Vesanoid, 10 mg, kapsułki miękkie, 100 szt.

Skład

Substancją czynną leku jest tretynoina.

Każda miękka kapsułka zawiera 10 mg tretynoiny.

Substancje pomocnicze: Zawartość kapsułki: Wosk pszczeli żółty; Uwodorniony olej sojowy; Częściowo uwodorniony olej sojowy; Olej sojowy. Osłonka kapsułki: żelatyna; glicerol (E 422); karion 83: sorbitol (E 420), mannitol (E 421), skrobia (kukurydziana); tytanu dwutlenek (E 171); żelaza tlenek żółty (E 172); żelaza tlenek czerwony (E 172).

Dawkowanie

Ten lek należy zawsze stosować dokładnie według zaleceń lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Dawkowanie ustala lekarz indywidualnie dla pacjenta.

Przeciwwskazania

Nie należy stosować leku nadwrażliwości na tretynoinę, inne retynoidy, soję, orzeszki ziemne lub inne składniki leku; ciąży i karmienie piersią; równoczesnego stosowania witaminy A, tetracyklin, innych retynoidów.

Działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Działania niepożądane występujące bardzo często (więcej niż u 1 pacjenta na 10): łysienie, zaburzenia rytmu serca, zaburzenia widzenia lub słuchu, ból kości lub stawów, ból w klatce piersiowej, ból brzucha, rumień, wysypka, świąd, złuszczanie skóry i stan zapalny, suchość skóry, w ustach, błony śluzowej nosa, obrzęk, suchość czerwieni wargowej, zaburzenia oddychania takie jak astma ulegająca pogorszeniu (niewydolność oddechowa), zaburzenia spojówki, które może powodować problem podczas stosowania szkieł kontaktowych, zaburzenia snu, nadmierna potliwość, ból głowy, zawroty głowy, uczucie zmęczenia, przeziębienie lub złe samopoczucie, stan splątania, lęk, depresja, parestezje (np. mrowienie, kłucie, drętwienie dłoni i stóp), zmniejszenie łaknienia, nudności, niestrawność, biegunka lub zaparcie, zapalenie trzustki, zapalenie warg, wymioty, zmiany obrazu krwi, np. zwiększenie aktywności aminotransferaz, stężenia kreatyniny lub trójglicerydów i cholesterolu we krwi.

Więcej informacji w ulotce dołączonej do leku.

Stosowanie innych leków

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, w tym również o tych, które wydawane są bez recepty.

Szczególnie ważna jest informacja, jeśli pacjent stosuje: tetracykliny, witaminę A, preparaty antykoncepcyjne zawierające progesteron w bardzo małych dawkach (tzw. minipigułki), ryfampicynę, erytromycynę, glikokortykosteroidy, fenobarbital, pentobarbital, przeciwgrzybicze pochodne imidazolu i triazolu (np. ketokonazol), cymetydynę, werapamil, diltiazem, cyklosporynę, kwas traneksamowy, kwas aminokapronowy, aprotyninę.