Betaloc, 1 mg/ml; 5 ml, roztwór do wstrzykiwań, 5 ampułek (MZ R/2335)

Opis

Betaloc to lek w roztworu do wstrzykiwań. Zawiera w składzie metoprolol, który należy do grupy leków nazywanych lekami blokującymi receptory β-adrenergiczne (β-adrenolityki). Działanie leku polega na blokowaniu receptorów β1 znajdujących się w sercu, co objawia się zmniejszeniem częstości rytmu serca i kurczliwości mięśnia sercowego i w konsekwencji prowadzi do obniżenia ciśnienia tętniczego.

Skład

Substancją czynną jest metoprolol.

1 ml roztworu do wstrzykiwań zawiera 1 mg metoprololu winianu (Metoprololi tartras).

Substancje pomocnicze: sodu chlorek i woda do wstrzykiwań.

Dawkowanie

Ten lek należy zawsze stosować dokładnie według zaleceń lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Dawkowanie ustala lekarz indywidualnie dla pacjenta.

Lek Betaloc przeznaczony jest do stosowania w szpitalu i powinien być podawany przez personel mający doświadczenie w leczeniu tym produktem.

Lek należy podawać dożylnie.

Działanie

Działanie leku polega na blokowaniu receptorów β1 znajdujących się w sercu, co objawia się zmniejszeniem częstości rytmu serca i kurczliwości mięśnia sercowego i w konsekwencji prowadzi do obniżenia ciśnienia tętniczego.

Wskazania

Wskazania do stosowania leku Betaloc: Leczenie częstoskurczów, szczególnie nadkomorowych; Wczesne zastosowanie leku Betaloc we wstrzyknięciu dożylnym u pacjentów z ostrym zawałem mięśnia sercowego zmniejsza obszar zawału i ryzyko wystąpienia migotania komór. Zmniejszenie nasilenia bólu po zastosowaniu leku, może zmniejszyć konieczność stosowania leków przeciwbólowych z grupy opioidów; Zastosowanie leku Betaloc w ostrym zawale mięśnia sercowego zmniejsza śmiertelność.

Przeciwwskazania

Nie należy stosować leku jeśli pacjent ma: nadwrażliwość na którykolwiek składnik produktu; wstrząs kardiogenny; zespół chorego węzła zatokowego (chyba że wszczepiony jest rozrusznik serca); blok przedsionkowo-komorowy II lub III stopnia; niewyrównaną niewydolność serca (obrzęk płuc, niedokrwienie narządów lub niedociśnienie); istotną klinicznie bradykardię zatokową; ciężkie zaburzenie krążenia w tętnicach obwodowych; kwasicę metaboliczną; nieleczony guz chromochłonny nadnerczy; podejrzenie świeżego zawału mięśnia sercowego, jeśli czynność serca jest wolniejsza niż 45 skurczów na minutę, odstęp PQ jest dłuższy niż 0,24 s lub ciśnienie skurczowe jest mniejsze niż 100 mmHg.

Krótkotrwałe lub długotrwałe leczenie produktami leczniczymi o działaniu inotropowym, działającymi agonistycznie na receptory β-adrenergiczne.

Działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Działania niepożądane występujące bardzo często (mogą wystąpić u co najmniej 1 na 10 pacjentów): zmęczenie.

Działania niepożądane występujące często (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 pacjentów): zawroty głowy, ból głowy, zwolnienie czynności serca; należy niezwłocznie poinformować o tym lekarza, bo może on zmniejszyć dawkę leku lub stopniowo zaprzestać podawania leku, kołatanie serca, zmiany ciśnienia tętniczego związane ze zmianą pozycji ciała (bardzo rzadko z omdleniem), duszność podczas wysiłku, nudności, ból brzucha, biegunka, zaparcie, uczucie ziębnięcia rąk i stóp.

Więcej informacji w ulotce dołączonej do leku.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Należy zachować ostrożność oraz poinformować lekarza, jeśli pacjent: ma astmę oskrzelową; ma ból w klatce piersiowej, spowodowany dławicą Prinzmetala; ma zaburzenia krążenia lub niewydolność serca; ma chorobę wątroby; ma zaburzenia przewodzenia w sercu (blok serca I stopnia); ma chromanie przestankowe (męczenie się i słabnięcie jednej lub obu nóg podczas chodzenia); choruje na cukrzycę; ma nadczynność tarczycy; ma guz chromochłonny nadnerczy; ma łuszczycę.

Lek należy przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.

Stosowanie innych leków

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować, również tych, które wydawane są bez recepty.

Szczególnie ważna jest informacja jeśli pacjent stosuje: propafenon, amiodaron, chinidynę, werapamil, diltiazem, klonidyna, dyzopiramid, hydralazyna, glikozydy naparstnicy/digoksyna (leki stosowane w chorobach układu krążenia); pochodne kwasu barbiturowego (lek przeciwpadaczkowy); leki przeciwzapalne (np. indometacynę i celekoksyb); adrenalinę (lek stosowany w ostrym wstrząsie i ciężkiej reakcji alergicznej); fenylopropanolaminę (lek podawany na błonę śluzową nosa); difenhydraminę (lek stosowany w chorobach alergicznych); terbinafinę (lek stosowany w zakażeniach grzybiczych); ryfampicynę (antybiotyk); inne leki beta-adrenolityczne (np. krople do oczu); inhibitory MAO (leki stosowane w depresji i chorobie Parkinsona); wziewne anestetyki (leki stosowane w znieczuleniu); leki stosowane w leczeniu cukrzycy: objawy małego stężenia cukru we krwi mogą być maskowane; cymetydynę (lek stosowany w leczeniu zgagi i zarzucania kwaśnej treści żołądka do przełyku); paroksetynę, fluoksetynę i sertralinę (leki stosowane w depresji); liodakinę (lek miejscowo znieczulający).

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie zaleca się stosowania leku u kobiet w ciąży i karmiących piersią.

Stosowanie leku u dzieci i młodzieży

Nie należy stosować leku u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.

Prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn

Jeżeli po zastosowaniu leku wystąpią zawroty głowy, pacjent nie powinien prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.