Viglita, 50 mg, tabletki, 56 szt.

Opis

Viglita to lek w postaci tabletek, zawierający w składzie wildagliptynę, która należy do grupy leków zwanych „doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi”. Viglita to lek stosowany w leczeniu cukrzycy typu 2. u dorosłych, u których zastosowanie odpowiedniej diety, regularnego wysiłku fizycznego i zmniejszenie masy ciała nie wystarczają do utrzymania prawidłowego stężenia cukru we krwi.

Skład

Substancją czynną leku jest wildagliptyna (Vildagliptinum).

Każda tabletka zawiera 50 mg wildagliptyny.

Substancje pomocnicze: laktoza; karboksymetyloskrobia sodowa (typ A); magnezu stearynian.

Dawkowanie

Ten lek należy zawsze stosować dokładnie według zaleceń lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Dawkowanie ustala lekarz indywidualnie dla pacjenta.

Tabletki należy połykać w całości, popijając wodą. 

Lek Viglita należy przyjmować codziennie, tak długo, jak to zalecił lekarz. Lekarz może zdecydować o długotrwałym leczeniu.

Działanie

Lek Viglita jest lekiem przeciwcukrzycowym. Pobudza trzustkę do wytwarzania insuliny i zmniejszania wytwarzania glukagonu, dlatego pomaga kontrolować stężenie cukru we krwi. Wykazano, że lek zmniejsza stężenie cukru we krwi, co może pomóc w zapobieganiu powikłaniom w przebiegu cukrzycy. Pacjent mimo rozpoczęcia leczenia farmakologicznego cukrzycy, powinien przestrzegać odpowiedniej diety i (lub) wykonywać zalecane ćwiczenia fizyczne.

Wskazania

Viglita jest wskazany w leczeniu cukrzycy typu 2 u dorosłych, zwłaszcza u pacjentów z nadwagą, gdy za pomocą samej diety i ćwiczeń fizycznych nie można uzyskać prawidłowej kontroli glikemii: 

w monoterapii: u pacjentów niedostatecznie kontrolowanych za pomocą diety i aktywności fizycznej oraz u których stosowanie metforminy jest niewłaściwe ze względu na przeciwwskazania lub nietolerancję.

w dwulekowej terapii doustnej, w skojarzeniu z: metforminą u pacjentów, u których glikemia jest niewystarczająco kontrolowana, pomimo podawania maksymalnej tolerowanej dawki metforminy w monoterapii; sulfonylomocznikiem, u pacjentów, u których glikemia jest niewystarczająco kontrolowana, pomimo podawania maksymalnej tolerowanej dawki sulfonylomocznika w monoterapii, oraz u których nie można stosować metforminy z powodu przeciwwskazań lub nietolerancji; tiazolidynodionem u pacjentów, u których glikemia jest niewystarczająco kontrolowana oraz u których można stosować tiazolidynodion.

w trzylekowej terapii doustnej, w skojarzeniu z: sylfonylomocznikiem i metforminą w przypadku, gdy dieta i ćwiczenia fizyczne oraz stosowanie dwulekowej terapii tymi produktami leczniczymi nie zapewniają odpowiedniej kontroli glikemii.

Przeciwwskazania

Nie należy stosować leku w przypadku nadwrażliwości na którykolwiek składnik produktu.

Działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Działanie niepożądane występujące najczęściej podczas przyjmowania wildagliptyny i metforminy: (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 pacjentów): drżenie, ból głowy, zawroty głowy.

Działanie niepożądane występujące najczęściej podczas przyjmowania wildagliptyny i sulfonylomocznika: drżenie, ból głowy, zawroty głowy, osłabienie, niskie stężenie glukozy we krwi,

Działanie niepożądane występujące najczęściej podczas przyjmowania wildagliptyny i glitazonu: zwiększenie masy ciała, opuchnięte ręce, kostki lub stopy (obrzęk).

Działanie niepożądane występujące najczęściej podczas przyjmowania wildagliptyny w monoterapii: zawroty głowy,

Działanie niepożądane występujące najczęściej podczas przyjmowania wildagliptyny, metforminy oraz sulfonylomocznika: zawroty głowy, drżenie, osłabienie, małe stężenie glukozy we krwi, nadmierne pocenie się.

Działanie niepożądane występujące najczęściej podczas przyjmowania podczas przyjmowania wildagliptyny oraz insuliny (z metforminą lub bez niej): często: ból głowy, dreszcze, nudności (mdłości), małe stężenie glukozy we krwi, zgaga.

Więcej informacji w ulotce dołączonej do leku.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Należy poinformować lekarza oraz zachować ostrożność, jeśli pacjent: ma cukrzycę typu 1 (tzn. jeśli organizm pacjenta nie wytwarza insuliny) lub jeśli u pacjenta występuje stan zwany cukrzycową kwasicą ketonową; przyjmuje lek przeciwcukrzycowy zwany sulfonylomocznikiem [lekarz może chcieć zmniejszyć dawkę sulfonylomocznika stosowanego razem z lekiem Viglita, aby uniknąć małego stężenia glukozy we krwi (hipoglikemia)]; ma umiarkowaną lub ciężką chorobę nerek (należy zastosować mniejszą dawkę leku Viglita); jest dializowany; ma chorobę wątroby; ma niewydolność serca; ma bądź miał choroby trzustki.

Częstym powikłaniem cukrzycy są cukrzycowe zmiany skórne. Pacjent powinien przestrzegać zaleceń lekarza lub pielęgniarki dotyczących pielęgnacji skóry i stóp. W czasie przyjmowania leku Viglita, należy zwrócić uwagę na powstawanie nowych pęcherzy lub owrzodzeń. W przypadku ich wystąpienia, pacjent powinien natychmiast skontaktować się z lekarzem.

W trakcie stosowania leku należy wykonywać badania określające czynność wątroby.

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Stosowanie innych leków

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, w tym również o tych, które wydawane są bez recepty.

Szczególnie ważna jest informacja jeśli pacjent stosuje: tiazydy lub inne leki moczopędne (zwane również lekami odwadniającymi); kortykosteroidy (zwykle stosowane w leczeniu stanów zapalnych); leki stosowane w leczeniu tarczycy; określone leki wpływające na układ nerwowy.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży, lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie należy stosować leku u kobiet w okresie ciąży oraz karmiących piersią.

Stosowanie leku u dzieci i młodzieży

Nie należy stosować leku u dzieci w wieku poniżej 18 lat.

Prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn

W przypadku wystąpienia zawrotów głowy, nie należy prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn.