Inovox Ultra, 2,5 mg/ml, roztwór do płukania jamy ustnej, gardła, 150 ml

Opis

Inovox Ultra jest to produkt leczniczy, w postaci roztworu do płukania jamy ustnej, gardła, zawierający substancję czynną flubiprofen. Lek jest stosowany w celu łagodzenia bólu i obrzęku związanego ze stanem zapalnym.

Skład

Substancją czynną leku jest flurbiprofen. 

1 ml roztworu zawiera 2,5 mg flurbiprofenu.

Substancje pomocnicze: glicerol 85%; etanol 96%; sorbitol (E 420); makrogologlicerolu hydroksystearynian; sacharyna sodowa (E 954); olejek eteryczny miętowy; błękit patentowy (E 131); potasu wodorowęglan; sodu wodorotlenek (do ustalenia pH); stężony kwas solny (do ustalenia pH); woda oczyszczona.

Dawkowanie

Ten lek należy zawsze stosować dokładnie według zaleceń lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Zalecane dawkowanie:

Dorośli: płukanie jamy ustnej i gardła od 2 do 3 razy na dobę, po 10 ml roztworu. Roztwór można rozcieńczyć w niewielkiej ilości wody. Roztworu nie należy połykać. Zaleca się stosowanie tego leku przez maksymalnie 3 dni.

Nie należy stosować tego leku przez dłuższy czas i nie należy przekraczać zalecanej dawki. Jeśli po upływie 3 dni nie nastąpiła poprawa lub pacjent czuje się gorzej, należy skontaktować się z lekarzem.

Lek można stosować o dowolnej porze.

Leku nie należy połykać, jednakże przypadkowe połknięcie roztworu nie wiąże się ze szczególnym ryzykiem, ponieważ stosowana dawka flurbiprofenu jest znacznie niższa od zazwyczaj stosowanej dawki przyjmowanej doustnie. Po zakończeniu płukania gardła i (lub) jamy ustnej roztwór należy usunąć z jamy ustnej.

Działanie

Inovox Ultra zawiera jako substancję czynną flubiprofen, który jest niesteroidowym lekiem przeciwzapalnym (NLPZ). Podczas stosowania miejscowego w stanach zapalnych błony śluzowej jamy ustnej i gardła fulbiprofen wykazuje działanie przeciwbólowe i przeciwzapalne.

Wskazania

Inovox Ultra to lek stosowany w objawowym leczeniu podrażnień i stanów zapalnych jamy ustnej i gardła, również tych związanych z bólem (np. zapalenie dziąseł, zapalenie jamy ustnej, zapalenie gardła), a także powstałych w wyniku zabiegów stomatologicznych (leczenia stomatologicznego), u osób dorosłych.

Przeciwwskazania

Nie należy stosować leku w przypadku: nadwrażliwości na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą; reakcji nadwrażliwości (np. astma, pokrzywka) związanej z zastosowaniem flurbiprofenu lub kwas acetylosalicylowego, lub innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ); krwawienia z przewodu pokarmowego lub perforacji w wywiadzie, związanej z zastosowaniem NLPZ.; wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, choroby Crohna, nawracającego wrzodu trawiennego lub krwotoku z przewodu pokarmowego (co najmniej dwa oddzielne epizody potwierdzonego owrzodzenia lub krwawienia); ciężkiej niewydolności serca; ciężkiej niewydolności nerek; ciężkiej niewydolności wątroby; trzeciego trymestru ciąży.

Działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

NALEŻY PRZERWAĆ PRZYJMOWANIE leku i natychmiast skontaktować się z lekarzem jeśli wystąpią poniższe objawy: silne pieczenie lub ból brzuch z powodu wrzodów żołądka i dwunastnicy (niezbyt częste działania niepożądane); nagły, gwałtowny ból w jamie brzusznej (perforacja, wrzód) (niezbyt częste działania niepożądane); krwawienie z żołądka lub jelit (częste działania niepożądane); nadmierne zmęczenie, duszność, obrzęki, objawy niewydolności serca (częste działania niepożądane); zmniejszone wydalanie moczu (częste działania niepożądane); objawy reakcji alergicznych, np. astma, duszność, skurcz oskrzeli, niewyjaśniony świszczący oddech lub skrócony oddech, świąd, nieżyt nosa, wysypki skórne, i inne (niezbyt częste działania niepożądane); obrzęk twarzy, języka lub gardła powodujący trudności w oddychaniu, kołatanie serca, spadek ciśnienia krwi prowadzący do wstrząsu (rzadkie działania niepożądane; mogą wystąpić nawet przy pierwszym użyciu leku); ciężkie reakcje skórne takie jak łuszczenie, powstawanie pęcherzy, ciężkie postacie reakcji skórnych (np. rumień wielopostaciowy, reakcje pęcherzowe, w tym zespół Stevensa-Johnsona toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka (bardzo rzadkie działania niepożądane); zapalenie trzustki (bardzo rzadkie działania niepożądane); incydent mózgowo-naczyniowy (częstość nieznana); aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych (bardzo wysoka gorączka, nagły ból głowy, niemożność zgięcia głowy, nudności, wymioty, splątanie, senność, nadwrażliwość na światło) (częstość nieznana).

