Dipperam HCT, 5 mg + 160 mg + 12,5 mg, tabletki powlekane, 28 szt.

Opis

Lek Dipperam HCT zawiera trzy substancje czynne: amlodypinę, walsartan, hydrochlorotiazyd. Jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego.

Skład

Substancjami czynnymi leku są: amlodypina, walsartan i hydrochlorotiazyd.

Każda tabletka powlekana zawiera 5 mg amlodypiny (Amlodipinum) w postaci amlodypiny bezylanu, 160 mg walsartanu (Valsartanum) i 12,5 mg hydrochlorotiazydu (Hydrochlorothiazidum).

Substancje pomocnicze: celuloza mikrokrystaliczna, krospowidon (typ A), krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian, hypromeloza (typ 2910), tytanu dwutlenek (E171), makrogol 4000, talk.

Dawkowanie

Ten lek należy zawsze stosować dokładnie według zaleceń lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Dawkowanie ustala lekarz indywidualnie dla pacjenta.

Produkt leczniczy Dipperam HCT podajemy doustnie, można przyjmować podczas posiłku lub niezależnie od posiłków. Tabletki należy połykać w całości popijając wodą, każdego dnia o tej samej porze, najlepiej rano.

 

Działanie

Produkt leczniczy Dipperam HCT łączy trzy działające przeciwnadciśnieniowo składniki o dopełniających się mechanizmach kontrolowania ciśnienia krwi u pacjentów z samoistnym nadciśnieniem tętniczym. Amlodypina należy do grupy antagonistów kanału wapniowego, walsartan do grupy antagonistów receptora angiotensyny II, a hydrochlorotiazyd do tiazydowych leków moczopędnych. Połączenie tych substancji ma dodatkowe działanie przeciwnadciśnieniowe.

Wskazania

Dipperam HCT jest wskazany do leczenia samoistnego nadciśnienia tętniczego.

Przeciwwskazania

Nie należy stosować leku w przypadku nadwrażliwości na którykolwiek składnik produktu. Nie stosować leku podczas drugiego i trzeciego trymestru ciąży. Nie stosować u pacjentów z: zburzeniami czynności wątroby, marskością żółciową wątroby, ciężkimi zaburzeniami czynności nerek, bezmoczem i dializoterapią, oporną na leczenie hipokaliemią, hiponatremią, hiperkalcemią i objawową hiperurykemia, ciężkim niedociśnieniem tętniczym, wstrząsem (w tym wstrząsem kardiogennym), zwężeniem drogi odpływu z lewej komory, hemodynamiczną niestabilną niewydolnością serca po ostrym zawale mięśnia sercowego.

Działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Działaniami niepożądanymi zgłaszanymi najczęściej są: zawroty głowy, niskie ciśnienie tętnicze (uczucie omdlewania, oszołomienie, nagła utrata przytomności, małe stężenie potasu we krwi, zwiększone stężenie lipidów we krwi.

Więcej informacji w ulotce dołączonej do leku.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Należy zachować ostrożność zwłaszcza u pacjentów: z małym stężeniem potasu lub magnezu we krwi, z małym stężeniem sodu we krwi, z dużym stężeniem wapna we krwi, z zaburzeniami czynności nerek/wątroby, po przebytym zabiegu przeszczepienia nerki lub jeśli stwierdzono u niego zwężenie tętnic nerkowych, którzy w przeszłości przeszli niewydolność serca albo chorobę niedokrwienną serca, po przebyciu zawału mięśnia sercowego, ze zwężeniami zastawek serca (tzw. stenoza aortalna lub mitralna) lub nieprawidłowym pogrubieniu mięśnia sercowego (tzw. kardiomiopatia przerostowa zawężająca), z rozpoznanym hiperaldosteronizmem. Nie stosować leku jeśli: pacjent ma chorobę o nazwie „układowy toczeń rumieniowaty” („toczeń” lub SLE), pacjent choruje na cukrzycę (duże stężenie cukru we krwi), pacjent ma duże stężenie cholesterolu lub triglicerydów we krwi, światło słoneczne wywołuje u pacjenta reakcje skórne, takie jak wysypka, przyjmowanie innych leków zmniejszających ciśnienie tętnicze lub leków moczopędnych wywołało u pacjenta reakcję alergiczną, zwłaszcza jeśli choruje na astmę lub ma alergie, pacjent miał wymioty lub biegunkę.

