Zatrucia miedzią, nieorganicznymi związkami rtęci, ołowiem, złotem, cynkiem oraz choroba Wilsona (choroba dziedziczna, w której następuje odkładanie się złogów miedzi w niektórych tkankach). Ponadto stosowany jest w chorobach skóry i tkanki łącznej o podłożu autoimmunologicznym, szczególnie w niektórych postaciach reumatoidalnego zapalenia stawów opornego na inne metody leczenia.
Dawkowanie:
Doustnie, przed posiłkiem. Dawkowanie i częstotliwość przyjmowania leku ustala lekarz. Należy zachować przynajmniej godzinny odstęp po podaniu innych leków. Stosowanie leku powoduje zwiększenie dziennego zapotrzebowania na witaminę B6.
Możliwe skutki uboczne:
Zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego: osłabienie łaknienia, zaburzenia smaku, nudności, wymioty, uaktywnienie choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy. Na początku leczenia zwiększa się wrażliwość skóry i może wystąpić utrudnienie gojenia się ran, może wystąpić pokrzywka, swędzenie skóry, gorączka, bóle stawowe, powiększenie węzłów chłonnych. Niekiedy pojawiają się zaburzenia w morfologii krwi: znaczne zmniejszenie ilości białych krwinek, niedokrwistość hemolityczna (spowodowana nadmiernym rozpadaniem się krwinek czerwonych), zaburzenia krzepliwości krwi wynikające ze zmniejszonej ilości płytek krwi oraz białko i krwinki czerwone stwierdzane w badaniach ogólnych moczu, a będące objawami uszkodzenia nerek. Bardzo rzadko występuje łysienie, żółtaczka zastoinowa, niedowłady mięśni, zapalenia trzustki, uszkodzenie nerwu wzrokowego, zmiany skórne o typie liszaja rumieniowatego lub pęcherzycy. Po zastosowaniu u pacjentów uczulonych na penicylinę mogą wystąpić objawy alergiczne.
Poinformuj lekarza:
Gdy masz nadwrażliwość na lek oraz na penicylinę, zaburzenia czynności układu krwiotwórczego.
Gdy przyjmujesz inne leki, które mogą uszkadzać szpik kostny.
Jeśli jesteś lub przypuszczasz, że jesteś w ciąży lub karmisz piersią. Lek jest przeciwwskazany w ciąży i okresie karmienia piersią.