Heparinum WZF, 5000 IU/ml; 5 ml, roztwór do wstrzyknięć, 10 fiolek

Opis

Heparinum WZF jest to lek w postaci roztworu do wstrzykiwań. Zawiera w składzie heparynę niefracjonowaną, substancję działającą przeciwzakrzepowo.

Skład

Substancją czynną leku jest heparyna niefrakcjonowana (Heparinum natricum).

Każdy ml roztworu zawiera 5 000 IU heparyny sodowej (Heparinum natricum).

Substancje pomocnicze: sodu chlorek; alkohol benzylowy; sodu wodorotlenek 10% (do ustalenia pH); woda do wstrzykiwań.

Dawkowanie

Ten lek należy zawsze stosować dokładnie według zaleceń lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Heparinum WZF podaje zwykle personel medyczny.

Lek stosuje się dożylnie, poprzez wstrzyknięcie bezpośrednio do żyły lub podanie w kroplówce.

Działanie

Heparinum WZF działa przeciwzakrzepowo. Zmniejsza zdolność krwi do krzepnięcia, przez co zapobiega tworzeniu się zakrzepów w naczyniach krwionośnych.

Wskazania

Leczeniu chorób zakrzepowych: zakrzepowego zapalenia żył głębokich, zatoru tętnicy płucnej, niestabilnej dławicy piersiowej, ostrych obwodowych zatorów tętniczych.

Zabiegi przeprowadzane w tzw. krążeniu pozaustrojowym i zabiegach hemodializy (stosowane w celu usunięcia substancji toksycznych z krwi w przypadku ciężkich zaburzeń czynności nerek);

Rozpoznawanie i leczenie ostrych i przewlekłych zaburzeń krzepnięcia takich jak, np. zespół wykrzepiania wewnątrznaczyniowego

Przepłukiwanie cewników dożylnych i kaniul, aby zapewnić ich drożność przed podaniem iniekcji dożylnej.

Przeciwwskazania

Nie należy stosować leku w przypadku: nadwrażliwości na substancję czynną lub którykolwiek składnik preparatu; niekontrolowanego krwawienia z miejsc takich jak, np.: wrzód trawienny, miejsc objętych procesem nowotworowym, żylaków odbytu; krwotoku wewnątrzczaszkowego, zakrzepica naczyń krwionośnych mózgu, zagrażające poronienie, bakteryjne zapalenie wsierdzia, retinopatie; hemofilii, skazy krwotocznej, z wyjątkiem zespołu wykrzepiania wewnątrznaczyniowego; małopłytkowości aktualnej lub małopłytkowości; chorób wątroby o ciężkim przebiegu (w tym żylaki przełyku); plamicy; czynnej gruźlicy; nadciśnienia tętniczego o ciężkim przebiegu; zwiększonej przepuszczalności naczyń włosowatych; rozległego urazu.

Z uwagi na możliwość wystąpienia krwotoków po zabiegu chirurgicznym, podawanie heparyny jest przeciwwskazane przed operacjami okulistycznymi i neurochirurgicznymi. Miesiączka nie stanowi przeciwwskazania do stosowania leku.

Działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Należy natychmiast powiedzieć lekarzowi prowadzącemu: jeśli wystąpi krwawienie, które może wskazywać, że pacjent otrzymał więcej leku niż było mu potrzebne; jeśli u pacjenta wystąpią pierwsze objawy uczulenia (np. obrzęk twarzy, warg, języka, gardła, powodujący trudności w oddychaniu lub przełykaniu, pokrzywka, świąd, zapalenie spojówek). Takie objawy występują rzadko po zastosowaniu heparyny.

Więcej informacji w ulotce dołączonej do leku.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Należy zachować ostrożność oraz poinformować lekarza, jeśli pacjent: ma nadwrażliwość na heparyny drobnocząsteczkowe; ma cukrzycę; miał kwasice metaboliczną (pojawienie się we krwi kwaśnych produktów przemiany materii, np. węglowodanów); ma dolegliwości powodujące zwiększenie stężenia potasu we krwi lub pacjent stosuje leki oszczędzające potas, ponieważ heparyna może spowodować zwiększenie stężenia potasu we krwi; ma zmniejszenie liczby płytek krwi (gdy heparynę stosuje się długotrwale); ma ciężkie zaburzenia czynności nerek i (lub) wątroby; ma więcej niż 60 lat i stosuje heparynę długotrwale, ponieważ istnieje zagrożenie wystąpienia powikłań krwotocznych; jest w podeszłym wieku.

Należy natychmiast powiedzieć lekarzowi, jeśli u pacjenta po przeprowadzeniu zabiegu ze znieczuleniem rdzeniowym lub zewnątrzoponowym, wystąpią objawy takie jak: ból pleców, zaburzenia czuciowe, ruchowe, zaburzenia czynności jelita grubego lub pęcherza moczowego (np. nietrzymanie moczu).

W trakcie długotrwałego stosowania leku Heparinum WZF lekarz może zalecić oznaczanie liczby płytek krwi.

Stosowanie innych leków

Przed rozpoczęciem stosowania leku Neoparin należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich używanych lekach, także o tych które pacjent planuje stosować.

Szczególnie ważne jest by powiedzieć lekarzowi jeżeli stosowane są: leki na nadciśnienie z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny (np. enalapryl, kaptopryl); leki trombolityczne, powodujące rozpuszczenie skrzepów (np. streptokinaza); aprotyniny (lek zmniejszający krwawienie).

Działanie przeciwzakrzepowe heparyny nasilają: kwas acetylosalicylowy, fenylbutazon, indometacyna (leki przeciwzapalne); dipirydamol, antytrombina III (leki przeciwzakrzepowe); cefamandol, cefoperazon (antybiotyki – leki stosowane w zakażeniach bakteryjnych); dekstran (stosowany jako płyn krwiozastępczy).

Działanie przeciwzakrzepowe heparyny osłabiają: nitrogliceryna, zwłaszcza podawana dożylnie (lek rozszerzający naczynia krwionośne, głównie żylne); glikozydy naparstnicy (stosowane w chorobach serca); tetracykliny (antybiotyki – leki stosowane w zakażeniach bakteryjnych); nikotyna (zawarta w tytoniu); chinina (lek przeciwmalaryczny); leki przeciwalergiczne.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem leku.

Decyzję o stosowaniu leku w okresie ciąży i karmienia piersią, podejmuje lekarz.

Stosowanie leku u dzieci i młodzieży

Decyzję o zastosowaniu leku u dzieci, podejmuje lekarz.