Escipram, 10 mg, tabletki powlekane, 30 szt.

Escipram - Escitalopramum - zastosowanie i działanie

Skład:

escitalopram

Postać:

tabletki powlekane

Kategoria: :

Ośrodkowy układ nerwowy

Specjalności: :

Psychiatria

Działanie :

przeciwdepresyjne

Wskazania do stosowania:

Leczenie depresji (ciężkie epizody depresyjne) oraz zaburzeń lękowych, takich jak zaburzenia lękowe z napadami lęku z agorafobią lub bez agorafobii (lęk przed otwartymi przestrzeniami), lęku społecznego (lęk przed kontaktami z ludźmi) oraz zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych.

Dawkowanie:

Doustnie. Dawkę i częstotliwość stosowania leku ustala lekarz. Lek można przyjmować podczas posiłków lub niezależnie od posiłków. W razie potrzeby tabletki można przełamać na dwie części. Uwaga! W trakcie leczenia należy ograniczyć spożywanie alkoholu.

Poinformuj lekarza:

Gdy masz uczulenie na escytalopram lub jakąkolwiek substancję pomocniczą preparatu, skłonność do drgawek, zaburzenia czynności wątroby i/lub nerek, cukrzycę, zmniejszone stężenie sodu we krwi, zwiększoną skłonność do krwawień i łatwego siniaczenia, chorobę serca, nietolerancję niektórych cukrów. Gdy przyjmujesz inne leki. Należy poinformować lekarza przyjmowaniu innych leków. Dotyczy to w szczególności: innych leków przeciwdepresyjnych, selegiliny, antybiotyku linezolid, litu (stosowany w leczeniu zaburzenia afektywnego dwubiegunowego) i tryptofanu, sumatryptanu i podobnych leków (stosowane w leczeniu migreny), tramadolu (stosowany w silnych bólach), cymetydyny i omeprazolu (stosowane w leczeniu wrzodów żołądka), tyklopidyny (stosowaną w celu zmniejszenia ryzyka udaru), preparatów dziurawca zwyczajnego, kwasu acetylosalicylowego lub innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych, warfaryny, dipyrydamolu i fenprokumonu (leki stosowane w celu rozrzedzenia krwi, zwane lekami przeciwzakrzepowymi), meflochiny (stosowana w leczeniu malarii), neuroleptyków (leki stosowane w leczeniu schizofrenii, psychozy), flekainidu, propafenonu i metoprololu (stosowane w chorobach układu sercowo-naczyniowe), rysperydonu, tiorydazyny i haloperydolu (leki przeciwpsychotyczne). Nie należy przyjmować leku Escipram jeśli stosowane są leki przeciwko zaburzeniom rytmu serca lub leki mogące wpływać na pracę serca jak leki przeciwarytmiczne klasy IA i III, leki przeciwpsychotyczne (np. pochodne fenotiazyny, pimozyd, haloperidol), trójcykliczne leki przeciwdepresyjne, niektóre leki przeciwbakteryjne (np. sparfloksacyna, moksyfloksacyna, erytromycyna, pentamidyna, leki przeciw malarii, szczególnie halofantryna), niektóre leki przeciwhistaminowe (astemizol, mizolastyna). Uwaga! Leczenie preparatem Escipram można rozpocząć 14 dni po zakończeniu stosowania nieselektywnych inhibitorów monoaminooksydazy (IMAO). Po zakończeniu stosowania leku Escipram należy zaczekać 7 dni zanim zacznie się stosowanie któregokolwiek z leków należących do powyższej grupy. Gdy jesteś lub przypuszczasz, że jesteś w ciąży, a także gdy karmisz piersią. Lek może być stosowany w ciąży jedynie w przypadkach, gdy spodziewane korzyści dla matki przewyższają potencjalne zagrożenie dla płodu.

Skutki uboczne:

Bardzo często: nudności. Często: niedrożność nosa lub katar (zapalenie zatok), mniejszenie lub zwiększenie łaknienia, lęk, niepokój psychoruchowy, nietypowe sny, trudności w zasypianiu, senność, zawroty głowy, ziewanie, drżenia, uczucie kłucia w obrębie skóry; biegunka, zaparcia, wymioty, suchość w jamie ustnej; nasilone pocenie się; bóle mięśni i stawów; zaburzenia seksualne (opóźnienie wytrysku, zaburzenia wzwodu, osłabienie popędu płciowego oraz trudności w osiąganiu orgazmu u kobiet); uczucie zmęczenia, gorączka; zwiększenie masy ciała. Niezbyt często: pokrzywka, wysypka, świąd; zgrzytanie zębami, pobudzenie, nerwowość, napad lęku, stany splątania (dezorientacji); zaburzenia snu, zaburzenia smaku, omdlenie; rozszerzenie źrenic, zaburzenia widzenia, dzwonienie w uszach (szumy uszne); wypadanie włosów; krwawienie z pochwy; zmniejszenie masy ciała; szybkie bicia serca; obrzęki kończyn górnych lub dolnych; krwawienie z nosa. Rzadko: agresja, depersonalizacja (poczucie utraty własnej tożsamości,), omamy; wolne bicie serca. Lek możne niekorzystnie wpływać na sprawność psychomotoryczną. Nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn, dopóki nie będzie znana indywidualna reakcja na leczenie.