Przechowywać lek w temperaturze poniżej 30°C.

Stosowanie innych leków

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, w tym również o tych, które wydawane są bez recepty.

Szczególnie ważna jest informacja jeśli pacjent stosuje: lek stosowany w chorobie Parkinsona (amantadynę), leki przeciwcholinergiczne, leki przeciwdrgawkowe i stabilizujące nastrój leki stosowane w leczeniu padaczki i zaburzenia afektywnego dwubiegunowego (np. karbamazepina, fenobarbital, fenytoina, fosfenytoina, prymidon), lek stosowany w celu zmniejszenia dużego stężenia cholesterolu we krwi (symwastatyna), lek stosowany w celu zapobiegania odrzuceniu przeszczepionego narządu lub w innych sytuacjach klinicznych, tj. reumatoidalne zapalenie stawów lub atopowe zapalenie skóry (cyklosporyna), leki cytotoksyczne (metotreksat lub cyklofosfamid), leki stosowane w leczeniu chorób serca (digoksyna lub inne glikozydy naparstnicy), leki stosowane w chorobach serca (werapamil, diltiazem), środki kontrastujące zawierające jod (stosowane podczas badań obrazowych), leki stosowane w leczeniu cukrzycy (metformina lub insulina), leki stosowane w leczeniu dny (allopurynol), leki zwiększające stężenie cukru we krwi (beta-adrenolityki, diazoksazyd), leki wywołujące zaburzenia rytmu serca typu, leki przeciwarytmiczne, niektóre leki przeciwpsychotyczne, leki zmniejszające stężenie sodu we krwi np. (leki przeciwdepresyjne, przeciwpsychotyczne, przeciwpadaczkowe), leki zmniejszające stężenie potasu we krwi np. (leki moczopędne, kortykosteroidy, leki przeczyszczające, amfoterycyna lub penicylina benzylowa), leki zwiększające ciśnienie tętnicze np (adrenalina lub noradrenalina), leki stosowane w leczeniu zakażenia HIV/AIDS (np. rytonawir, indynawir, nelfinawir), leki stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych (np. ketokonazol, itrakonazol), leki stosowane w owrzodzeniu i zapaleniu przełyku (karbenoksolon), leki stosowane w celu złagodzenia bólu lub zapalenia, zwłaszcza niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), w tym wybiórcze inhibitory cyklooksygenazy 2 (inhibitory COX-2), leki zwiotczające mięśnie (leki stosowane w celu zmniejszenia napięcia mięśniowego stosowane podczas operacji);  glicerolu triazotan („nitrogliceryna”) i inne azotany lub inne substancje rozszerzające naczynia krwionośne, inne leki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego, lek stosowany na przykład w leczeniu gruźlicy (ryfampicyna), antybiotyk (erytromycyna, klarytromycyna), ziele dziurawca, lek podawany w infuzji w przypadku znaczących zaburzeń temperatury ciała (dantrolen), witamina D i sole wapnia.

Stosowanie leku z jedzeniem i piciem

Lek Dipperam HCT można przyjmować podczas posiłku lub niezależnie od posiłków. Tabletki należy połykać w całości popijając wodą, każdego dnia o tej samej porze, najlepiej rano.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży, lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Jeśli pacjentka karmi lub zamierza karmić piersią, nie powinna przyjmować leku Dipperam HCT.

Stosowanie leku u dzieci i młodzieży

Lek Dipperam HCT nie może być stosowany u dzieci i młodzieży.

Prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn

Lek Dipperam HCT może powodować zawroty głowy, senność, nudności lub ból głowy. W razie wystąpienia tych objawów nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać narzędzi lub maszyn.