Calcium Resonium, 1,2g Ca2+/15g, proszek, 300 g

Opis

Calcium Resonium to lek w postaci proszku doustnego lub do sporządzania zawiesiny doodbytniczej, zawiera substancję czynną sól wapniową sulfonowanej żywicy polistyrenowej. Lek należy do grupy leków nazywanych „żywicami jonowymiennymi”. Calcium Resonium jest wskazany w leczeniu hiperkaliemii (zbyt dużego stężenia potasu we krwi).

Skład

Substancją czynna leku jest sól wapniowa sulfonowanej żywicy polistyrenowej.

15 g proszku zawiera 1,2 g jonów wapnia w postaci Calcii polystyreni sulfonas (sól wapniowa sulfonowanej żywicy polistyrenowej) 99,934%.
Jeden gram produktu zawiera 1,6-2,4 mmol wapnia (ok. 8% wagowych).

Substancje pomocnicze: wanilina, sacharyna.

Dawkowanie

Ten lek należy zawsze stosować dokładnie według zaleceń lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Dawkowanie ustala lekarz indywidualnie dla pacjenta.

Lek należy stosować doustnie lub doodbytniczo. 

W przypadku stosowania doustnego ważne jest, aby pacjent przyjął pozycję siedzącą podczas przyjmowania leku w celu uniknięcia wdychania proszku do płuc.

W przypadku podawania doodbytniczego, należy starać się utrzymać lek w tylnym odcinku przewodu pokarmowego przez przynajmniej 9 godzin. Następnie okrężnicę należy wypłukać w celu usunięcia żywicy.

Lek Calcium Resonium należy podawać 3 godziny przed lub 3 godziny po przyjęciu innych leków podawanych doustnie.

Działanie

Lek Calcium Resonium usuwa nadmiar potasu z organizmu, przywracając jego prawidłowe stężenie we krwi.

Wskazania

Lek Calcium Resonium jest wskazany w leczeniu hiperkaliemii (zbyt dużego stężenia potasu we krwi). Calcium Resonium jest również zalecany do stosowania u pacjentów, u których stosowanie soli sodowej sulfonowanej żywicy polistyrenowej (Resonium A) jest niewskazane ze względu na zawartość sodu.

Przeciwwskazania

Nie należy stosować leku w przypadku: nadwrażliwości na którykolwiek składnik produktu; stężenia potasu w surowicy mniejszego niż 5 mmol/l; stanów związanych z hiperkalcemią (np. nadczynność przytarczyc, szpiczak mnogi, sarkoidoza lub rak z przerzutami); nadwrażliwości na sulfonowane żywice polistyrenowe w wywiadzie; niedrożności jelit; noworodków z atonią jelit (pooperacyjną lub spowodowaną przez leki); pacjentów przyjmujących sól sulfonowanej żywicy polistyrenowej w monoterapii lub w połączeniu z sorbitolem może występować zwężenie przewodu pokarmowego, niedokrwienie jelit oraz inne powikłania dotyczące jelit (martwica i perforacja).

Działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. 

Należy natychmiast powiadomić lekarza lub pielęgniarkę w przypadku wystąpienia któregokolwiek z następujących ciężkich działań niepożądanych: silny ból brzucha, ból odbytu; wzdęcia, ciężkie zaparcia; nasilone nudności i wymioty; czarne, krwawe lub smoliste stolce, odkrztuszanie krwi lub wymioty przypominające fusy po kawie; reakcja alergiczna. Objawy mogą obejmować: wysypkę, trudności z połykaniem lub oddychaniem, obrzęk warg, twarzy, gardła lub języka; krew w wymiocinach lub czarne, smoliste stolce.

Należy powiadomić lekarza lub pielęgniarkę w przypadku wystąpienia któregokolwiek z następujących działań niepożądanych: uczucie zmęczenia, dezorientacji, osłabienie siły mięśni, skurcze lub zaburzenia rytmu serca; uczucie roztrzęsienia, drżenie lub skurcze mięśni. Może to być spowodowane małym stężeniem wapnia lub magnezu w organizmie; zwiększone pragnienie lub potrzeba częstego oddawania moczu; wysokie ciśnienie krwi, problemy z nerkami, problemy z sercem lub obrzęk kończyn. Może to być spowodowane dużym stężeniem sodu w organizmie; rozstrój żołądka, ból w jelitach, zwężenie przewodu pokarmowego lub niedrożność jelit; silny ból brzucha lub zapaść; utrata apetytu. • nudności, wymioty, zaparcie lub biegunka; skrócenie oddechu lub kaszel. Mogą to być pierwsze objawy poważnego zakażenia w obrębie klatki piersiowej. Może to być spowodowane przypadkowym przedostaniem się leku do płuc z wdychanym powietrzem; zatrzymanie (zaklinowanie) stolca po doodbytniczym podaniu leku, zwłaszcza u dzieci oraz złogi (bezoary) po podaniu doustnym.

Więcej informacji w ulotce dołączonej do leku.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem stosowania leku należy poinformować lekarza, jeśli: pacjent przyjmuje inne leki podawane doustnie; pacjent ma problemy z sercem; pacjent ma wysokie ciśnienie krwi; pacjent ma problemy z nerkami; pacjent ma opuchnięte ręce lub nogi (obrzęk); pacjent ma niskie stężenie potasu, wapnia lub magnezu we krwi; pacjent ma zaparcia; pacjent ma nieprawidłowe wypróżnienia z powodu choroby (w tym występujące po operacji lub spowodowane przez leki), ponieważ mogą one powodować różne zaburzenia, w tym wzdęcia, ciężkie zaparcia, zmniejszony dopływ krwi do jelita lub pęknięcie jelita; lek został przepisany dziecku, które jest wcześniakiem, miało małą masę urodzeniową lub ma zmniejszoną ruchliwość jelit.

Lek należy przechowywać w suchym miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Stosowanie innych leków

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, w tym również o tych, które wydawane są bez recepty. 

W szczególności należy powiedzieć lekarzowi, jeżeli pacjent przyjmuje: leki zawierające sorbitol; leki zawierające sole, takie jak magnez, potas lub wapń; niektóre leki stosowane w zaparciach (leki przeczyszczające), które zawierają magnez; niektóre leki stosowane w niestrawności (leki zobojętniające kwas żołądkowy), które zawierają magnez lub glin; digoksynę lub podobne leki z naparstnicy – stosowane w problemach z sercem; lewotyroksynę lub tyroksynę – stosowane w niedoczynności tarczycy; lit – stosowany w chorobach psychicznych.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży, lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Decyzję o stosowaniu leku w okresie ciąży i podczas karmienia piersią, podejmuje lekarz.

Stosowanie leku u dzieci i młodzieży

Decyzję o stosowaniu leku u dzieci podejmuje lekarz.