Encyklopedia leków

Doustnie, bezpośrednio przed snem. Tabletki należy połykać bez rozgryzania, popijając niewielką ilością płynu. Dawkę i częstotliwość przyjmowania leku ustala lekarz. Leczenie powinno trwać jak najkrócej (nie dłużej niż 4 tygodnie, włącznie z okresem stopniowego odstawiania leku). Nie stosuje się u dzieci do 18 roku życia. Podczas leczenia nie należy spożywać alkoholu.

Gdy chorujesz na miastenię (nużliwość mięśniową), zepół bezdechu sennego, masz spastyczne (skurczowe) schorzenia układu oddechowego. Poinformuj lekarza, jeśli jesteś uzależniony od alkoholu.

Gdy przyjmujesz inne leki działające na ośrodkowy układ nerwowy (uspokajające, przeciwpadaczkowe, przeciwlękowe, przeciwdepresyjne, narkotyczne leki przeciwbólowe, przeciwhistaminowe).

Jeśli jesteś lub przypuszczasz, że jesteś w ciąży, a także gdy karmisz piersią.

Uczucie gorzkiego lub metalicznego smaku w ustach, zaburzenia czynności przewodu pokarmowego, zmniejszenie popędu płciowego i reakcje skórne. W początkowym okresie leczenia może pojawić się senność, zmniejszenie koncentracji, oszołomienie, dezorientacja, osłabienie siły mięśni, niezborność ruchów, ból i zawroty głowy, zaburzenia widzenia, drażliwość, agresywność, nastrój depresyjny, omamy, koszmary sennne, zaburzenia pamięci. Długotrwałe przyjmowanie dużych dawek zopiklonu może być przyczyną psychicznego i fizycznego uzależnienia. Po odstawieniu preparatu, zwłaszcza po długotrwałym stosowaniu, mogą wystąpić objawy odstawienia i bezsenność. Podczas przyjmowania preparatu nie należy prowadzić pojazdów i obsługiwać urządzeń mechanicznych.