Refundowany

insulina Abasaglar, 100 j.m./ml; 3 ml, roztwór do wstrzyknięć, 10 szklanych wkładów

iniekcje

Aby odebrać ten lek w aptece musisz okazać ważną w dniu odbioru receptę.

310,01 zł

0,00 zł

93,00 zł

Cena zależna od przysługującej odpłatności.

Jak wybrać odpłatność info

ODBIERZ W 30 MINUT

310,01 zł

Dostępny w 486 aptekach.

Zarezerwuj i odbierz w dogodnym dla siebie momencie. Dla tego produktu nie obowiązuje minimalna wartość zamówienia.

Zarezerwuj w aptece

Formy dostawy dla tego produktu

Opcja niedostępna?

ODBIÓR W APTECE

Odbiór w aptece

0,00 zł

Sprawdź lokalizację
WYSYŁKA KURIEREM

Kurier DHL

Kurier GLS

Kurier PHARMALINK
ODBIÓR W PUNKCIE

Automaty DHL i punkty POP

Automaty i punkty odbioru GLS

Paczkomat INPOST

O produkcie

Producent

ELI LILLY
Żwirki i Wigury 18a
Warszawa

Opis

Abasaglar to długodziałająca insulina stosowana u cukrzyków.

Skład

Substancją czynną jest insulina glargine.

1 ml zawiera 100 jednostek insuliny glargine.

Substancje pomocnicze: cynku tlenek, metakrezol, glicerol, sodu wodorotlenek, kwas solny, woda do wstrzykiwań.

Dawkowanie

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza.

Abasaglar jest insuliną długo działającą. Lekarz może zalecić jej stosowanie łącznie z insulina krótkodziałającą lub doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi. Abasaglar zazwyczaj podaje się raz na dobę. Lek wstrzykuje się podskórnie (nie dożylnie). Miejsce wstrzyknięcia należy zmieniać.

Przed wstrzyknięciem insuliny należy zawsze sprawdzać wkład – powinien być przezroczysty, bezbarwny i nie zawierać żadnych zanieczyszczeń (podobny do wody). Należy usunąć pęcherzyki powietrza.

Bez porozumienia z lekarzem nie należy przerywać leczenia.

Działanie

Abasaglar to zmodyfikowana insulina, bardzo zbliżona do insuliny ludzkiej. Glargine jest insuliną długodziałającą dzięki czemu wykazuje stałe i długotrwałe działanie obniżające poziom cukru we krwi.

Wskazania

Abasaglar stosuje się w leczeniu cukrzycy u osób powyżej 2 roku życia: dzieci, młodzieży, dorosłych.

Przeciwwskazania

Leku nie stosować w przypadku uczulenia na insulinę glargine lub którąkolwiek substancję pomocniczą.

Działania niepożądane

Jak każdy lek, Abasaglar może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

W poniższej tabeli przedstawiono najczęściej występujące efekty uboczne insuliny Abasaglar.
U młodszych pacjentów częściej niż u dorosłych występują reakcje w miejscu wstrzyknięcia (ból, odczyn, wysypki).

**Działania niepożądane – insulina Abasaglar**
Częste	zmiany skórne w miejscu wstrzyknięcia (przy rzadkich zmianach miejsca aplikacji: lipoatrofia lub lipohipertrofia); odczyny skórne w miejscu wstrzyknięcia: zaczerwienienie, niezwykle silny ból w czasie wstrzyknięcia, swędzenie, pokrzywkę, obrzęk lub zapalenie
Rzadkie	zaburzenia oka związane z wahaniami cukru we krwi takie jak: zaburzenia widzenia, przemijająca utrata wzroku (u chorych z retionpatią proliferacyjną); zatrzymanie wody w organizmie (obrzęki łydek, kostek)

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Należy stosować się do wskazówek lekarza odnośnie pomiaru poziomu cukru we krwi i właściwej kontroli poziomu glikemii.

Należy zapoznać się ze sposobem postępowania z wkładami oraz techniką używania pena.

Nieużywane wkłady insuliny należy przechowywać w lodówce (2 – 8°C). Nie zamrażać.

Wkłady, które obecnie są w użyciu lub wkład zapasowy można przechowywać do 28 dni w temperaturze nie wyższej niż 30°C. Należy je chronić przed światłem i ciepłem. Wkładu we wstrzykiwaczu nie wolno przechowywać w lodówce.

Stosowanie innych leków

Niektóre leki mogą wpływać na stężenie cukru we krwi i przez to może być wymagana zmiana dawka insuliny.

Leki wpływające na poziom cukru we krwi
Leki mogące obniżać poziom cukru we krwi	wszystkie inne leki stosowane w leczeniu cukrzycy, inhibitory enzymu konwertazy angiotensyny (ACE) (stosowane w leczeniu niektórych chorób sercalub wysokiego ciśnienia krwi), dizopyramid (stosowany w leczeniu niektórych chorób serca), fluoksetyna (stosowana w leczeniu depresji), fibraty (stosowane do obniżenia podwyższonego poziomu tłuszczów we krwi), inhibitory monoaminooksydazy (MAO) (stosowane w leczeniu depresji), pentoksyfilina, propoksyfen, salicylany (takie jak kwas acetylosalicylowy stosowany w łagodzeniubólu i obniżaniu gorączki), analogi somatostatyny (takie jak oktreotyd, stosowany w leczeniu niezbyt częstego zaburzenia polegającego na wydzielaniu nadmiernej ilości hormonu wzrostu), antybiotyki sulfonamidowe.
Leki mogące podwyższać poziom cukru we krwi	kortykosteroidy (takie jak kortyzon stosowany w leczeniu stanów zapalnych), danazol (lek wpływający na owulację), diazoksyd (stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi), leki moczopędne (stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi lub nadmiernego zatrzymywania płynów w organizmie), glukagon (hormon trzustki stosowany w leczeniu ciężkiej hipoglikemii), izoniazyd (stosowany w leczeniu gruźlicy), estrogeny i progestageny (takie jak leki antykoncepcyjne stosowane do kontroli urodzeń), pochodne fenotiazyny (stosowane w leczeniu zaburzeń psychicznych), somatropina (hormon wzrostu), leki sympatykomimetyczne [takie jak epinefryna (adrenalina), salbutamol, terbutalina stosowane w leczeniu astmy], hormony tarczycy (stosowane w leczeniu nieprawidłowej czynności tarczycy), nietypowe leki przeciwpsychotyczne (takie jak klozapina, olanzapina), inhibitory proteazy (stosowane w leczeniu zakażeń HIV).
Leki mogące zarówno obniżać jak i podwyższać poziom cukru we krwi	leków beta-adrenolitycznych (stosowanych w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi), klonidyny (stosowanej w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi), soli litu (stosowanych w leczeniu zaburzeń psychicznych), pentamidyna (stosowana w leczeniu niektórych infekcji powodowanych przez pasożyty).

Leki beta-adrenolityczne oraz inne leki sympatykolityczne (takie jak klonidyna, guanetydyna i rezerpina) mogą osłabić lub całkowicie ukryć pierwsze objawy ostrzegawcze hipoglikemii pomocne w jej rozpoznaniu.