa powyższą kaskadę odpowiadającą za wzrost ciśnienia tętniczego w organizmie. Związek ma również dodatkowe działanie hipotensyjne. Bowiem enzym konwertujący powoduje rozkład bradykininy i kalidyny, substancji fizjologicznie rozszerzających łożysko naczyniowe, zwiększając tym samym ciśnienie. Ramipryl hamując działanie enzymu powoduje wydłużoną aktywność powyższych cząsteczek obniżających wartość ciśnienia.

Substancja, podobnie jak inne inhibitory konwertazy angiotensyny, ma korzystny wpływ na profil metaboliczny. Postuluje się, że wykazuje działanie przeciwmiażdżycowe oraz pozytywnie oddziałuje na gospodarkę węglowodanową. Lek poprawia także parametry hemodynamiczne serca oraz zmniejsza jego neurokrynną aktywację.

Plejotropowe działanie ramiprylu tłumaczy jego zastosowanie w profilaktyce lub leczeniu wielu schorzeń sercowo-naczyniowych.

Wchłanianie ramiprylu

Ramipryl wchłania się szybko z przewodu pokarmowego. Pokarm w istotny sposób nie wpływa na absorpcję leku. Biodostępność związku jest zwykle nie niższa niż 50-60%.

Sam ramipryl jest prolekiem, jego aktywną biologiczną formą jest ramiprylat powstający w organizmie. Jego stężenie maksymalne osiągane jest po upływie 2-4 godzin od podania ramiprylu.

Dystrybucja ramiprylu

Stopień wiązania z białkami osoczowymi dla ramiprylu wynosi 73%, a dla jego aktywnego metabolitu ramiprylatu, 56%. Po podaniu ramiprylu w pojedynczej dawce nie wykryto jego steżenń w mleku kobiecym, natomiast nie dokonano oznaczeń po wielokrotnym podaniu leku.

Metabolizm ramiprylu

Ramipryl (prolek) przekształcany jest w wątrobie oraz nerkach do swojej aktywnej postaci–ramiprylatu. Metabolizm wątrobowy prowadzi również do powstania kwasu oraz estru diektopiperazynowego, a także pochodnej glukuronidowej. W wyniku powyższych przemian ramipryl ulega niemal całkowitemu metabolizmowi.

U osób z niewydolnością wątroby, aktywność esteraz prowadząca do powstania ramiprylatu jest osłabiona. Związek ten powstaje z opóźnieniem w stosunku do populacji niecierpiącej na zaburzenia tego organu.

Wydalanie ramiprylu

Ramipryl, ramiprylat oraz ich metabolity wydalane są głownie na drodze nerkowej. Niewielka ilość usuwana jest wraz z kałem. Okres pólłrwania ramiprylatu wynosi od 13 do 17 godzin.

U pacjentów z niewydolnością nerek obserwuje się wyższe stężenie ramiprylatu w osoczu krwi oraz wydłużony okres pólłrwania związku. Dawki podawanego ramiprylu powinny być dopasowane do wartości klirensu kreatyniny w tej grupie osób.

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl

Ważne: Użytkowanie Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacje w Regulaminie.

Zamnij