Kalium chloratum WZF 15%, 20 ml, injekcje, 10 fiolek

Opis

Kalium chloratum WZF 15% to lek w postaci koncentratu do sporządzania roztworu do infuzji, zawiera potas i stosuje się go w leczeniu hipokaliemii, zatrucia glikozydami naparstnicy oraz jako dodatek elektrolitowy do płynów infuzyjnych nawadniających lub służących żywieniu pozajelitowemu.

Skład

Substancją czynna leku jest Kalii chloridum.

Każdy ml koncentratu zawiera 150 mg potasu chlorku (Kalii chloridum).
Każda ampułka 10 ml zawiera 1,5 g potasu chlorku, co odpowiada 20 mmol (20 mEq) potasu.
Każda fiolka 20 ml zawiera 3,0 g potasu chlorku, co odpowiada 40 mmol (40 mEq) potasu.

Substancje pomocnicze: woda do wstrzykiwań.

Dawkowanie

Ten lek należy zawsze stosować dokładnie według zaleceń lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Dawkowanie ustala lekarz indywidualnie dla pacjenta.

Lek musi być rozcieńczony przed podaniem. Po rozcieńczeniu lek podaje się w dożylnej infuzji kroplowej.

Działanie

Potas jest jednym z głównych kationów płynu komórkowego i jednym z najważniejszych pierwiastków wchodzących w skład płynów ustrojowych. Bierze udział w wielu reakcjach enzymatycznych i procesach fizjologicznych, m.in. w prawidłowym działaniu układu nerwowego i mięśniowego. Wpływa na gospodarkę wodną ustroju, uczestniczy w utrzymaniu równowagi kwasowo-zasadowej i ciśnienia osmotycznego.

Wskazania

Produkt leczniczy Kalium chloratum WZF 15% jest wskazany w leczeniu hipokaliemii, zatrucia glikozydami naparstnicy oraz jako dodatek elektrolitowy do płynów infuzyjnych nawadniających lub służących żywieniu pozajelitowemu.

Przeciwwskazania

Nie należy stosować leku w przypadku: nadwrażliwości na którykolwiek składnik produktu; hiperkaliemii.

Działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. 

Ze względu na postać i drogę podania leku mogą wystąpić: gorączka, infekcja w miejscu wykonywania infuzji, zakrzepica żylna lub zapalenie żyły w miejscu wkłucia, wynaczynienie, zwiększenie objętości krwi krążącej (hiperwolemia) i nadmiar potasu we krwi. Podczas zbyt szybkiego podania dożylnego może wystąpić ból w miejscu wstrzyknięcia, a rzadziej podrażnienie lub zapalenie żył. Infuzja potasu chlorku przez wkłucie centralne (szczególnie zbyt szybka lub w dużym stężeniu) może prowadzić do zatrzymania krążenia i zgonu.
Mogą wystąpić nudności, wymioty, bóle brzucha, biegunka oraz działania niepożądane wynikające z przedawkowania potasu.

Więcej informacji w ulotce dołączonej do leku.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem stosowania leku należy poinformować lekarza, jeśli pacjent: ma niewydolność nerek; jest odwodniony, ma rozległe mechaniczne uszkodzenia tkanek; ma rozległe oparzenia, ma współistniejące krwawienia wewnętrzne; jest po przetoczeniu znacznej objętości koncentratu krwinek czerwonych; otrzymuje chemioterapię, w rzadkich zespołach neurologicznych (rodzinny okresowy paraliż hiperkaliemiczny).

Należy poinformować lekarza i nie stosować leku w przypadku: migotania komór; bloku przedsionkowo-komorowego; bloku przewodzenia wewnątrzkomorowego; choroby Addisona; zespołu nadnerczowo-płciowego; niedoboru aldosteronu.

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci, w temperaturze poniżej 25°C.

Stosowanie innych leków

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, w tym również o tych, które wydawane są bez recepty. 

Leki zwiększające stężenie potasu: inhibitory konwertazy angiotensyny, antagoniści receptorów dla angiotensyny II (leki stosowane w nadciśnieniu tętniczym); niesteroidowe leki przeciwzapalne (leki przeciwzapalne i przeciwbólowe); heparyna (lek przeciwzakrzepowy); cyklosporyna, takrolimus (leki immunosupresyjne, stosowane po przeszczepach); amiloryd, spironolakton, triamteren (leki moczopędne); trimetoprim (chemioterapeutyk stosowany w zakażeniach dróg moczowych); pentamidyna (lek stosowany w zakażeniach wywołanych przez pierwotniaki); digoksyna (glikozyd nasercowy); propranolol, nadolol, tymolol (leki z grupy nieselektywnych β-adrenolityków).

Leki zmniejszające stężenie potasu: insulina (stosowana w cukrzycy); wodorowęglany; leki β2-adrenergiczne.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży, lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Decyzję o stosowaniu leku w okresie ciąży i podczas karmienia piersią, podejmuje lekarz.

Stosowanie leku u dzieci i młodzieży

Decyzję o stosowaniu leku u dzieci, podejmuje lekarz.