Isoniazidum - Isoniazidum - zastosowanie, działanie i opis

Lek podstawowy w zapobieganiu i leczeniu gruźlicy.

Doustnie. Lek należy podawać przed posiłkiem, jedynie w przypadku zaburzeń żołądkowo-jelitowych zaleca się podawanie z posiłkiem. Dawkę i częstotliwość przyjmowania leku ustala lekarz.

Gdy masz zaburzenia w obrazie morfologicznym krwi, ciężką niewydolność wątroby lub nerek, padaczkę.

Gdy przyjmujesz fenytoinę, karbamazepinę, benzodiazepiny, doustne leki przeciwzakrzepowe, disulfiram, cykloserynę, rifampicynę.

Jeśli jesteś lub przypuszczasz, że jesteś w ciąży, a także gdy karmisz piersią. 

Najczęściej występują działania niepożądane ze strony wątroby i układu nerwowego. Ryzyko uszkodzenia wątroby zwiększa się po 60 roku życia oraz jest zależne od spożywania alkoholu i przebytego WZW. Zwykle objawia się zwiększeniem aktywności aminotransferaz. Może również wystąpić zapalenie wątroby. Izoniazyd może powodować obwodową neuropatię, dotyczącą początkowo stóp i dłoni, zależną prawdopodobnie od względnego niedoboru pirydoksyny (objaw częstszy u chorych na cukrzycę, niedożywionych, alkoholików i kobiet ciężarnych). Mogą wystąpić zmiany w obrazie krwi.