Działania niepożądane, które mogą wystąpić:

Często (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 osób): zawroty głowy, ból głowy; zmęczenie, złe samopoczucie, obrzęki; nieprawidłowe wyniki testów czynnościowych wątroby, wydłużony czas krwawienia; niestrawność, biegunka, nudności, wymioty, ból brzucha, wzdęcia, zaparcia.

Niezbyt często (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 100 osób): niedokrwistość; parestezje; zaburzenia widzenia szum w uszach, zawroty głowy; zapalenie żołądka, owrzodzenie jamy ustnej; wysypka, pokrzywka, świąd, plamica, reakcja nadwrażliwości na światło; nadciśnienie tętnicze.

Rzadko (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 1 000 osób): depresja, stan splątania; senność, bezsenność; nefrotoksyczność w różnych postaciach, m.in. cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek, zespół nerczycowy, niewydolność nerek i ostra niewydolność nerek.

Bardzo rzadko (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 000 osób): zaburzenia krwi i układu chłonnego (leukopenia, agranulocytoza, niedokrwistość aplastyczna, neutropenia, małopłytkowość, niedokrwistość hemolityczna); halucynacje; żółtaczka, żółtaczka cholestatyczna, zaburzenia czynności wątroby.

Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):  zapalenie nerwu wzrokowego; zapalenie okrężnicy i choroba Crohna; zapalenie wątroby; kłębuszkowe zapalenie nerek.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem stosowania leku Inovox Ultra należy poinformować lekarza, jeśli pacjent: jest w podeszłym wieku; jest w ciąży lub planuje zajść w ciążę lub karmi piersią; ma zaburzenia czynności wątroby lub nerek; ma zaburzenia czynności serca lub układu krążenia; ma  wrzód trawienny (wrzód żołądka lub dwunastnicy) lub inne choroby żołądka lub jelit; ma astmę; ma toczeń rumieniowaty układowy (SLE, znany jako toczeń) lub mieszaną chorobę tkanki łącznej, choroby wpływające na tkankę łączną, powodujące bóle stawów lub mięśni, zmiany skórne lub zaburzenia funkcjonowania innych narządów; jest odwodniony, ponieważ jest bardziej narażony na wystąpienie zaburzeń czynności nerek; ma zakażenie.

Stosowanie innych leków

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, również o tych, które wydawane są bez recepty.

W szczególności należy poinformować lekarza, jeśli pacjent stosuje: leki moczopędne (leki zwiększające produkcję moczu, np. furosemid i spironolakton); glikozydy nasercowe (leki stosowane w chorobach serca, takie jak digoksyna); inhibitory konwertazy angiotensyny ACE (np. kaptopril) lub antagoniści receptora angiotensyny II (np. losartan), leki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi (nadciśnienia tętniczego); leki przeciwzakrzepowe (np. warfaryna) stosowane w zapobieganiu powstawania zakrzepów krwi; leki zapobiegające agregacji płytek krwi, stosowane do rozrzedzania krwi; lit, stosowany w leczeniu depresji; zydowudynę, lek przeciwwirusowy; metotreksat, stosowany w leczeniu niektórych nowotworów i niektórych rodzajów chorób układu odpornościowego, na przykład reumatoidalnego zapalenia stawów; cyklosporynę i takrolimus, leki immunosupresyjne stosowane do zmniejszenia odpowiedzi immunologicznej; leki znane jako kortykosteroidy, stosowane w leczeniu chorób o podłożu zapalnym (np. prednizon, deksametazon, hydrokortyzon); leki przeciwdepresyjne zwane „selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI)” (np. paroksetyna, fluoksetyna); antybiotyki zwane chinolonami (np. cyprofloksacyna); mifepriston, lek stosowany w celu wywołania poronienia (przyjęty obecnie lub w ciągu ostatnich 12 dni);  jakikolwiek inny lek przeciwzapalny (NLPZ), w tym kwas acetylosalicylowy znany jako aspiryna i leki należące do inhibitorów COX-2 (np. celekoksyb).

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.