Aviorexan, 50 mg + 50 mg, tabletki powlekane, 10 szt.

Opis

Aviorexan to produkt leczniczy stosowany w celu zapobiegania chorobie lokomocyjnej. Leczy również nudności i wymioty innego pochodzenia. Zawiera w składzie dwie substancje czynne dimenhydraminę i kofeinę. Obie substancje wpływają na zmniejszenie objawów w przebiegu choroby lokomocyjnej. Kofeina łagodzi działanie uspokajające dimenhydraminy.

Skład

Substancjami czynnymi leku są dimenhydramina i kofeina.

Każda tabletka powlekana zawiera 50 mg dimenhydraminy (Dimenhydrinatum) i 50 mg kofeiny (Coffeinum).

Substancje pomocnicze: Rdzeń tabletki: celuloza mikrokrystaliczna; krospowidon Typ A; powidon K 29/32; krzemionka koloidalna bezwodna; magnezu stearynian. Otoczka tabletki: hypromeloza; tytanu dwutlenek (E 171); makrogol 6000; talk.

Dawkowanie

Ten lek należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Lek należy stosować doustnie. Tabletkę należy połykać w całości, popijając wodą lub mlekiem.

Dorośli i młodzież w wieku powyżej 12 lat: Zalecana dawka wynosi 1-2 tabletki. W razie konieczności dawkę można powtórzyć po 4-6 godzinach. Nie należy przekraczać dawki 8 tabletek na dobę. W profilaktyce objawów choroby lokomocyjnej pierwszą dawkę należy zażyć nie później niż 30 minut przed planowaną podróżą.

Nie zaleca się stosowania leku u dzieci w wieku poniżej 12 lat.

Działanie

Dimenhydramina działa przeciwwymiotnie, przeciwuczuleniowo i łagodnie uspokajająco. Początek działania występuje po 20 do 30 minutach i obserwuje się go przez 4 do 6 godzin po podaniu leku.

Kofeina łagodzi działanie sedacyjne dimenhydraminy.

Wskazania

Lek stosuje się w zapobieganiu chorobie lokomocyjnej oraz zapobieganiu i leczeniu nudności i wymiotów innego pochodzenia.

Przeciwwskazania

Nie należy stosować w przypadku: nadwrażliwości na którykolwiek składnik leku; porfirii; ostry ataku astmy; ciężkiego zaburzenia sercowo-naczyniowego; niekontrolowanego nadciśnienia tętniczego; bezsenności i stanów lękowych; padaczki; wrzodów żołądka i (lub) dwunastnicy; ciężkiego zaburzenia wątroby; jaskry z wąskim kątem przesączania; guz chromochłonny nadnerczy.

Działania niepożądane

Jak każdy lek, lek Aviorexan może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Działania niepożądane związane ze stosowaniem dimenhydraminy:

Rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1000 osób): niedokrwistość, leukopenia (zmniejszenie liczby krwinek białych), trombocytopenia (zmniejszenie liczby płytek krwi), pancytopenia (zmniejszenie liczby wszystkich rodzajów krwinek tj. białych, czerwonych i płytek krwi), agranulocytoza (znaczne zmniejszenie liczby pewnego rodzaju krwinek białych - granulocytów lub brak granulocytów we krwi).

Bardzo rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 000 osób): paradoksalne pobudzenie (szczególnie u dzieci mogą wystąpić reakcje paradoksalne, takie jak bezsenność, nerwowość, zmieszanie, drgawki, drażliwość, euforię, delirium, kołatanie serca i drgawki), tachykardia (przyspieszone bicie serca), zaburzenia rytmu serca (m.in. esktrasystolie – dodatkowe skurcze serca, blok serca), zwiększenie ciśnienia tętniczego, obniżenie ciśnienia tętniczego, nasilenie wydzielania wydzieliny oskrzelowej mogące prowadzić do trudności w oddychaniu.

Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych): reakcje anafilaktyczne, reakcje alergiczne, zmniejszenie apetytu, pobudzenie, zaburzenia snu, niepokój, drżenie, senność, uspokojenie (sedacja), zawroty głowy, bóle głowy, zaburzenia widzenia, zwiększenie ciśnienia w oku, nudności, wymioty, biegunka, zaparcia, ból brzucha, suchość w ustach, skórne reakcje alergiczne, nadwrażliwość skóry na światło słoneczne, zapalenie skóry, świąd, wysypka, rumień, trudności w oddawaniu moczu, zaburzenia funkcji seksualnych, nasilenie porfirii, uczucie zmęczenia.

Działania niepożądane związane ze stosowaniem kofeiny:

Często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 osób): bezsenność, pobudzenie, zwiększenie ciśnienia tętniczego, obniżenie ciśnienia tętniczego.

Niezbyt często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 osób): zmniejszenie poziomu glukozy we krwi, zwiększenie poziomu glukozy we krwi, niepokój (stosowanie dużych dawek może powodować nerwicę i lęk), drażliwość, bóle głowy, szumy uszne, uderzenia gorąca, tachykardia (przyspieszone bicie serca), zaburzenia rytmu serca, kołatanie serca (nieprzyjemne uczucie nieregularnego i (lub) mocnego bicia serca), przyspieszona częstość oddechów, nudności, wymioty, biegunka, ból brzucha, częstomocz (konieczność oddawania moczu częściej niż zwykle).

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Podczas stosowania leku należy zachować ostrożność w przypadku pacjentów z: nadwrażliwością na leki stosowane w łagodzeniu alergii (leki przeciwhistaminowe) lub leki z grupy pochodnych ksantyny (m.in. teofilina i aminofilina stosowane w leczeniu astmy i przewlekłej obturacyjnej choroby płuc); rozrostem gruczołu krokowego; trudnościami w oddawaniu moczu; zwężającym wrzodem trawiennym lub zwężeniem odźwiernika; nadczynnością tarczycy; jaskrą z zamkniętym kątem przesączania; chorobami oskrzeli i (lub) płuc: przewlekłym zapaleniem oskrzeli, astmą oskrzelową, obturacyjną chorobą płuc, rozedmą płuc; zaburzeniami rytmu serca; chorobą niedokrwienną serca; cukrzycą.

Stosowanie innych leków

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, w tym również o tych, które wydawane są bez recepty.

W szczególności należy poinformować lekarza, jeśli pacjent stosuje: barbiturany (leki często stosowane jako środki uspokajające); środki uspokajające i kojące; atropina;  trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne; leki o działaniu fotouczulającym (leki zwiększające wrażliwość skóry na słońce i powodujące reakcje alergiczne w wyniku ekspozycji na słońce); aminoglikozydy (rodzaj antybiotyków); disulfiram (stosowany w leczeniu choroby alkoholowej); inhibitory MAO (stosowane w leczeniu depresji); lit (stosowany w leczeniu zaburzenia dwubiegunowego); teofilina (stosowana w leczeniu astmy i przewlekłej obturacyjnej choroby płuc); leki antykoncepcyjne spowalniają metabolizm kofeiny w wątrobie.

Ponadto lek Aviorexan może zmieniać reakcje skórne na alergeny podczas testów skórnych. Nie należy stosować leku Aviorexan przynajmniej przez trzy dni przed planowanymi testami alergicznymi.

Ciąża i karmienie piersią

Przyjmowanie leku Aviorexan z posiłkiem może zmniejszać ryzyko podrażnienia przewodu pokarmowego.

Podczas stosowania leku Aviorexan nie należy spożywać alkoholu, gdyż może on zmieniać i nasilać działanie składników leku.

Stosowanie leku u dzieci i młodzieży

Nie zaleca się stosować leku u dzieci w wieku poniżej 12 lat.