Levalox, 250 mg, tabletki powlekane, 10 szt.

Opis

Tabletki powlekane Levalox zawierają substancję czynną lewofloksacynę. Lewofloksacyna jest antybiotykiem chinolonowym. Działa bakteriobójczo na bakterie wywołujące zakażenia w organizmie.

Skład

Substancją czynną leku jest lewofloksacyna (Levofloxacinum).

Każda tabletka powlekana zawiera 250 mg lewofloksacyny (Levofloxacinum) w postaci lewofloksacyny półwodnej

Substancje pomocnicze: Rdzeń tabletki: celuloza mikrokrystaliczna, hydroksypropyloceluloza, krospowidon (typ A), magnezu stearynian. Otoczka tabletki: hypromeloza 6cP, hypromeloza 3cP, makrogol 4000, indygokarmin (E 132) lak, żółcień pomarańczowa (E 110) lak, tytanu dwutlenek (E 171), żelaza tlenek czerwony (E 172).

Dawkowanie

Ten lek należy zawsze stosować dokładnie według zaleceń lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Dawkowanie ustala lekarz indywidualnie dla pacjenta.

Levalox w postaci tabletek powlekanych należy podawać doustnie. Tabletki należy połykać w całości, można przyjmować je podczas posiłku lub między posiłkami. Tabletki można podzielić na równe dawki. 

Działanie

Levalox działa przeciwbakteryjnie. Efekt bakteriobójczy wywiera lewofloksacyna, należąca do antybiotyków z grupy fluorochinolonów.

Wskazania

Wskazania do stosowania leku Levalox: pozaszpitalne zapalenie płuc; ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek i powikłane zakażenia układu moczowego; przewlekłe bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego; płucna postać wąglika: zapobieganie zakażeniom po kontakcie z bakteriami i leczenie.

Przeciwwskazania

Nie należy stosować leku w przypadku: nadwrażliwości na substancję czynną lub którykolwiek składnik preparatu; padaczki; zapalenia ścięgna, związanego ze stosowaniem fluorochinolonów; dzieci i młodzieży w okresie wzrostu; kobiet w ciąży; kobiet karmiących piersią.

Działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Działania niepożądane występujące często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 pacjenta na 10): problemy ze snem; ból głowy, zawroty głowy; nudności, wymioty i biegunka; zwiększenie aktywności niektórych enzymów wątrobowych we krwi.

Więcej informacji w ulotce dołączonej do leku.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Należy skonsultować się z lekarzem, jeśli pacjent: ma 60 lat lub więcej; stosuje kortykosteroidy, nazywane czasami steroidami; miał kiedykolwiek w przeszłości drgawki (napad padaczkowy); miał w przeszłości uszkodzenie mózgu spowodowane udarem mózgu lub innym urazem mózgu; ma problemy z nerkami; ma zaburzenie nazywane „niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej”; miał kiedykolwiek w przeszłości problemy ze zdrowiem psychicznym; miał kiedykolwiek w przeszłości problemy z sercem: należy zachować ostrożność podczas stosowania tego leku, jeśli u pacjenta od urodzenia występuje lub w jego rodzinie stwierdzono wydłużenie odstępu QT (widoczne w badaniu EKG, tj. badaniu aktywności elektrycznej serca), u pacjenta występują zaburzenia elektrolitów we krwi (zwłaszcza małe stężenie potasu lub magnezu we krwi), pacjent ma spowolniony rytm serca (nazywany „bradykardią”), praca serca pacjenta jest osłabiona (niewydolność serca), u pacjenta wystąpił w przeszłości zawał serca (zawał mięśnia sercowego), pacjent jest kobietą lub osobą w podeszłym wieku lub przyjmuje inne leki, które powodują nietypowe zmiany w zapisie EKG; jeśli u pacjenta stwierdzono poszerzenie dużego naczynia krwionośnego (tętniak aorty lub dużej tętnicy obwodowej); jeśli w przeszłości wystąpiło u pacjenta rozwarstwienie aorty (rozdarcie ściany aorty); jeśli w rodzinie występowały przypadki tętniaka aorty lub rozwarstwienia aorty, inne czynniki ryzyka lub stany predysponujące (np. choroby tkanki łącznej takie jak zespół Marfana lub postać naczyniowa zespołu Ehlersa-Danlosa, lub choroby naczyń krwionośnych takie jak zapalenie tętnic Takayasu, olbrzymiokomórkowe zapalenie tętnic, choroba Behceta, nadciśnienie tętnicze lub potwierdzona miażdżyca tętnic); choruje na cukrzycę; miał kiedykolwiek w przeszłości problemy z wątrobą; choruje na miastenię; w przypadku wystąpienia nagłego silnego bólu brzucha, pleców lub w klatce piersiowej, należy się natychmiast zgłosić do oddziału ratunkowego; u pacjenta kiedykolwiek wystąpiła ciężka wysypka skórna lub złuszczanie skóry, powstawanie pęcherzy i (lub) owrzodzenia jamy ustnej po zastosowaniu lewofloksacyny.

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. 

Stosowanie innych leków

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, w tym również o tych, które wydawane są bez recepty.

Szczególnie ważna jest informacja jeśli pacjent stosuje: kortykosteroidy, stosowane w stanach zapalnych; warfarynę, stosowaną w celu rozrzedzenia krwi; teofilinę stosowaną w problemach z oddychaniem; niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), stosowane w bólu i stanach zapalnych (kwas acetylosalicylowy, ibuprofen, fenbufen, ketoprofen, indometacyna); cyklosporynę, stosowaną po przeszczepieniu narządu; leki wpływające na rytm serca (leki przeciwarytmiczne, takie jak chinidyna, hydrochinidyna, dizopiramid, sotalol, dofetylid, ibutylid i amiodaron);trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, takie jak amitryptylina i imipramina); leki przeciwpsychotyczne; antybiotyki „makrolidowe”, takie jak erytromycyna, azytromycyna i klarytromycyna); probenecyd, stosowany w dnie moczanowej; cymetydynę, stosowaną w leczeniu choroby wrzodowej i zgagi.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży, lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Decyzję o stosowaniu leku w ciąży i w okresie karmienia piersią podejmuje lekarz.

Stosowanie leku u dzieci i młodzieży

Levalox jest przeciwskazany do stosowania u dzieci i młodzieży.

Prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn

W przypadku pojawienia się działań niepożądanych, takich jak: zawroty głowy, senność, uczucie wirowania, zaburzenia widzenia, pacjent nie powinien prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn.