Cordarone, 150 mg/3ml, roztwór do wstrzyknięć, 6 ampułek (Sanofi)

Opis

Lek Cordarone zawiera w składzie substancję czynną amiodaronu chlorowodorek. Amiodaron jest silnym lekiem przeciwarytmicznym stosowanym w leczeniu niemiarowego bicia serca.

Skład

Substancją czynną leku jest amiodaronu chlorowodorek.

Jeden ml roztworu do wstrzykiwań zawiera 50 mg amiodaronu chlorowodorku (Amiodaroni hydrochloridum). Jedna ampułka (3 ml) zawiera 150 mg amiodaronu chlorowodorku.

Substancje pomocnicze: alkohol benzylowy, polisorbat 80, woda do wstrzykiwań.

Dawkowanie

Ten lek należy zawsze stosować dokładnie według zaleceń lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Lek należy podawać dożylnie stale kontrolując stan pacjenta (zapis EKG, pomiary ciśnienia tętniczego). Lek Cordarone przed podaniem pacjentowi jest rozcieńczany. Lekarz dobiera odpowiednią wielkość dawki dla każdego pacjenta w zależności od masy ciała i schorzenia.

Dawkowanie ustala lekarz indywidualnie dla pacjenta.

Działanie

Cordarone jest silnym lekiem przeciwarytmicznym stosowanym w leczeniu niemiarowego bicia serca.

Wskazania

Lek Cordarone jest wskazany do leczenia zaburzeń rytmu w przebiegu zespołu Wolffa-Parkinsona-White’a. Cordarone stosuję się podczas migotania i trzepotania przedsionków, napadowej tachyarytmii nadkomorowej: częstoskurcz nadkomorowy i węzłowy, gdy inne leki nie mogą być zastosowane. Również podczas leczenia groźnych dla życia komorowych zaburzeń rytmu (częstoskurcz komorowy, migotanie komór), gdy inne leki antyarytmiczne są nieskuteczne.

Przeciwwskazania

Nie należy stosować leku w przypadku nadwrażliwości na którykolwiek składnik produktu oraz jeśli pacjent: ma bradykardię zatokową, blok zatokowo-przedsionkowy, zespół chorego węzła zatokowego, z wyjątkiem osób z wszczepionym stymulatorem (ryzyko zahamowania czynności węzła); ma blok przedsionkowo-komorowy II lub III stopnia, z wyjątkiem osób z wszczepionym stymulatorem; ma choroby tarczycy; jest w ciąży lub podczas okresu karmienia piersią.

Działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Często (występuje u 1 do 10 na 100 pacjentów): zwolnienie rytmu serca, zazwyczaj umiarkowane; reakcje w miejscu podania leku, takie jak: ból, rumień, obrzęk, martwica, wynaczynienie krwi, naciek, stan zapalny, stwardnienie, zakrzepowe zapalenie żył, zapalenie żył, zapalenie tkanki łącznej, zakażenie, zmiany zabarwienia skóry; obniżenie ciśnienia tętniczego krwi, zwykle umiarkowane i przemijające, objawiające się zawrotami głowy, dezorientacją i omdleniem. Donoszono o przypadkach ciężkiego niedociśnienia tętniczego lub zapaści naczyniowej w następstwie przedawkowania leku lub zbyt szybkiego podania leku; swędząca czerwona wysypka (wyprysk); zmniejszenie popędu seksualnego.

Więcej informacji w ulotce dołączonej do leku.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Lek Cordarone może wywoływać zaburzenia rytmu serca lub powodować pogorszenie leczonych zaburzeń rytmu serca w przypadku zaburzeń elektrolitowych (zmniejszenia stężenia jonów potasu i (lub) magnezu we krwi). Nie należy dopuszczać do powstania zbyt niskiego stężenia potasu w organizmie (hipokaliemii) oraz uzupełniać niedobór.

Lek Cordarone może powodować wystąpienie śródmiąższowego zapalenia płuc. Objawia się ono dusznościami oraz kaszlem bez odkrztuszania. W razie podejrzenia wystąpienia śródmiąższowego zapalenia płuc u pacjenta, lekarz wykona badanie radiologiczne klatki piersiowej i rozważy dalsze leczenie lekiem Cordarone.

Przed zabiegiem operacyjnym anestezjolog musi być poinformowany o tym, że pacjentowi podano lek Cordarone.

W przypadku wystąpienia niewyraźnego widzenia lub pogorszenia widzenia należy niezwłocznie przeprowadzić kompletne badanie okulistyczne, w tym badanie dna oka oftalmoskopem.

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci, w temperaturze poniżej 25°C.

Stosowanie innych leków

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, w tym również o tych, które wydawane są bez recepty.

Szczególnie ważna jest informacja jeśli pacjent stosuje: leki moczopędne, np. furosemid; leki przeciwzapalne np. hydrokortyzon, prednizolon; tetrakozaktyd; lek przeciwgrzybiczy (amfoterycyna B); środki stosowane w znieczuleniu ogólnym lub duże stężenie tlenu podawane podczas zabiegów operacyjnych;  fenytoinę; glikozyd naparstnicy np. digoksyna; leki przeciwzakrzepowe (warfaryna, dabigatran); leki zapobiegające odrzuceniu przeszczepu (cyklosporyna, takrolimus i syrolimus); flekainid – stosoway w leczeniu arytmii; fentanyl – silny lek przeciwbólowy; lidokaina – środek znieczulający; syldenafil – stosowany w leczeniu impotencji; midazolam – stosowany w stanach lękowych i w celu uspokojenia przed zabiegami operacyjnymi; triazolam – stosowany w bezsenności; dihydroergotamina i ergotamina – leki przeciwmigrenowe; kolchicyna – stosowana w leczeniu ostrych napadów dny moczanowej.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży, lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Stosowanie leku u dzieci i młodzieży

Nie należy podawać małym dzieciom w wieku poniżej 3 lat, bez zalecenia lekarza.